Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

orzech

Ewa_Krzywka
 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Penelope_Coal

Penelope_Coal

Opublikowano
Opublikowano

Ładny opis przyrodniczy. To nie orzech jest twardy, ale jego skorupa. Kiedy pęka pozwala się pożywić. Czy ptakom, czy ludziom, nie ma w tym tragedii, tylko wspaniały gest. Dar sytości i dar spożycia. W ten sposób orzech, zamiast zgnić w trawie, daje szczęście.
Penelope

Malarz_

Malarz_

Opublikowano
Opublikowano

To wielki orzech i z bardzo wysoka spaść musiał żeby tak się rozbić. Żeby pojąć czym jest cisza radzę posiedzieć w ekranowanym pomieszczeni. Może autorka wytrzyma z minutę ciszy absolutnej.

M._Krzywak

M._Krzywak

Opublikowano
Opublikowano

Tym razem rzeczywiście kawałek ciekawej, refleksyjnej poezji z bardzo udaną puentą. I oby utrzymać ten poziom, będę przynajmniej miał więcej czasu - zamiast wpisywać kocopoły, poczytam sobie ciekawą poezję.

A już na marginesie - martwią mnie tutejsi krytycy, którzy pod wszystkim wpisują, że im się podoba. To, że nie potrafią czytać, to pal sześc, ale szkoda, że tak naprawdę wyrządzają krzywdę innym. Tak, panie wija, to do pana.

Malarz_

Malarz_

Opublikowano
Opublikowano

zostaje cisza
wolno rozkładająca się
wśród skorup

Po co powtarzać zakończenie? Milczenie, cisza niefortunne zestawienie bliskoznacznych słów.
Nie widziałem orzecha, który dojrzały spada i się rozbija. Młotkiem trzeba zdrowo łupnąć żeby rozbić. Kokosowy pięciokilowym potraktowałem i nawet nie pękł. Tutaj nielogiczność widzę.
Każdy inaczej czyta i inaczej interpretuje treść.

Nata_Kruk

Nata_Kruk

Opublikowano
Opublikowano

O Orzechu, a przy okazji o.. ciszy.. dla mnie niezłe, ale nie widzę potrzeby powtórzenia..ciszy.. i trochę za dużo enterów.
Ewo, pozwolę sobie tak, za ingerencję przepraszam.

orzech

pęczniał dojrzewał
twardniał
spadł na kamień i pękł

jądro rozdziobią rozniosą
w milczeniu skorup zostanie
cisza

rozkłada się powoli

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Alicja_Wysocka
      niewiersz

      Przez Alicja_Wysocka · Opublikowano

      @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • Migrena
      Brat Boga.

      Przez Migrena · Opublikowano

      @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • Somalija
      nie potrafisz wyobrazić sobie takiej liczby

      Przez Somalija · Opublikowano

      dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
    • Annna2
      na krawędzi snu

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Berenika97  delikatnie bardzo. Pięknie aż żal czasem się obudzić
    • Annna2
      Modry Ponie

      Przez Annna2 · Opublikowano

      @Jacek_Suchowicz  Inspiracją jest Cyprian Kamil Norwid- dałam w tagu a dokładnie"  Moja piosnka 2" fragm.   Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów nieba, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony Są jak odwieczne Chrystusa wyznanie: „Bądź pochwalony!” Tęskno mi, Panie.       

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...