Czemu

[seweryna żuryńska]

czemu tak trudno zapomnieć
świetliki w oczach twoich
nagłe ściszenia głosu
tęsknotę w opuszkach dłoni

czemu, gdy myślę o tobie
rzęsy zachodzą wilgocią
skronie ściskam do bólu
ślepnę gwiaździstą noca

czemu przytulam się tkliwie
do twoich kwiatów na oknie
uciszam załkane serce
i trwam przy cieniu samotnie

[Adam_Szadkowski]

Dziękuję. Dawno nie czytałem tak romantycznego tekstu. Są tutaj błędy warsztatowe, ale jest tyle szczerości, że o nich zapominam. Jak na pierwszy tekst to barzdo "ładnie"!!!




Adam

[Agnieszka_Gruszko]

eee tam, blędy można przeoczyć, jak ja na początku... ale tu jest taka dusza, taki żal i tęsknota... jestem pod wrażeniem, tak trzymaj:)

[Agnieszka_Gruszko]

oj, biedactwo, kości już nie te...

[Agnieszka_Gruszko]

aaa... to bardzo przepraszam...

[Malgorzata Stypulkowska]

wiersz jest po prostu ładny

[Kai_Fist]

Napiszę, że zrobiło mi się nostalgicznie i nie ważne, że Pelman to juz powiedział.

(Niektórzy to czasem muszą do szkoły pojechać i nie mają czasu, żeby non-stop
odpowiadać)

[natalia]

Och no i żeście napisali to co ja chciałam...
Wierszyk jest śliczny ,tak lekko się do czyta, naprawdę przyjemny tylko troszkę chłodem wieje. Ja przesyłam Ci słoneczko i uśmiech może jakoś Cie rozweseli choć na chwilkę?
Serdecznie popzdrawiam ,
Natalia