Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano



pozwoliłam byś odszedł na chwilę
a już włosy skrzą bielą
powolna pamięć uciekła
i minęła nasza wieczność

nie ma drogi powrotnej
wszystkie znaki zgubiłeś
między nami kamień
nie udźwigniesz go
swoim westchnieniem
Opublikowano

@Marlet

Witaj - sporo czasu minęło odkąd cię widziałem na tym portalu .
Tym bardziej ucieszyłem się z twych odwiedzin.
Wielkie dzięki za przeczytanie mego tasiemca .
Twój wiersz zmusza do refleksji a to znaczy że ma w sobie to
coś co zmusza do zadumy ...
Podoba mi się ów kamień którego faktycznie trudno udźwignąć
westchnieniem i nie tylko nim .
Nie dziw się proszę że tak mało wpisów pod twym wierszem
ale ostatnio ten portal bardzo kuleje...w tej chwili to jest norma
której nie umiem wytłumaczyć
Zwłaszcza pod dobrymi wierszami .
życzę miłego wieczoru

Opublikowano

@Waldemar_Talar_Talar
Witaj Talarku.
Podzielam Twoje zdanie co do aktywności tego portalu.
Chyba skończyły się stare dobre czasy :)
Wydaje mi się, że ''nowi '' użytkownicy nie bardzo potrafią komentować.
Nie wczytują się w wiersze.
Ja kiedyś dużo pisałam w Warsztacie , czytałam krytykę, wyciagałam wnioski i dzięki temu wiele się nauczyłam.
Teraz Warsztat praktycznie jest ''martwy''.
Poza tym poziom orgu mocno spadł ale lubię tu zaglądać - pewnie z sentymentu do ''zielonego''
Bardzo dziękuję za komentarz.
Również życzę miłego wieczoru :)

Opublikowano
nie udźwigniesz go
swoim westchnieniem


prawda, którą znam z autopsji. wiersz budzi refleksje. lubię takie.

a tak na marginesie - opuściłabym zaimki ale to tylko takie tam ...moje.

cieplutko pozdrawiam, Marlett :)
Krystyna

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaskakujące zakończenie.
    • Co tak stuka w szybę, co to za gruchanie? O, ptaszysko parapet zaraz wysmaruje. Pokaż, co masz w dziobie, listonoszu zbłąkany. To koperta A4, pewnie z banku dobre wieści.   Po paluszki i browara sięgam w zakamarki. Do lektury – wlepiam oczy zachęcony. „Mój najdroższy, pozdrowienia ślę z Sopotu Siadłam dziś nad kartką, by napisać   Bo poczułam potrzebę zdradzić Ci Co często umyka w zamieszaniu, Między prostymi rozmowami. Chcę, żebyś wiedział to czarno na białym.   Po prostu dziękuję za każdy poranek, Kiedy budziłam się sama, zapłakana, Za każdy wieczór, gdy zasypiałam Na Twojej poduszce, czując się   Najbardziej opuszczoną na świecie. Twoja nieobecność to mój stały punkt – mój dom. Pamiętam nie tylko te wielkie, wspólne chwile: Ślub, nasze podróże, pierwsze kroki dziecka.   Pamiętam bardziej te malutkie, codzienne rzeczy: To jak parzysz kawę w brudnej filiżance, Tę niecierpliwość, gdy jestem nieznośna, Tę siłę, gdy moja własna słabnie.   Przypominam sobie nasze wzloty i upadki. Z Tobą czułam, że nie mogę być w pełni sobą: Silna i słaba, poważna i całkiem szalona. Dałeś mi przestrzeń – zbyt małą na życie.   Byłeś moim najlepszym przyjacielem, Największą miłością i szczęściem. Po prostu chciałam, żebyś wiedział i pamiętał. To zawsze Ty byłeś moim wyborem.   Twoja żona. PS w drugiej, zalakowanej kopercie Tam skrywa się pozew, mój kochaniutki.”  
    • @Berenika97 wojna a właściwie jej skutki cierpienia niewinnych ludzi w imię ....... walki o pokój - sarkazm ale to dziś słychać wydawało się że wraz z komuną skończyła się walka o pokój, a jednak pozdrawiam
    • ostatnie dni nad jeziorem tafla wody cicho oddycha wspomnieniami letnich sekretów szałem ciał rozpalonych o świcie zachód słońca powleka rdzawo kępy trawy leżące na brzegu pożądaniem jeszcze się tlące przygniecione ciężarem uczuć zdejmujesz szybko ciepły sweter kiedy drżę od zimnego podmuchu wiatr wsłuchany w symfonię serca rozpoczyna swój ostatni triumf twarz wtulona w ten zapach życia płomień wełny przetkany tobą gdy dotykasz mnie tak z czułością przelatuje ostatni motyl...      
    • Koniec to koniec. 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...