Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

wąską ścieżyną kariery w stolicy
z gumna na szczyty urzędu do celu
szedł dziarsko wielu myślało przygłupi
chłop z peeselu

już lat dwadzieścia kipi demokracja
czarny z czerwonym wciąż toczą swe boje
gej z narodowcem moher z liberałem
on ściubi swoje

z gębą rozdętą miłością ojczyzny
w słońcu i w cieniu w pogodę i w pluchę
za wieś za miasto za kraj za Europę
i za pazuchę

nie wyżre robak w liściu takiej dziury
nie splecie sieci tak pająk przechera
żuk nie utoczy z gówna takiej kuli
jak ta cholera

wyrwał z chałupy już siostrę i brata
szwagier w agencji w spółkach wuj z kolegą
pies tylko stary pozostał u płota
tu psy też jego

i tylko czasem gdy się sami skudlą
o podział tortu o dwa palce miedzy
świst jak w sobotę w remizie lecz wkrótce
znów są koledzy

i ręka rękę myje noga w nogę
i krycie dupy własnej pranie brudu
i nigdy wyraz nie był dalszy treści
stronnictwo ludu

Opublikowano

Marku ja chwalę chociaż -em peeselowiec. Myślę, że Konopnicka pochwaliła by też. Drobna literówka do poprawki (tak myślę) "miedzy" zamiast "między". Wysłałbym do Stefaniuka - on wiersze pisze. Pozdrawiam i za swadę plusuję.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Dzękuję. Rytm akurat podkradziony. Próbowałem nie spieprzyć.
Cóż, że tak powiem:
chciałbym być śliczny liryczny
a tu Ooo
satyra polityczna
to już nie to
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Dzękuję. Rytm akurat podkradziony. Próbowałem nie spieprzyć.
Cóż, że tak powiem:
chciałbym być śliczny liryczny
a tu Ooo
satyra polityczna
to już nie to

... to jest właśnie "to" - ooo !!
rytmicznie nie musi być lirycznie :)

pozdrawiam!
in-h.
Opublikowano

Polityką powiało, nie wiem dlaczego, przypomniał mi się Kaczmarski, tzn. jego teksty, te z "pogranicza władzy"...
Co tu pisać, sporo prawdy w treści o sporej części tych z góry. Mógłby ktoś melodię ułożyć.
Wiersz trzeba na debaty wysłać.. ;)
Pozdrawiam... :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Perykles@obywatel Odważne Dojrzałe Autentyczne wyrażenie Miłości. Dostrzegam w tym naturalne wyrażenie głębokiego wnętrza dojrzałego człowieka. Dzięki za wiersz
    • @huzarc ...i cierpieniem, podobno nasze pokolenie ma szczęście...  Pozdrawiam świątecznie

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • @KOBIETA Wiersz do zinterpretowania w czterech wymiarach a może i coś więcej :) Pozdrawiam. 
    • @Leszczym @Berenika97 Cieszę się, że mój dokument wierszowany przypadł wam do gustu.  Wielka historia na prowincji, działa na innych częstotliwościach :) Dziękuję, pozdrawiam. 
    • W Dniu Święta Niepodległości 11 Listopada warto przypomnieć wiersz Aleksandra Fredry: "Ojczyzna nasza."      OJCZYZNA NASZA Autor: ALEKSANDER FREDRO Na długich górach czarne świerki rosną, Z wiatrem północy szumią pieśń żałosną, A dołem, dołem, jak wzrok sięgnąć może, Złocistych kłosów kołysze się morze; Na morzu wyspy kwiecistej murawy I rozproszone, jak wędrowne nawy, Gdzieniegdzie domki bieleją z poddasza... To Polska!... Polska!... To Ojczyzna nasza!   Ciemne błękity mleczna droga dzieli, Ziemia spoczęła w zroszonej pościeli, Czasami tylko koń zarży na stepie Lub na jeziorze ptak skrzydłem zatrzepie, Czasami tylko spływa z gór jak struga Trąby juhasa nuta smętna, długa: Obudzą czujność i napaść odstrasza... To Polska!... Polska!... To Ojczyzna nasza!   Zima pokryła pola, lasy, skały, Nad strumieniami zawisły kryształy; Po srebrnych wstęgach przez białe doliny Suną się sanie, jak szare godziny; Liszka na słońcu czerni się z daleka, Gromada ptasząt pod strzechę ucieka, A dym w słup bije, w obłok się rozprasza... To Polska!... Polska!... To Ojczyzna nasza!   Dworek przy drodze, na słupach wystawa, Wrota otworem, na dziedzińcu trawa, Studnia z żurawiem, gołębnik przy stronie, Za gumnem w kwiecie bielą się jabłonie; Krzyczy na słotę paw w stercie schowany, A na lamusie klekocą bociany, Gospodarz wita, do domu zaprasza - To Polska!.. Polska!... To Ojczyzna nasza!   Gdzie jeszcze mężne nie wygasło plemię, Co za swych ojców wiarę, mowę. ziemię Ciągle nadstawia piersi, serca, głowy Na miecze wrogów, najeźdźców okowy, Co póki działać, walczyć nie przestanie, póki będzie, póki tylko stanie Jednego męża, jednego pałasza - To Polska!... Polska!... To Ojczyzna nasza.    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...