Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Państwo nie umie się bawić
w dom
Państwo ciągle tylko chce
być mamą tatą stróżem prawa
nigdy dzieckiem bo nie przystoi
Państwu budować i po sobie sprzątać

Państwo zawsze stoi w pierwszym rzędzie
a reszta niech stoi gdzieindziej
najlepiej w kolejce po wszystko

Państwo czasem prosi o pomoc
kiedy Państwu kończą się pomysły
na jurto
wtedy Państwo udaje że to nie Ono tak chciało
tylko my
Państwu już dziękujemy

Opublikowano

ABC młodego anarchisty...


"Anarchiści – ruch społeczno-kulturalny powszechny wśród osób w wieku 13-25 lat (chociaż zdarzają się anarchistyczni dziadkowie w stylu Darka Jankowskiego z serialu "39 i pół"). Wyrażają siebie za pomocą ciągłego chlania, niszczenia wszystkiego co się da i krzyczenia "no future!".

Odznaczają się buntem na wszystko i wszystkich, z reguły nieuzasadnionym – z powodu nieumiejętności i niewiedzy. Anarchiści chcą obalać władzę nawet, gdy nie wiedzą, kto jest aktualnym prezydentem/królem/cesarzem/dyktatorem ich kraju.

Młodsi anarchiści działają według teorii, że bycie anarchistą jest proporcjonalnie równe ilości A w kółeczku na odzieży"

;)

Opublikowano

(...)..a reszta niech stoi gdzie indziej najlepiej w kolejce po wszystko..
Niby oczywiste fakty, ale tak podane, dają do myślenia... czasami rzeczywiście ma się ochotę podziękować Państwu.
No widzisz, bez interpunkcji i jest dobrze. Do poprawki lietrówka.
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @wierszyki Dziękuję za komentarz, choć chyba trochę inaczej to widzę :) "Obserwator" w wierszu to po prostu czytelnik — każdy, kto otwiera książkę i patrzy na słowa, dzięki czemu wiersz staje się sobą. Nie przemycam tu AI ani niczego ponadludzkiego, tylko mówię o tym, co dzieje się między poetą a czytelnikiem - że poezja istnieje w tej przestrzeni między nami, w tym "przeświecaniu" przez szczelinę. Zgadzam się, że poezja nie istnieje w oderwaniu od twórcy — ale też nie istnieje bez tego, kto czyta i w tym sensie jest "stanem kwantowym" - dopiero spotkanie sprawia, że się materializuje. Cieszę się, że wiersz był miły w czytaniu, nawet jeśli się nie zgadzamy :) Ale jako czytelnik masz obsolutne prawo interpretować wszystkie teksty tak, jak uważasz. I to jest też piękne w poezji.  Pozdrawiam serdecznie.  @Waldemar_Talar_TalarZgadzam się z tym. Bardzo dziękuję za czytanie i serdecznie pozdrawiam. :)
    • @lena2_ Zgrabna miniaturka. Życzę sobie więcej takich słownych westchnień.
    • @huzarc To wiersz z gatunku tych, które zostają i dotykają głębi 
    • @violetta małe firmy mają klimat bardziej domowy, sama teraz w takiej pracuję, inaczej się patrzy na człowieka  @Wiesław J.K. dokładnie, cicho i spokojnie :)) @Annna2 bardziej czuję się zmuszona, tak bym to nazywała  Dziękuję:))
    • @violetta Bardzo dziękuję! :) Energii jeszcze mi nie brakuje, ale na jak długo? Tego nikt nie wie! :) Pozdrawiam.  @andrewBardzo dziękuję za ten piękny wiersz. Za te krople deszczu w betonowym świecie.                     Serdecznie pozdrawiam.  @Amber  Bardzo dziękuję! Ale mnie zaskoczyłaś takim oryginalnym porównaniem. Czyli fizyka i poezja to dawni kochankowie, którzy udają, że się nie znają. Siedzą teraz przy osobnych stolikach, wymieniają spojrzenia ponad menu, a kelner podaje im danie główne - kwanty z metaforą. :) @Annna2 Serdecznie dziękuję! Pozdrawiam.  @viola arvensis Dziękuję za te słowa — rumieniąc się i to bardzo. Jeszcze raz  dziękuję i pozdrawiam.  @m1234Bardzo dziekuję! Świetnie, że  ta restauracyjna scena nabrała własnego życia! Lubię ten obraz -  nieszczęsny bohater za ścianą z książkami, zegarek nadający s.o.s., a czas stoi w miejscu jak kelner z menu czekający na zamówienie.  Może właśnie tak działa poezja i fizyka razem- jedna mówi "uciekaj", druga "zostań i oblicz", a Ty siedzisz między nimi i zastanawiasz się, kto zapłaci za deser. :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...