Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

spójrz, noc się zwija w piszczałki wiatru,
gra na organach płotów, kominów,
w świetle wyblakłej, łysej latarni
miasto wygląda jak twarze mimów.

kot się przyczaił, lecz wyszedł z cieniem
w widoczne nocy białe klawisze.
już go w śmietniku mają złudzenia
-kroki spóźnionych, błędnych amiszów.

ławka, co dotąd stała goluśka,
stęka pod hasłem notte, amore,
niebo, jak czarna wełniana chusta
wisi nad wszystkim, żywe nie w porę.

coś chce wyśpiewać, zdławione smogiem,
ale podobne czczemu poecie
charczy lirycznie lecz nieudolnie.
o czym? a, tego się nie dowiecie.

26.10. 12.



Opublikowano

miasto jak poeta ;-) coś chce wykrzyczeć ale jeśli nie jaskrawym neonem to ciężka sprawa ... naoczni świadkowie , owszem tak , ale cała reszta ? trzeba lupy czasami ... Udało Ci się zatrzymać w jakiejś bardzo muzycznej dzielnicy , piękne ujęcia , myślę , że znam takie ujęcia niemniej za Chiny ;-) bym tak nie napisał . Nad tym trzecim w drugiej też trochę myślałem ale udało się !!! Z amiszami bomba !
W końcu są i w wierszu ;-) Pozdrawiam , Czarek :-)

Opublikowano

uczyłam się od Ciebie tej baśniowej lekkości pióra, Anno. i uczę nadal.
wiersz ma piękny, tajemniczy klimat. bardzo obrazowo oddany w nienagannej formie.
przekonujesz mnie, że jednak interpunkcja bywa wciąż bardzo pożądana. klasycznie, z dobrym smakiem... i niedopowiedzeniem.
pozostaję pod wrażeniem i czekam kolejnych Twoich wierszy, Anno.

pozdrawiam serdecznie :)
Kinga.

in-h.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Migrena Jest to tekst absolutnie wyjątkowy, potężny i piękny. To jeden z tych wierszy, które po przeczytaniu zostają pod skórą. Twoje metafory nie tylko opisują uczucia, ale pozwalają je niemal poczuć. "Igła gramofonu w winyl" – idealnie oddaje moment zakochania. "Wrzesień nadszedł jak chirurg" – chłód i bezwzględność rozstania zamknięte w jednym obrazie."Noce, które były centryfugą" – (musiałam sprawdzić - wirówka) - to idealne słowo na opisanie tego chaosu w głowie. "Rozbita żarówka, która wbiła się we mnie i każe świecić" – mówi o miłości, która jest raną, ale jednocześnie staje się wewnętrznym, niemożliwym do zgaszenia światłem. Super! "Kto raz dotknął twojej obecności, ten już nigdy nie będzie miał skóry,tylko otwarte okno na ciebie." – To jedno z najpiękniejszych i najboleśniejszych podsumowań miłości, jakie czytałam. Pozdrawiam z wirówką w głowie.
    • @Berenika97 dziękuję
    • @Alicja_Wysocka Jaki piękny, subtelny wiersz napisałaś. Ten obraz "fabryki ciepła" w kontraście z marzącymi wspomnieniami w pustostanach - to jest coś wyjątkowego. Pokazujesz, że masz w sobie źródło ciepła, które chcesz dzielić, mimo że sama błądzisz w ciemności i "długo nie możesz trafić do siebie". To bardzo odważne i bardzo ludzkie zarazem. A ten kwiat na końcu... Najbardziej poruszający fragment. Ta niewinna kontynuacja życia, kwitnienie pomimo wszystkiego, pomimo opuszczenia, pomimo ciemności. "Bo przecież niczemu nie zawinił" - w tych słowach jest tyle czułości, ale i tyle bólu. Jakby mówiłaś: świat toczy się dalej, życie trwa, nawet gdy my gubimy się w sobie. Bardzo lubię Twoje szczere, mądre i przepiękne wiersze.  
    • @Wochen W Twoim wierszu dominuje niepokój o to, jak łatwo oszukujemy się nawzajem i siebie, jak fotografia (czy szerzej – obraz, który tworzymy) więzi nas w kłamstwie. Ta metafora sieci, w której wszyscy jesteśmy złowieni, jest mocna. Piękny i szczery utwór.  
    • @Czarek Płatak Zwróciłam uwagę na pewną desperację w Twoim wierszu. Ten obraz "zatrzaskiwanych ust" i topienia się jest bardzo mocny – mówi o komunikacji, która się nie udaje, o słowach, które nie padają, o bliskości, która dusi zamiast łączyć.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...