Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

 

Czy zobaczę jeszcze, obtulone kopy żyta,

przysiadłe na zszarzałych bielach ściernisk?

Takie swojskie, szorstkie, drapiące, przytulne,

ze swoim wyciszonym wnętrzem;

Miejscem ucieczki, przed wyblakłą normalnością

i codziennymi zmartwieniami dziecka.

Czy znów popłynę krętą wstęgą Wigier,

ostro, na ukos rzędów pieniących się fal?

Na przechylonej łodzi, w sercu kipieli.

Łódź zda się stoi, oba brzegi biegną.

Ten za mną ucieka gdzieś w dal,

 drugi ku mnie chyżo zdąża.

Czy skaza na linii życia zamknie mi

 rudości i sepie, kobalty i grynszpany?

Czy zatrząśnie je w przepastnej szufladzie niepamięci?

Dziś zakotwiczony gdzieś daleko

za środkiem kipieli życia, wspominam.

Opublikowano

Witaj  Zbigniewie - czemu nie - wspomnienie chociażby  jak powyżej .

Widokowe krajobrazy opisujesz - ciepłe miłe - przemawiają owe brzegi.

 

                                                                                                                    pozd.

Opublikowano

Prozy u mnie mało. Dwa krótkie opowiadania z który jedno jest raczej reportażem.

Z charakteru jestem raptusem, szybko i krótko, stąd wiersze, często niedopracowane.

Sporadycznie wystrzeli mi jakaś miniaturka pisana w pięciu minutach.

Wchodzę w Twój widnokrąg - dziękuję.

Pozdrawiam

Zbigniew R. 

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • galaktyka wiruje jak Czerwony Młyn gwiazd srebrzysty taniec oświetla tysiące kin   to film o Moby Dicku Astat. Wanad. I Cynk. czy małpka Fiku Miku rozbawi kolorowy cyrk ?   towarzysz Birkut razem z ekipą terraformuje Marsa przodownicy pracy - górą ! w tunelu zielonym majaczy kolosalna szansa!
    • przytłoczyła to mało - wręcz zgniotła mnie ta dyskusja   jest w każdym z nas                                   "Ja walczę w duszy każdego człowieka o jego duszę i szczęście wieczne. Bronią waszą - ludzi - jest wolna wola. Moją bronią jest miłość. wasza wolna wola codziennie skazuje Mnie na różnorakie poniżenia i męki. A szatani, z którymi w tym współdziałacie (najczęściej nieświadomie), zadają Mi rany.                                    Ja nie bronię siebie. Bronię duszę i by ją osłonić, wystawiam siebie na uderzenia. Broni każdą duszę wszelkimi sposobami. Pragnę bronić łagodnie i prowadzić łagodnie. ale gdy dusza się wyrywa i walczy o swoją własną zgubę, używam środków drastycznych i powalam, aby zakosztowała kontaktu ze złem, do którego tak ślepo dąży.                                 Wtedy jest wielkie cierpienie ukrzyżowania duszy wraz ze Mną w jej wnętrzu. I wtedy, gdy to przyjmuje i przejrzy, rodzi się jej zmartwychwstanie  do życia.Ja w niej zmartwychwstaję, bo Ja jestem Życiem jedynie.                                     Ale jest też tak, że niejedna dusza wygrywa tę walkę o nią samą - i ta wygrana jest jej śmiercią i Moją śmiercią w niej - bez zmartwychwstania. Śmiercią Miłości, a więc piekłem- nieraz na czas jakiś, nieraz na wieczność całą."                                                                     72 wt. 03.04.1990, g.7,30 Alicja Lenczewska Słowo Pouczenia  
    • Chcę być : księdzem lekarzem etykiem filozofem…   Będąc poetą mogę być każdym. Pstryk!                     * Poezja zbawia ?  
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Typowe dla naszego pokolenia, ale już nie wśród młodych.     A to szkoda.     To miałaś szczęście, że trafiłaś. A co było?     Co się odwlecze to nie uciecze.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...