Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

ubrana w zmysłowość


Rekomendowane odpowiedzi

bezkresem chabrów i maków
wyciągasz miłość ze wszystkich kłosów
kieszeni mało by pomieścić

kiedy tworzysz taka rozrzutna
na potem
upycham zachłannie tę nagość
chwytam chwile szumem brzozy
równiny zbóż pozostawiając na deser

w twojej krainie
nie ma burz much pająków ani ostów

czekam w nirwanie nie marznę
dotykasz wiatrem ciepła pachnąca
jedwabna taka w sukience z wiosny

przychodzisz każdym listkiem
każdą zielenią promieniem świtaniem
tęczą pąkiem każdym

kiedy dojrzewasz w oczach
tli się natura
w zasięgu wzroku
jesteś taka nieprzewidywalnie
spontanicznie prawdziwa

jak te konie co galopują nieopodal
uskrzydlone w ptaki

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

niczym kraw(f)iec zszywasz słowa
tworząc zestrój z nich paradny
- piękna jest porównań mowa
więc znów wiersz twój jest mi ładny

:)

odbiór mi własciwy sprawia
że dostrzegam co innego
niźli autor co wysławia
piękno... też dzieła Bożego

:)

jakże mu nie plusnąć przeto
że twórczością swoją czyni
więcej piękna - jakże weto
tej twórczości ktoś uczyni

:)

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...