Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Co by nie mówić, co by nie czynić
co by nie pisać i tak mnie winić
będą ci sami, którzy od lat już
przy wtórze wrzasków i świście katiusz

wciąż wytaczają działa by nimi
zwiększyć przewagę nad opornymi
a ja się stawiam do nich oporem
i także strzelam, ale humorem

bo taką broń mi dała natura
więc jej używam, gdy ktoś zaszura
lecz gdy mi weny braknie czasami
to niczym snajper strzelam oczami

i choć nie zdarza mi się spudłować
to, gdy przeżyją i chcą wojować
wtedy spokojnie sprawę wyłuszczam
a gdy ją kończę to bąka puszczam

tak to wyczerpał się zasób broni
teraz jedynie to mogę z dłoni
walnąć lub użyć pięści, kułaka
lecz wtedy to już normalna draka.

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec

Witam fachowca w swej dziedzinie .
Zgrabnie strzeliłeś na piątkę - mam nadzieje że zrozumieli o co w tej zabawie chodzi .

Tak tak drogi Henryku
obić mordę im to draka
więc trzeba ci powiem
wynająć nań dużego raka

jak za dupę ich chwyci
jak zakleszczy kleszcze
będą na kolanach dziady
prosić o łagodne wiersze

pozd.

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar

Lecz czasami i krab mikry
kiedy nie ma w sobie ikry
bo prócz dużych, ostrych szczypiec
nieraz trzeba boczków przypiec

na pal nabić fałsz, obłudę
potem strzelić większą wódę
i jak piechur iść do przodu
niczym trybun, wieszcz narodu.


Pozdrawiam
HJ

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

@Henryk_Jakowiec
Dziękuję za piękną sylabotoniczną formę wiersza. Chciałbym tylko się dowiedzieć co do zamierzonej metryki. To jest peon czwarty czy chorijamb? Stawiałbym na peon czwarty, bo do chorijambu nie pasuje mi np. naturalny akcent ostatniej linijki pierwszej strofy.

Opublikowano

@Julian_Antos
ależ Drogi Panie skąd ja mam to wiedzieć
skoro w podstawówce kazano mi siedzieć
zawsze w oślej ławie albowiem nauka
do łba zakutego ścieżyny nie szuka

więc z tych słów uczonych wiem ja tylko tyle
chori jam bardzo bo mi w dupę szpile
wbito na peronie lecz czy on był czwarty
nie wiem, byłem piany, obraz mam zatarty.

Opublikowano

@Henryk_Jakowiec
Bardzo dziękuję Panu za odpowiedź, aczkolwiek nie wszystko zrozumiałem. Ni rozumiem w tym kontekście wyrazów "chori" , "jam" oraz "piany" - jeśli to neologizmy, bardzo bym chciał poznać znaczenie, żeby się czegoś od Pana nauczyć.

Opublikowano

@Julian_Antos

Szanowny Panie droga nie tędy
bo sam Pan widzisz, co krok to błędy
a nauczyciel wszystkie wyrazy
układa w szereg bez żadnej skazy
u mnie zaś ciągle chaos, zadyma
i nic się tutaj kupy nie trzyma
lecz jedną radę dać Panu mogę
by z mojej ścieżki na szerszą drogę
zejść i to szybko, szybko albowiem
ja głos straciłem, nic już nie powiem.

Pozdrawiam
HJ

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Niezmiernie mi miło:))
    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...