Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

stoi dom
martwe schody
prowadzą do piekła

stoi sam
strach na wietrze
jęczy przestrzeń
rozstrojone mormorando

stoi dom
do góry nogami
załamany zegar
rozkłada ręce

wykrwawiona kropka
ogrodu złudzeń

ktoś krzyknął pożar










Copyright by Ewa Krzywka
Opublikowano

Tą ,,Makulaturę" jeszcze można było zinterpretować, że szczęście przypomina papier, które się szybko spala.
Ten tekst zaczyna się jako tako, ale później plątanina skojarzeń się pojawia.
Ja rozumiem, że czasem inwencja twórcza gdzieś ulatuje, ale zawsze wróci. Czy nie lepiej poczekać aż wróci wena i wtedy zamieścić coś godnego uwagi?

Opublikowano

Nie potrafię znaleźć niczego w tym tekście.
To nie poezja. Zlepki wyrazów bez natchnienia.Dziwaczność zegara - rozkładam ręce jak on na takie pisanie.
Wykrwawiam swoją kropkę bez złudzeń:-))))))))))))))))))))
kopyrajt.

Opublikowano

rozumiem , że jest to krajobraz po tragedii , moim zdaniem , a chodzi tu o emocje jakie wywołuje widok domu , który stoi jeszcze , ale jest strawiony przez ogień w zamiarze autorki nie jest nieudany , może pobudzić wyobraźnię poprzez nagromadzone środki stylistyczne - jęczy przestrzeń, martwe schody prowadzą do piekła , które dopiero co się rozegrało , ale i będzie następstwem pożaru itd. może ta wykrwawiona kropka jest niejasna i nieco na wyrost nie przystaje do reszty
Pozdrawiam kredens

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





zbyt patetyczny i ma okropną metaforę w ostatnim dystychu


Czy "patetyczny zbyt"...może czasem jest patetyczny... ;)

Definicje hasła PATETYCZNY:
1. wzniosły
2. uroczysty
3. dramatyczny
5. górny, podniosły
6. wzniosły, strzelisty
7. uroczysty, majestatyczny, pomnikowy
8. wysoko sięgający
9. pełen powagi, okazały
10. namaszczony, wstrząsający
11. dramatyczny
12. poważny, szczytny

Definicje hasła OKROPNY:
1. budzący grozę
2. rozpaczliwy
3. olbrzymi
4. bardzo intensywny
5. przykry
6. dziki
7. przestarz. okrutny
8. mrożący krew w żyłach

...no tak...chyba tak...dzięki !!! ))))))

Pozdrawiam dziew uszka :P
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



W odpowiedzi na powyższy komentarz posłużę się cytatem, moim zdaniem idealnie pasującym w tym miejscu:

"Kto chodzi boso, ten nie powinien siać kolców."

pozdro bard ;P
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





zbyt patetyczny i ma okropną metaforę w ostatnim dystychu


Czy "patetyczny zbyt"...może czasem jest patetyczny... ;)

Definicje hasła PATETYCZNY:
1. wzniosły
2. uroczysty
3. dramatyczny
5. górny, podniosły
6. wzniosły, strzelisty
7. uroczysty, majestatyczny, pomnikowy
8. wysoko sięgający
9. pełen powagi, okazały
10. namaszczony, wstrząsający
11. dramatyczny
12. poważny, szczytny

Definicje hasła OKROPNY:
1. budzący grozę
2. rozpaczliwy
3. olbrzymi
4. bardzo intensywny
5. przykry
6. dziki
7. przestarz. okrutny
8. mrożący krew w żyłach

...no tak...chyba tak...dzięki !!! ))))))

Pozdrawiam dziew uszka :P



szczególną uwagę zwróci Pani na słowo "zbyt" i miejsce użycia okropnej metafory, sądzę, ze to wazniejsza informacja dla Autorki, niż spisywanie znaczeń.
Oczywista sprawa, odpowiedź przyjmuję jako żart, bo zdaje się nie ma potrzeby tlumaczyć każdego słowa posiłkując się słownikiem, czyż nie? :)
Pozdro :)
Opublikowano

Tym razem miało być o "domu"... A czyta się jak "Deo Optimo Maximo!" - wielkimi literami, na sztywno i jak przez megafon.

