Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

nie boję się


Rekomendowane odpowiedzi

Nie boję się śmierci
Bo czym ona jest
Kolejnym etapem
I muszę go przejść
Dopóki ja jestem
To nie widzę jej
A kiedy nadejdzie
Nie będzie już mnie

Nie boje się nocy
Bo piękna jest noc
Potrafi zaskoczyć
Uwielbiam jej moc
Ciemności się kończą
I znów jasny dzień
Kolejny dzień życia
I to piękne jest


To, czego się boję
Co nie daje spać
To życie stabilne
Gdy sensu w nim brak
Czy tego uniknę
Sam nie wiem dziś już
I tego się boję
To rani jak nóż

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

@Andrzej_Wojnowski

Witam - Andrzeju stabilność nie musi oznaczać życia bez sensu.
Raczej go odkrywa.
No ale zawsze jest jakieś ale...
A czy należy bać się śmierci czy nie zależy to moim zdaniem o religii
w którą wierzymy lub nie.
Chyba zacząłem marudzić - więc kończę już.
pozd.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Ciekawy temat, ja czasami też mam
takie przebłyski jak Peel i chcę "więcej, mocniej, bardziej",
bo zbrzydła mi stagnacja...
Ale taka już chyba ludzka natura, że
jak brakuje hormonów stresu,
to trzeba się o niego postarać,
choćby miał wyniknąć nawet z radości :)
A co do spraw technicznych,
to trochę dużo dokładnych rymów.
Chociaż nie powinnam się czepiać,
bo mnie samej często zdarza się tak
pisać, i rozumiem, że inaczej
niekiedy się nie da, bez wypaczania sensu ...:)
Ok, kończę, bo trochę dużo nabazgrałam ;)
Pozdrawiam serdecznie ;))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • dlaczego wiatru nie widać czemu słyszymy echo   dlaczego boimy się śmierci czemu nie widzimy Boga   dlaczego słońce nie gaśnie czemu rzeka nie płynie w tył   dlaczego wymyślono zdrady czemu służą złość i łzy   dlaczego człowiek jest mądry czemu czasem głupieje   dlaczego żółw tak długo żyje czemu nie żyjemy tyle my   dlaczego podczas śmiechu po twarzy płynną łzy   dlaczego nie wszyscy umieją rozumieć wiersze   to nie są dziecinne pytania błądzimy w nich także my  
    • Proszę czytać od tyłu - tam...   Łukasz Jasiński 
    • @Katie   Powtarzam: to nie jest wiersz, tylko: proza i do tego pełna błędów interpunkcyjnych i poligraficznych - u mnie pani znajdzie zwykłe rymowanki, poezję klasyczną, wiersze białe i prozę poetycką, nie wspominając już o opowiadaniach, nowelach, esejach, recenzjach i artystycznych fotografiach.             Dwa nastroje przenikają w sobie ból i miłość, radość i strach, braknie mi już nadziei na lepszy czas.              Ból mnie rozbiera, strach przenika, a radość ze mną tańczy. Boję się przyznać, że te nastroje są jedynie w mojej głowie - rozrzucają mnie na kawałki i nie pozwalają mi utrzymać harmonii.           Z boku na bok rzucam własne ciało, wewnątrz mam huragan, wrzeszczę - drę się wniebogłosy - myśląc czy nadszedł już ten czas? Wzrasta we mnie strach, a także: uczucie odetchnięcia, marzę, aby rozpłynąć niczym mgła - zniknąć...            Nie odejdę, wrócę w harmonii, wrócę jeszcze lepsza, silniejsza, lekka niczym ptak, wrócę piękna jak zachód słońca - niezapomniana jak wspólnie spędzony czas.            Niestety, nie ujrzysz mnie, nie dotkniesz i nie usłyszysz, możesz jedynie rozpłynąć się ze mną - zniknąć jak dziecięce szczęście i już nie będzie zagrażać nam ból i strach.              Będziemy tylko my, zachód słońca i przyjemny, chłodny - wiatr...   Tak powinno być...   Łukasz Jasiński 
    • Tematyka nietuzinkowa, dobrze napisane. Gratuluję. Pozdrawiam.
    • @Konrad Koper ...dziękuję. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...