Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Dopiero co był mój "Dom', więc nie mogłam do tego nie zajrzeć.
To jest swojego rodzaju ballada, jest fajny klimat, wędróka wspomnień.
To nie jest zły wiersz, w niektórych miejscach prosi się o dopracowanie,
wiem, że możesz to zrobić.... :) Pozdrawiam.

Opublikowano

nie czuję się kompetentna, by wypowiadać się na temat formy, stylu etc, ale skoro po pierwszym... i za każdym kolejnym czytaniem pamięć przywołuje mi obrazy Caspara Davida Friedricha, to moim skromnym zdaniem swój zamiar stworzenia romantycznej ballady zrealizowałeś :)
wiersz ma wyraźny klimat, nostalgię, uczuciowość bliską rozrzewnieniu. jest bardzo dźwięczny i rytmiczny. a ostatnia zwrotka, to wcale nie tłumaczenie się z potrzeby serca, tylko głośne powiedzenie sobie, że uporałem się z przeszłością... ale, jak każdy człowiek, mam serce.

za to serce, które podyktowało piękny, romantyczny obraz, kłaniam się z uznaniem,

in-humility.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


no tak, 'Dom' na Lisiej :), pamiętam, czytałem :). to miała być ballada, ale chyba trochę przesadziłem, szczególnie w warstwie słownej :). będę wdzięczny za wskazanie miejsc, które Twoim zdaniem należałoby dopracować. ciągle myślę nad wylataniem, ponieważ to ballada, więc słownictwo gwarowe, a nawet archaiczne, z założenia dopuszczalne, a nawet wskazane, jednak domyślam się, że nieco odpycha Czytelników :).
dziękuję za pochwałę i wiarę w moje możliwości :))).
pozdrawiam i do poczytania :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


niepotrzebna skromność, Kaliope :), bo jeśli nie Ty, to kto? :) cieszę się z takiego odbioru, cieszę się, że są Czytelnicy, do których coś takiego trafia i przemawia :)
dziękuję serdecznie, kłaniam się, pozdrawiam
i do poczytania :)
Opublikowano

[quote]
niepotrzebna skromność, Kaliope :), bo jeśli nie Ty, to kto? :) cieszę się z takiego odbioru, cieszę się, że są Czytelnicy, do których coś takiego trafia i przemawia :)
dziękuję serdecznie, kłaniam się, pozdrawiam
i do poczytania :)



skromność jest potrzebna. takie mam o sobie przekonanie. ale dziękuję :) Twoje słowa są dla mnie motywacją. no, zmykam - już mnie tu za dużo :)

kłaniam się,
in-humility.

  • 2 tygodnie później...
Opublikowano

Podoba mi się ta opowieść, dom z duszą, wciąż tętniący życiem; z drugiej strony myślę, że dałoby się wykroić z tego wiersza materiał na kilka innych; lepiej czasem napisać mniej, ale zachować przy tym porządek; nie miej mi za złe tej uwagi, ja tylko chciałem coś zasugerować. Plus za klimacik :)

Ciepło pozdrawiam :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Pięknie piszesz o miłości – tej, która nigdy nie wie, na czym stoi. Nie ma tu już wielkiej rozpaczy ani patosu – jest zmęczenie. Zmęczenie gmatwaniem się w godzinach, wyciąganiem dłoni w pustkę, czekaniem na odpowiedź, która nie nadchodzi. "raz słyszę, że wołasz i wiem to - gdy dłonie wyciągam - uciekasz" – to jest esencja toksycznego tańca. