Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dryfujemy meandrami przytomności
obawiamy się zakładać okulary
rozkoszując otoczenia nieostrością
rzeczy trudne ciężkie ważne omijamy

dla wygody nawet nie ściągamy butów
rozkładamy się gdziekolwiek zasięg mamy
rurki już nie oznaczają rarytasu
zmysły dawno utopiły się w umami

gdybyś jednak chciał z tym zerwać i wziąć oddech
oczyszczony wywietrzony przepłukany
miej za rękę kogo chwycić by nie upaść
niecodziennie tak świadomie w świat wkraczamy

Opublikowano

A może tak:

dryfujemy meandrami domyślności
obawiamy się zakładać okulary
rozkoszując otoczenia nieostrością
rzeczy trudne ciężkie ważne omijamy

dla wygody nie ściągamy nawet butów
rozkładamy się gdziekolwiek zasięg mamy
kruche rurki o trwałości absolutu
niosą smakiem w fantastyczny świat umami

gdybyś jednak...............

A teraz czemu:
-jeśli dryfujemy przytomnie, to przecież nie z "nieostrością";
-skoro już rymy, to obowiązuje jakaś konsekwencja;
- w ostatniej strofie w wersie drugim jest wyliczanka, podobna w pierwszej strofie w wersie czwartym, więc albo interpunkcja albo nie;

"Modyfikacji" strofy drugiej dokonałem także po to, by nie "dublować" słowa "mamy".


Co do zwroteczki trzeciej:
-starałbym się ją dopracować, a nie "siłowo" (pointa oderwana od całości) domykać wiersz.
- zechciał wezbrać.................karkołomne;

Zajrzałem i pomarudziłem tęczowa Natalio:))))))
Twój ruch................................albo i nie.
pozdr

Opublikowano

ha... ładnie Mariuszu, bardzo zgrabnie :)
co do moich rymów, mało kiedy jestem w nich konsekwentna... traktuję je jako dodatek nadający rytmiczność, nie jakaś zasadę sztywną; przy trzeciej zwrotce masz rację, siłowo, pomyślę :) dziękuję za uwagi

Opublikowano

@Natalia__Rainbow
Natalio, zajrzałam i ja do ciebie.

kruche rurki zamiast kremu mają nogi - przyznam, że ten wers sprawia na tyle komiczne wrażenie, że nadaje szczególny rys całemu tekstowi. Czy taki był twój zamiar?
I jeszcze jedno, czy używa się połączenia "wezbrać oddech"?

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Kładę się bezwładnie jak kłoda, droga z żelaza, czarna owca pod powierzchnią bałagan, para, hałas. Stukot setek średnic, mimikra zjełczałego stada, przedział, raz dwa trzy: nastał dusz karnawał. Chcą mi wszczepić swój atawizm przez kikuty, me naczynia, czuję dotyk, twoja ksobność, krew rozpływa się i pęka, pajęczyna przez ptasznika uwikłana- dogorywam. Stężenie powoli się zmniejsza, oddala się materia. Rozpościeram gładko gałki, błogosławię pionowatość, trzcina ze mnie to przez absynt, noc nakropkowana złotem, ich papilarne, brudne kreski, zgryz spirytualnie wbity na kość, oddalają mnie od prawdy, gryzą jakby były psem! A jestem sam tu przecież. Precz ode mnie sękate, krzywe fantazmaty! Jak cygańskie dziecko ze zgrzytem, byłem zżyty przed kwadransem, teraz infantylny balans chodem na szynowej równoważni latem.
    • kiedy pierwsze słońce uderza w szyby dworca pierwsze ptaki biją w szyby z malowanymi ptakami pomyśleć by można - jak Kielc mi jest szkoda! co robić nam w dzień tak okrutnie nijaki?   jak stara, załkana, peerelowska matrona skropi dłonie, przeżegna się, uderzy swe żebra rozwali się krzyżem na ołtarza schodach jedno ramię to brusznia, drugie to telegraf   dziury po kulach w starych kamienicach, skrzypce stary grajek zarabia na kolejny łyk wódki serduszko wyryte na wilgotnej szybce bezdomny wyrywa Birucie złotówki   zarosłe chwastem pomniki pamięci o wojnie zarosłe flegmą pomniki pogromu, falangi ze scyzorykami w rękach, przemarsze oenerowskie łzy płyną nad kirkut silnicą, łzy matki   zalegną w kałużach na drogach, rozejdą się w rynnach wiatr wysuszy nam oczy, noc zamknie powieki już nie płacz, już nie ma kto słuchać jak łkasz i tak już zostanie na wieki
    • @Migrena to takie moje zboczenie które pozostało po studiach fotograficzno-filmowych. Patrzę poprzez pryzmat sztuki filmowej i w obrazach fotograficznej - z moim mistrzami Witkacym i Beksińskim. 
    • @Robert Witold Gorzkowski nie wiem nawet jak zgrabnie podziękować za tak miłe słowa. Więc powiem po prostu -- dziękuję ! A przy okazji.  Świetne są Twoje słowa o Hitchcocku. O mistrzu suspensu. "Najpierw trzęsienie ziemi a potem napięcie narasta." Czasem tak w naszym codziennym życiu bywa :) Kapitalne to przypomnienie Hitchcocka które spowodowało, że moja wyobraźnia zaczyna wariować :) Dzięki.
    • @Robert Witold Gorzkowski myślę, że masz bardzo dobre podejście i cieszę się akurat moje wiersze, które nie są idealne i pewnie nigdy nie będą - do Ciebie trafiają. Wiersze w różny sposób do nas trafiają, do każdego inaczej, każdy co innego ceni, ale najważniejsze to do siebie i swojej twórczości podchodzić nawzajem z szacunkiem. Myślę, że większości z nas to się tutaj udaje, a Tobie, Ali czy Naram-sin na pewno. Tak to widzę :) Dobrej nocy, Robercie :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...