PS. Napisałbym, że motywem literackim przywodzi mi na myśl Kaczmarskiego "Balladę o spalonej synagodze", ale pani z założenia odcina się od tropów, skojarzeń, nie respektuje porządku i specyfiki toposu. Takie postępowanie "poszerza możliwości interpretacyjne" (cytat, z któregoś pani wpisu), ale wysiedla czytelnika z kontekstu. W wyniku czego zamiast poetyki/dialogu/wiersza dostaje nam się - krzyk/opis i epatowanie słowem.

Milczę!

Opublikowano

Anna Myszkin
Mariusz Sukmanowski
Dariusz Sokołowski

Serdecznie dziękuję za merytoryczne recenzje. Muszę przyznać, że wszyscy Państwo macie rację. Za szybko umieściłam tekst na portalu - strzela zbyt luźno powiązanymi z sobą metaforami, które nie prowadzą do skupieniowego wspólnego mianownika.

Jeszcze raz dziękuję i pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        ...ogólnie z humorem opisana scena, a David budzi sympatię.:)
    • Wiersz sam sobie przeczy, bo niby niema rymu, a tu nagle łup! Jest! Z Bogiem pewnie tak samo... nic to, że w galerii.  Pozdrawiam. :)
    • Bardzo ładny teks, a te wszystkie nawiązanie dodają mu tylko smaku. Pozdrawiam. 
    • @Dekaos Dondi Natura potrafi się sama obronić. Soplowy sztylet jak niespodziewany cios i to taki na amen.  Mrocznie i zimnawo. Pozdrawiam !
    • Tekst powtórkowy?     Zaczął padać śnieg. Niebanalnie przymroziło tej zimy. Pierwszy płatek spadł mu na rękę. Pomyślał sobie: wszystko jest kwestią stanu. Tak naprawdę, to zmrożona woda. Jest nieszkodliwa. No chyba, że jest jej za dużo. Na przykład na dachu. Albo na powierzchni Ziemi. Tak luzem. Tam, gdzie jej nie powinno być. Może potopić to czy tamto. Jest jeszcze para woda. Cholernie może poparzyć.    Padało i padało.    Wybrał się do lasu. Podziwiać oszronione drzewa. Uwielbiał takie widoki. Wprost szalał za nimi. I jeszcze coś lubił.     Stał pod rozłożystym świerkiem. Otaczały go też inne, bardziej potężne drzewa. Gałęzie uginały się pod białym ciężarem. Nic dziwnego. Tu jeszcze trzymał większy mróz. Promieni Słońca dochodziło niewiele. Co jakiś czas słyszał odgłosy, osuwającego się śniegu. Lubił drażnić drzewa. Nie dawać im spokoju. Szarpać malutkie zlodowaciałe gałązki. Uważał, że to nic złego. Zwykła zabawa.     Złamał nieco grubszy konar. Miał z tym trudności. Był twardy jak kamień. Ale w końcu mu się udało. To tylko zwykła, nic nie czująca, cząstka lasu. Nie musiał się przejmować. Zabawa trwała nadal.       Właśnie schylił się po odłamaną gałązkę, by ją połamać bardziej, gdy usłyszał szelest. Nie zdążył uświadomić sobie, skąd dochodził. Z góry czy z tyłu. Poczuł niesamowity ból. Coś twardego i ostrego, utknęło w jego szyi. Głęboko i dokładnie. Ogarnęła go mroźna, wilgotna ciemność.     Po chwili, był zimnym trupem, leżącym na zimnej ziemi. Jasna twarz, widniała na biało – czerwonym tle. Zawsze czuł się patriotą.     *     Śnieg stopniał zupełnie. Tak jak ostatnie sople lodu. Nie pozostał najmniejszy ślad. Zgłoszono zaginięcie. Odnaleziono go po jakimś czasie. Miał dziurę w szyi. Śledztwo nic nie wykazało. Przede wszystkim, nigdy nie odnaleziono narzędzia zbrodni.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...