Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pośmiejmy się
misiaku mój sznurkowy kochanku
z mężczyzn co sikają w krzaki
i udają że jak psy na smyczy chodzą

pośmiejmy się
misiaku mój sznurkowy kochanku
z kłamstwa ma nogi kaczki
śmiesznie krótkie
czy ktoś napisał o tym bajkę

pośmiejmy się
misiaku mój sznurkowy kochanku
z kobiet co do pięt nie dorastają miłości
z nich się śmiejmy do łez
nawet toast za nie wznieśmy

pośmiejmy się
misiaku mój sznurkowy kochanku
z życia co śmierdzi gnojem
na nim róże delikatne jak poranna mgła

pośmiejmy się
misiaku mój sznurkowy kochanku
z przyjaciół naszych w ogień skoczą
za no właśnie za czym

pośmiejmy się
misiaku mój sznurkowy kochanku
z antyalergicznych poduszek
co żywych
ciebie mnie duszą

pośmiejmy się
misiaku mój sznurkowy kochanku
z noża prymitywnego narzędzia zbrodni
słowa zabijają precyzyjniej

pośmiejmy się
misiaku mój sznurkowy kochanku
z nieprzemyślanych żartów
więc jeszcze raz
pośmiejmy się z nas

Opublikowano

Peelka wszystko z siebie wywaliła - na duchu lżej

ale forma:

jeśli piosenka lub litania to i owszem ale jak wiersz to widzę inaczej:

pośmiejmy się
misiaku mój sznurkowy kochanku

z mężczyzn co sikają w krzaki
i udają że jak psy na smyczy chodzą

z kłamstwa ma nogi kaczki
śmiesznie krótkie
czy ktoś napisał o tym bajkę

z kobiet co do pięt nie dorastają miłości
z nich się śmiejmy do łez
nawet toast za nie wznieśmy

z życia co śmierdzi gnojem
na nim róże delikatne jak poranna mgła

z przyjaciół naszych w ogień skoczą
za no właśnie za czym

z antyalergicznych poduszek
co żywych
ciebie mnie duszą

z noża prymitywnego narzędzia zbrodni
słowa zabijają precyzyjniej

z nieprzemyślanych żartów
więc jeszcze raz
pośmiejmy się z nas
misiaku mój sznurkowy kochanku

pozdrawiam Jacek

Opublikowano

@Jolanta_S.

Skąd ja znam ten tekst? Z innego obrazka? Być może.

Jacek, jak czytam, wolałby wyjąć "powtarzalność". A ja nie wolę. To tak ma być. Jak litanio-prośba czy apel.
Super tekst. Czytywałam kiedyś Twoje wiersze, ale żaden tak mi do gustu nie przypadł jak ten.
:-) E.

Cyt:
"więc jeszcze raz
pośmiejmy się z nas" - !!! No!

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97 Z deszczowej krainy:   - Jesienno-morowo, jak długo będzie jeszcze padać?! Martwi się szeregowy kolegą. Aż padnie jak długi.
    • @sam_i_swoiZgodzę się, ale czasami nie ujawniam swoich odczuć. :)  Dla mnie Twój wiersz jest jak zapis nocnego zmagania – koszmaru, który nie tylko straszy, ale też próbuje wedrzeć się do twojej świadomości i słów. Czuć tu walkę – między strachem a siłą. Zegar, którego wskazówka nie drgnie, tworzy obraz zawieszenia, jakby czas w koszmarze zatrzymał się. Jak zapis konfrontacji z czymś wewnętrznym i trudnym. To moja interpretacja - może płytka, ale jako czytelnik tak to odbieram. 
    • Na odprawie szpiegów:   - Będziemy jeszcze w kontakcie! Pocieszał "kabel" swoją "wtyczkę".
    • @Berenika97 :) Oj nie tak, lubię określenie spryciarz! :) Od dawna, lub od dawien, bawiąc 'parałem' się sztuczkami słownymi. Nie wiem jak te sztuczki przystają do języków obcych, ale w naszym ojczystym języku to coś nienazwanego. Dostrzegasz tylko wierzchołek, a jest tam (hoho) i więcej :) Opowieść nie cała, ale wystarczająca, zgodzisz się ze mną? :)  
    • @Migrena To mocny, mroczny tekst na granicy psychologicznego thrillera i tajemnicy kryminalnej. Niezwykła atmosfera dwuznaczności - nie wiadomo do końca, czy narrator jest świadkiem, ofiarą manipulacji, czy może sam staje się mordercą. Ta niepewność trzyma w napięciu. Grozę budują przedmioty - zardzewiały gwóźdź, ciepły młotek. I scena z córką i pytanie "czy to coś, co patrzy przez twoje oczy, też śni?" Budujesz niepokój i klimat narastającego lęku. Motyw snów, w których "śni się za niego" czy zapisków w dzienniku, których nie rozpoznaje - to niezwykły obraz psychologicznego rozpadu. To studium paranoi. Aż ciarki chodzą po skórze!  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...