Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Między dwojgiem cenię subtelność
cóż, że życie od niej dalekie
ideał odbity w zwierciadle bytu
nie traci jeśli podążasz
za snem niestrudzenie
naiwnym spojrzeniem duszą młodą
z gwiazd narodzeni czemuż skarleć
mamy pod życia przygodą
bądź ze mną Byronem Lordem Jimem
choć skoczył z chmur nie upadł
nie tak nie tak nie wóda nie nuda
żona ona stara w kącie gitara nie
nastrojona bo zapomniałeś wodę
wiatr ogień
z gwiazd narodzeni w ziemski pył
w czas co drwi
sięgajmy po ideał nawet jeśli jest tylko
po tamtej stronie drzwi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



istotny ale też trudny temat do rozważań -
chyba nie ma człowieka idealnego

ale ważne abyśmy chcieli się zmieniać
oczywiście na lepsze
choć jest to bardzo trudne:)

chcieć to znaczy móc:)

z + pozdrawiam:)

Dzięki za czytanie , komentarz i plusa , zawsze to miło , gdy dobrze nas oceniają choć czasem wydaje mi się , że jestem starym nudnym kredensem, który wyciąga ze skrzypieniem , stare i nudne wartości gdy naokoło wschodzą jak grzyby po deczu k...y i h..e d..y etc. i o dziwo dostają plusy oczywiście to nie do Ciebie i do wielu innych , ale widać jakie czasy taka poezja
Pozdrawiam kredens

Opublikowano

Witaj Kredensie;)))
Wiersz Twój przeczytałem. Wielkim i małym skacowanym chłopom na Harleyach zaświeciły się oczy;)))

Sprawa miała miejsce w Wilhelmshafen w Niemczech;)))
Udzielałem się również ze swoimi z pewnym poetą.

Były chrzciny dziecka jednego z nich, motor w kościele, masa alkoholu potem;))) Heja;)))

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Dzień dobry, trochę pan się spóźnił  Przepraszam bardzo, zabłądziłem w próżni  Skąd pan przebywa, opowie pan coś o sobie Jestem dziwną istotą, nie rozumiem sam siebie  Brzmi to znajomo, nie zawsze idzie nam po myśli  Oczywiście, lecz czuje, że moje życie to nieustanny wyścig  Za czym pan tak gna? Jeśli mogę wiedzieć Jasne, że tak. Mogę panu opowiedzieć  Goniłem za miłością i poprawą własnej egzystencji Nie wyszło mi to dobrze, a chciałem być jak sól tej ziemi A więc, co poszło nie tak? Zbyt bardzo się starałem, nie zadbałem o głowę  Teraz nie opuszczam myśli, jakby czarodziej rzucił klątwę  Zabrzmiało to poważnie, może Pan swobodnie spać? Mogę, gdy moje oczy nie mogą rady dać  Chciałbym bardzo Panu pomóc, ma pan jakieś zainteresowania? Uprawiałem dużo sportu, teraz każda czynność jest jak olimpiada Zresztą, jaki Pan? Nikt tak dobrze mnie nie zna, jak moje drugie ja Bardzo dobrze wiesz, że przez ciebie nie mogę spać  Nadchodziłeś zawsze, w najgorszym momencie Chciałeś mej poprawy, teraz jestem tu gdzie jestem  Ty mi doradzałeś, się mną opiekowałeś Gdyby ciebie nie było, było by mi łatwiej  Szanowny Panie, proszę o spokój  Byłem spokojny, lecz ty mi go zabrałeś  Wiem już jedno, odseparuje się od ciebie Ponieważ dla mnie nie jesteś, żadnym człowiekiem 
    • Róże   Że się słowik rozśpiewał nad tobą W ten czas gdy kwitła łąka i maj A słońce które dało ci kolor Widziało krew czerwieńszą niż kwiat   By ciernie co rdzeń plotły ku górze Chciały marzenia oddać niebiosom Mogły na strzępy potargać uczucie Bo ich błękity wziąć same nie mogą
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Samotny podróżnik - Tie-break/listopad 2025  

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...