Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

do Pani M.


Rekomendowane odpowiedzi

dwie pierwsze linijki urzekają mnie trafnym lirycznym obrazkiem ludzkiej słabości
trzecia pięknie z nich wynika i drży
czwarta zapowiada mrok
w piątej wprawdzie światło niknie, ale wraz z nim niestety też poezja

więc niejasność i jeszcze tylko zderzenie/uderzenie

reszty nie widzę








Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

hym, powiem tak - jak dla mnie zbyt ckliwie, lubię bardziej surowe pisanie. płomienie, świecie, władza - fuj, działa to na mnie, jak płachta na byka. to już niemalże łzy i skrzydła aniołów. z drugiej zaś strony Twoje pisanie jest bardzo, hm, szczekające. piszę podobnie, lubię krótkie, konkretne komunikaty.
ten tekst mi się nie podoba, z chęcią poczytam kolejne.

P.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Leszczym U Ciebie zawsze jest ciekawie:-) Pozdrawiam!
    • @Somalija   Jeśli pani ma ambicję pisać wiersze klasyczne (uniwersalne), proszę zacząć czytać Tadeusza Różewicza - on akurat nie jest trudny jak Wisława Szymborska i Zbigniew Herbert, używa on formy ABC - pierwsza zwrotka to A, druga zwrotka to B i trzecia zwrotka to C, która jednocześnie jest środkiem retorycznym - zaskoczeniem, jeśli tą zwrotkę ułożymy w prozę - wtedy wyjdzie bezsensowny bełkot, dobra, dam sobie już spokój, ręce opadają...   "Mam dwadzieścia cztery lata ocalałem prowadzony na rzeź."   Łukasz Jasiński 
    • @Somalija   A ja pani wierszy też nie lubię i powiem pani dlaczego, otóż to:   "nucę ciebie na koloraturę rdzę mi kładziesz nucę ciebie  kręgosłupem na kości miednicze schodzi    dosięgnę na pewno  mój cień tam leży    rozskrzydlasz milczeniem  miłość wpół do śmierci  i to udawanie że tak jest dobrze    noc polarna splotła mi warkocze joik przez wody płodowe krew spienił  nie rozumiem nie    dusza spragniona pierwotnie a wystarczy twój zapach dotyk zarostu na twarzy  i koniuszek języka"   To nic innego jak:   Nucę ciebie, na koloraturę rdzę mi kładziesz, nucę ciebie kręgosłupem, na kości miednicze schodzi, dosięgnę na pewno, mój cień tam leży, rozskrzydlasz milczeniem miłość wpół do śmierci i to udawanie, że tak jest dobrze... Noc polarna splotła mi warkocze, joik przez wody płodowe krew spienił, nie rozumiem, nie... Dusza spragniona pierwotnie, a wystarczy twój zapach, dotyk zarostu na twarzy i koniuszek języka...   Słowem: zwykła proza zamieniona w "wiersz", po prostu: użyła pani formy - AAA, natomiast: jeśli piszemy wiersze, to: używamy formy - ABC i środków retorycznych, proste i logiczne?   Dlatego często daję komentarze od niechcenia... Dobrym przykładem jest Wisława Szymborska - ona używała formy ABC (każda zwrotka w jej wierszach jest o czymś innym, sens: taki sam - spójność, całość i metafora), nie wspominając już o Zbigniewie Herbercie - on też używał formy ABC - dlatego dla niektórych wyżej wymienione wiersze są trudne w zrozumieniu, często bywa tak, iż wiele osób udaje...   - Rozumiem ten wiersz!   - Proszę udowodnić!   I chyłkiem zaglądają do szkolnego streszczenia, a co dopiero mówiąc o pisaniu wierszy...   Łukasz Jasiński 
    • No, no :) Całkiem udane :-)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...