Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

tęsknoty


Rekomendowane odpowiedzi

Czy wiesz, że na piasku kwitną kwiaty
bez cierni owoców,bez cierni łez?
Czy wiesz, że księżycową pogodę rozświetla deszcz
tysiącem odcieni srebra i złota, milionem kolorów spojrzenia gwiazd?
Czy wiesz, że spaceruje mleczna droga cichym krokiem kota?
Czy wiesz moj przyjacielu...Rubikon już przeszedl ktoś!
Nadszedł czas kryształowych poezji, dolin słów.
Czy wiesz, że aksamitnej mgle dziś echa brak?
Mijają nas legiony wspomnień szklanych serc
Jaki kruchy ten świat...może zaczarowany?
Czy wiesz mój przyjacielu, w oblokach już tańczył ktoś!
Pamiętasz liście jesiennych alei rozwianych radością burz?
Inny ten dzień, jak wymyślony...
Już nie pamietam wachlujących się dam, sytych lwów,
I tej trąbki, którą już grał ktoś!
Czy wiesz, że czarodziej zaczaruje nas
bez bytania, bez metafory...
Czy wiesz mój przyjacielu...zakończyl zegar swoje odliczanie,
wskazówek rytm...śmieszna kombinacja!!
Pamiętasz moj przyjacielu tulące się kłosy zbóż,tańczące wianki naszych wspomnień?
Czy wiesz, że wiatr porwal nasze marzenia lekkim podmuchem swojego oddechu?
Czy wiesz, że deszcz zatopił moją nadzieję pielęgnowaną od lat?
Inna ta godzina, minut brak
zamknięta w sekundach odliczania
niedostępna tak..........

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie puszczałem liści z drzew same spadły pod ciężarem wieku I nie zmyśliłem słów z gąszczu rzęs choć bolało ich kapanie żyłem wbrew, tak jak miałem   Na przekór światu, aż sam stanie ością w zegarku z krzyków twych Przed lustrem w złotej ramce  gdzie milczenie mija w uśmiechu  w parze z kropli, wyrytym na zawsze...
    • Nie zbiera mi się już na refleksje Nie zbiera mi się na żadne żarty Czy tego chcę czy tego nie chcę Zarabiam drobne za sznyt kuglarski   I nie wiem co jeszcze przede mną Czy w piersi się kołacze serce Czy w nim pozostało coś naiwnego  Pytam choć nie chcę już wiedzieć     
    • @Tyrs Poezja na klawiaturze Chopina. Teraz co pozostało, to nauczyć się kochać  na nowo. Warto, żeby twórczość pomogła rozładować emocje.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Zwariowany Bukowski... dużo anegdot krąży na jego temat. Kiedyś pod wpływem alkoholu musiał przejść niezmierzoną ilość schodów, na których był mijany przez innych. Założył się kumplem na temat swojej sławy w dowód czego każdego mijającego, pytał, czy go rozpoznaje. Cały eksperyment zakończył się fiaskiem, za to pozostała jego poezja.:) Pozdrawiam serdecznie.
    • Dzięki.  Życie biegnie - razem z czasem - wyłącznie do przodu.  Każdy dzień przynosi nowe zdarzenia,  i nie ma sensu wywlekać tego, co za nami,  bo można zagmatwać się w chaosie,  i nie nadążyć.  Itd Interpretacja dowolna; zależy od toru myśli Czytelnika.    Pozdrawiam.     
    • I świetnie Iwa! Od początku do końca wiesz co chcesz powiedzieć przez ten wiersz. Prowadzisz przez meandry kapryśności, niewierności, niewiedzy, a jednak poszerzasz granicę. Puenta znakomita, takie totalne tupnięcie. Peelka wie ja postawić na swoim:) Gratuluję! 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...