Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano (edytowane)

wierzbo siostro moja, czemu tak się słaniasz
włosy potargane od niepamiętania
może to ze smutku, a może od wiatru
któż cię zaklął w smętek, kto ci dolę zatruł,
poprzyginał garby żeby mozół zmieścić
kazał krzywo rosnąć, jak podle się zemścił
zawsze na mnie czekasz, nigdy się nie spieszysz
ramionami sięgasz do wodnych ościeży
przesiąkłam od żalu reumatycznej chłosty,
spróbuj ból ukoić, kochającej siostry

 

 

Edytowane przez Alicja_Wysocka (wyświetl historię edycji)
Opublikowano

Ładne, widać lekkość pióra ;)

"kazał krzywo rosnąć, jak podle się zemścił " ->> zmieniłabym "jak" na "tak"

Ale to tylko luźna propozycja, pewnie czepiam się szczegółów ;)

Pozdrawiam ślicznie i jeszcze świątecznie ;)

 

Opublikowano

Witam serdecznie - Alu całe lato ba nawet gdy popaduje spędzam wolny czas

pod wierzbą - sam ją posadziłem z jednej rózgi - ma dzisiaj ponad trzydzieści lat.

W obwodzie jej nie obejmę - w tym roku wcześniej puściła listki - jest piękna

mimo że czasem zapłacze.

Każdy mi jej zazdrości - tak więc jak widzisz wiersz bardzo mi bliski.

Gdzieś głębiej  jest mój wiersz o niej - stare dzieje.

Miło mi że mogłem się wygadać o tak prostym niby drzewie.

A wiersz na duży plus zasługuje.

                                                                                                             Udanego dnia życzę 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
    • @Berenika97  delikatnie bardzo. Pięknie aż żal czasem się obudzić
    • @Jacek_Suchowicz  Inspiracją jest Cyprian Kamil Norwid- dałam w tagu a dokładnie"  Moja piosnka 2" fragm.   Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów nieba, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony Są jak odwieczne Chrystusa wyznanie: „Bądź pochwalony!” Tęskno mi, Panie.       
    • @Marek.zak1 ... i to święte słowa :) Pracowałem kiedyś w firmie, gdzie było bardzo dużo delegacji. Pojechał młody żonkoś na taką, wraca i zwierza się mi, że zdradził żonę. Był gdzieś w barze i jakaś kobieta zainicjowała sytuację. Sam stwierdził : nigdy nie spodziewałbym się ,że tak piękna kobieta zwróci na mnie uwagę. Jak mniemam chciała się odegrać na kimś za coś i nic więcej. Zapytałem się więc kolegi: masz do niej telefon, jakiś kontakt? Nie, nie mam. Więc żonie nigdy nic nie mów, ani mru mru. Myślę, że dobrze poradziłem, bo bez sensu rozwaliłby małżeństwo, a nawet gdyby mu żona wybaczyła, to oboje dźwigaliby niepotrzebne brzemię zdrady.  To tak po ludzku, z życia wzięte. Pytanie czy kolega się czegoś nauczył, wyciągnął wnioski na przyszłość ? Tego nie wiem.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...