Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Już za chwilę pokaz wielki!
Klaun naciąga śmieszne szelki,
buty wielkie ma jak statki,
spodnie w misie oraz w kwiatki.

W górę rzuca piłki, kręgle!
Ja nie sięgnę! On dosięgnie!
Wydmuchuje z nosa balon
wielki jak królewski salon!

A konfetti- strzela z rurki!
Złe przepędza z nieba chmurki!
A czy umie? zaraz spytam:
- Wyczarujesz nam królika?

- Teraz zamień go na złoto!
...nie wychodzi? jak to?! co to?!...
Opublikowano

Rytm się łamie, w trzecim wersie drugiej zwrotki i w trzeciej zwrotce... Ten dopisek w nawiasie też zbędny.
Zabawne, beztroskie, ale.... nie rozumiem ostatnich dwóch wersów. Chyba, że złoto....
Pozdrawiam :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Coś , zmieniłam (omal pizzy nie spaliłam!)Już nic nie zmienię , bo jeszcze wyjdzie mi nie magik tylko , rozszalały klaun!

Pozdrawiam!
I do poczytania!
Hania
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Stanisławie , dziękuje ,że czytałeś i czegoś poszukujesz , wszystko jasne! Nie ma niedopowie...dzeń!,...dzeń !

pozdrawiam!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


mniej więcej tego szukam:)

Dziękuje , pięknie!
Trzeba było krzyknąć ,o co chodzi - chodzi o wielkie i interpunkcje !
Wiersz leżakował 3-y tygodnie w warsztacie i nic , prócz jednego czytelnika!
Nie używając interpunkcji , chciałam dać swobodę czytelnikowi , ale tu , już po szlifierce , zgubił melonik, co innego z dwururki,,,jakoś smutno mi się zrobiło , ba żal mi mojego magika :))
Opublikowano

Odbiór wiersza, lekki, beztroski i wesoły, jak to z klaunem bywa, ale w niektórych miejscach odbieram troszkę jakby brakowało sensu, a rym stworzony dlatego, że tak się zrymowało. Ale wszystko jest do poprawienia, a wierszyk fajny. Pozdrawiam:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuje PaUlu za czytanie i odniesienie się do wiersza!
Teraz bardzo żałuję ,że nie wkleiłam wersji "z kartki" , już i tak zamysł poleciał...!
A szkoda , już za późno!A był zupełnie inny !
Pozdrawiam !
Hania
Opublikowano

Dwie wersje i na którą patrzeć.. ;)
Nie podoba mi się wers.. "wydmuchuje z nosa balon".. mam "afee" skojarzenia.
Dorzucę, że zamiast "oraz", dałabym.. z boku łatki. W sumie, klaun, jak to klaun.. bawi..
ale trzecia i zakończenie, takie sobie Haniu.
Pozdrawiam serdecznie.

Opublikowano

A to moja propozycja - wersja złożona z dwóch poprzednich, z nieco zmienioną pointą:

Już za chwilę pokaz wielki!
Klaun naciąga śmieszne szelki,
buty wielkie ma jak statki,
spodnie w misie oraz w kwiatki.

W górę rzuca piłki, kręgle!
Ja nie sięgnę! On dosięgnie!
Wydmuchuje z nosa balon
wielki jak królewski salon!

Konfetti strzela z dwururki!
Złe przepędza z nieba chmurki!
A czy umie? zaraz spytam:
- Wyczarujesz nam królika?

- Teraz zamień go na złoto!
...nie wychodzi? jak to?! co to?!...

Fajny wierszyk dla dzieci i rodziców, interpokoleniowy, że tak powiem. :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuje Nato za czytanie i odniesienie!
Przesłanie , było tylko się"zmyło", jak zapewne czytałaś powyżej moje wpisy i wyjaśnienia!
Teraz jest , Oxyvia zrobiła mix , i w końcu jest i z puentą!
A magik wyciąga zza ucha , z ust ,,,piłeczki i inne niespodzianki , może i nosem puszczać balony!

Pozdrawiam!
Hania
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Dziękuje Oxyvio za poświęcony czas i mix!
Wreszcie jest , nie wiedziałam ,że ten magik tak mi "poczaruje" wierszem!

Serdeczności!
Hania
Opublikowano

Wierszyk można odebrać dosłownie, zabawowo i wtedy mogę się cieszyć z Haninego poczucia humoru.
Ale widzę drugie dno, wyczytuję z wiersza, że nam, ludziom zawsze mało.
Jakby midasowa przestroga płynęła z wiersza. Chyba taka już nasza natura, chcemy więcej, więcej.... Nie bawi nas już to, co mamy. A mamy takie skarby, które są cenniejsze od złota, np. zdrowie, tylko zaczynamy je cenić może dopiero wtedy, kidy zaczyna go ubywać?
Kochanowski już o tym pisał, a my jak te osły, trzymamy się swego... złota...
Serdeczne uściski, Haniu
Grażyna
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @vrextons Oj, wiele jeszcze kilometrów ten wiersz ma do przejścia, aby stać się poezją...
    • @andrew Trochę nielogiczne z tymi drzwiami. Skrzypienie drzwi potrafi bardzo "drzaźnić" i zdecydowanie zakłóca ciszę.
    • @aniat. A, bo przez żołądek zawsze się trafi do serca ;) I nic tak nie poprawia humoru jak dobre jedzonko, byle z umiarem ;)
    • @marekg Świetna jest przenośnia o "kolanach wyobraźni". Wstanie z kolan to zrzucenie wszystkich ograniczeń, przede wszystkim wewnętrznych. I tutaj przecież ukrywa się sens pisania, gdy wyobraźnia nie jest w żaden sposób tłamszona, zawstydzana, wbijana w kąt.  Podmiot liryczny jednak zdaje sobie sprawę, że to nie jest wcale takie łatwe. Wiele z tego, co poezja ma do powiedzenia, zostanie niejednokrotnie przemilczane, z wielu powodów - lęk, niezrozumienie, bezradność, nadmierna ostrożność. "Wiersze codzienne" zresztą wcale nie muszą oznaczać dosłownie - poezji jako aktu twórczego, gdyż wydaje mi się, że ów obraz rozszerzony został w ogóle na relacje między ludźmi. I tutaj metafora odkrywa swój najgłębszy sens - obcowanie z drugim człowiekiem jest jak pisanie wiersza - wymaga tych samych umiejętności i strategii.  A przede wszystkim ogromnej wrażliwości w posługiwaniu się słowami.
    • @infelia Nieźle się ubawiłam, czytając. Często tak jest, że im bardziej się chce coś napisać, tym gorzej idzie.  Podobnie jak z zasypianiem - najtrudniej zasnąć, gdy człowiek sobie powtarza w głowie "muszę spać, muszę spać ,muszę spać!". A i to prawda, że często najfajniejsze pomysły wpadają do głowy już po położeniu się do łóżka, gdy umysł się relaksuje i wreszcie czuje się swobodny, wolny, bez parcia na szkło. Wtedy dopiero jest ambaras, bo wstać się nie chce, a wiadomo, że rano już nic z tego się nie będzie pamiętać... Czasem też rewelacyjne rzeczy przychodzą do głowy we śnie - całe strofy, obrazy, nastroje - a po przebudzeniu - lipa. To, co uda się nam stworzyć i przenieść na papier (czy na ekran kompka) jest jakimś ułamkiem naszego potencjału, szklanką wody zaczerpniętą z oceanu.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...