Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ciężko o zrozumienie przez innych tego co się napisało,
chyba nie istnieje przekładnia autor-czytelnik 1:1
i nawet sam autor po jakimś czasie inaczej widzi swój wiersz, a przecież kiedyś,
w chwili tworzenia był dla niego oczywisty. Czyli - z biegiem czasu staje się coraz
bardziej czytelnikiem siebie dawnego, niż się ze sobą - tamtym utożsamia.

Pozdrawiam miniaturką na ten temat ;)



wiersz o pchłach -
tylko sam autor
coś łapie
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Ciężko o zrozumienie przez innych tego co się napisało,
chyba nie istnieje przekładnia autor-czytelnik 1:1
i nawet sam autor po jakimś czasie inaczej widzi swój wiersz, a przecież kiedyś,
w chwili tworzenia był dla niego oczywisty. Czyli - z biegiem czasu staje się coraz
bardziej czytelnikiem siebie dawnego, niż się ze sobą - tamtym utożsamia.

Pozdrawiam miniaturką na ten temat ;)



wiersz o pchłach -
tylko sam autor
coś łapie


Jest jak mówisz. Zdarza się, że komentujący odnajdują w wierszu jakieś korytarze, podziemia, drzwi do nowych pomieszczeń, znaczeń, o których sama nie miałam pojęcia :)

Dzięki za miniaturkę. Maleństwo, a jakie zmyślne!
Nie chciałbym żeby to było o moich wierszach, ale jeśli jest, to pora na zmiany.

Dziękuję Sokratexie :)
Opublikowano

Dobry wiersz tak tak cała prawda dotycząca nas. Niewątpliwie -masz rację a taki relaks w plenerze super, jest piękne lato i starajmy się z niego korzystać ile się da:)

Kiedy mnie chandra czasami bierze
najlepszy sposób- świeże powietrze,
jadę za miasto więc na rowerze,
skłębione myśli swoje przewietrzę.

Pozdrawiam serdecznie:)))

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka   Twój wiersz Alu to mistrzostwo w przejściu od rozpaczy do świadomej akceptacji.    bardzo mocno rozumiem to odnalezienie cudu nie w błysku, a w ciszy i odwadze serca.    zachwyciłaś mnie !!!       ps. pozdrowienia dla Bereniki :)      
    • Pamięci bohatera wielu moich wierszy -wagabundy, złodzieja, szelmy, franta, alfonsa a przede wszystkim wielkiego poety -Francois'a Villon.   Wiersz nawiązuję do mojej ballady łotrzykowskiej "Boże szelmów... pobłogosław króla", która dziś dodam z zakładce prozy.   Czas na szelmowskie, tragizmu pełne wesele. Bo czyż może coś innego wywołać takie poruszenie u gminu, brudnych zaścianków, zamtuzów i zaułków stolicy. Tyle usmiechu, radości i wzniosłej atmosfery wyczekiwania na wielki finał, niż największa w kraju szubienica na placu Grêve w centrum Paryża. Szelmów, frantów, złodziei i morderców, rozstajne ze światem widzialnym miejsce. Sławne nawet bardziej niż poźniejsza, żelazna ku niebu skierowana wieża. Kacie Macieju, Ty skazanym pokuty nie dokładaj w dniu ich ostatecznego sądu. Znaj miłosierdzie pętli i stryczka. Boże litościwy, Ty zgaś im żywota bez zbędnego cierpienia. Gładko jak światła świec, jak ogniska lamp. Śmierci, Ty ich pochwyć łagodnie jako biały gołąb. A nie szarp ich dusz potępionych, wściekłe dziobem i pazurami. Jak demoniczny sęp.   Lećcie kamraci ku wrotom niebieskim. Na boskich owieczek, zielone pastwisko. Ja czekam tu w lochu. Na kolejne wesele szubienicy. Rychtujcie! A żγwο! Stryczek z pętelką na mej drewnianej pani. Kacie, dostąpisz zaszczytu by wieszać mordercę i poetę. Ach! Będzie to dzień niezapomniany. Prawdziwie przednie widowisko.
    • - O i Lem? - Amatorów wór, o tam Amelio.
    • @Annna2   to zachwycająca kantata do natury, która hipnotyzuje plastycznością obrazów, od "ptasiego witrażu" po "białe pieluchy" chmur.    w mistrzowskich metaforach, odkrywasz subtelnie, że największą otuchę i zarazem największą tajemnicę kryje się w harmonii świata, który nie musi rozumieć, by pięknie istnieć.   pięknie Aniu ten wiersz napisałaś !!!    
    • @Berenika97     Wspaniały, Mądry Wiersz !!!    Twoja wrażliwość i umiejętność przekładania trudnych emocji na poetycki obraz są absolutnie niezwykłe.   to jest głęboko poruszający i mądry tekst, który zostaje z czytelnikiem na długo.     urzeka mnie zwłaszcza ta przemyślana konstrukcja, od chłodu stygnącego pokoju, poprzez gorzkie, niedojrzałe ziarna słów, aż po straszliwy obraz dławiącej kołdry.     jesteś niesamowicie odważna, stawiając tak szczerą diagnozę relacji z Absolutem.   dziękuję za ten przejmujący wiersz.    jesteś Nika bardzo utalentowana !!!   pozdrawiam :)    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...