Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Psalm sierpniowy


Rekomendowane odpowiedzi

praprzyczyno pustej kartki
słowotwórco lśniących strof
uchyl trochę z swojej dłoni
daj wypełnić pusty los

daj odpłynąć suchym ustom
oceanu głębię spraw
niech odczują lepsze jutro
milion nowych ważnych prawd

daj odnaleźć rękom dłonie
które zgarną każdy ból
w chwilach smutku i rozpaczy
tak obejmą mocno wpół

daj usłyszeć serca oddech
przyśpieszony pulsu rytm
daj nadzieję wiarę miłość
i na wieczność pozwól żyć



Bożepole Wielkie 01 VIII 1993

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

kiedy zwątpię, roznieć jeszcze,
stop lodową krę i tchnij.
daj zapomnieć, tylko wierszem
pozwól mówić, w nim wciąż żyj.

kiedy spadnę, pozwól wiedzieć,
nie ostatni to był raz.
zniknie z czernią noc, potrzebą
moją bądź, bo czas już, czas.



Cezary, piękny błagalny ton Twojego psalmu. Czytałam od wczoraj kilka razy.
Przyjemny w odbiorze, treść z ważną emocją i w ładnym rytmie.
No i rymy - u Ciebie !! :)

pozdrawiam,
in-h.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Dołączę do pochwał, naprawdę dobrze się czyta i treść niebanalna.
Cezary, muszę zadać po namyśle jedno pytanie, dlaczego jest... z swojej dłoni.?. powinno chyba być, ze swojej dłoni,
albo przestawić te dwa słowa.. uchyl trochę z dłoni swojej..
Jest też niżej.. daj odnaleźć rękom dłonie.. to może wyżej coś w zamian.?....
Poza tym drobiazgiem, podobają mi się bardzo te sierpniowe prośby zawarte w treści.
Pozdrawiam... :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jest rytmicznie i ładne rymy zadałeś, Czarku, ale wdarło się troszkę patosu i "daje" dają się nieco we znaki.
Co do wspomnianego przez Natę wersu, to może "uchyl rąbka swojej dłoni" załatwiłoby sprawę, ale nienachalnie piszę ;)
I ta "wieczność" w finale przereklamowana. Jak dla mnie.

Podziwiam za łatwość przejścia na "rymne" i pozdrawiam :)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • spotykamy się  w nieobecności  w czasie którego nie ma    dotykam uśmiech  w milczeniu    nie jesteś snem  krew jak słońce w zenicie  gdy bliskość podaruje los poczujemy jej ciepło    czas maluje obrazy  czeka na jutro    1.2025 andrew
    • „Koledzy” - uosobienie zła, czerni, Zwali się tak przedstawiciele psiarni, Szydera, śmiech, godności nie ma wcale, Brak wartości, zachowania zuchwałe.   Plucie dosłowne, plucie w przenośni, Przemoc cielesna, werbalna, boleśni, Światło, szacunek, dobroć porzucona, Zabawa, patologia zatracona.   Brak poruszenia, pełna ignorancja, Smutek, chwilowa wewnętrzna destrukcja, Brak konsekwencji, nieuległość trwała, Silna zapora się głucho złamała.   Nastąpił kres akceptacji zachowań, Wolnych od jakichkolwiek zahamowań, Połączenie z duchowością, blaskiem, Mrok, złowroga ciemność legła z trzaskiem.
    • W mamusię i suma? (mw)             Co ma mamusia? I suma ma moc?                           Myła i białym?                   Katolikom .mok i lot ak?                Innowiercom mokre i wonni.            My czerwoni? Wino wre z czym?             A to sąsiadom; moda i są. O, ta.                       Pijakom smok; aj, IP...             .A da znajomym... o - Jan zada.          O, co palaczom; OMO z cala po co?                        A obcy hyc - boa.        
    • Jestem obok ciebie Jestem tuż za tobą   I czekam na twoje potknięcie W błysku fleszy i w świetle jupiterów   To będzie upadek gwiazdy Który każdy zobaczy   Na własne oczy W tym bezdusznym świecie   3, 2, 1...zaczyna się show!      
    • Ku przestrodze, na jednej nodze. Myśli mylą, marzenia w mroku giną. Życie trwa, w duszy pustka ma. Wspomnieniami się żywimy, Nowych chwil się boimy. Kalendarze zmieniają dni, Daty wciąż przypominają sny. Lecz walecznie brniemy w głąb, Blizn w historii tworząc krąg. Każda z nich to ślad i moc, W sercu płonie, nie zgaśnie w noc.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...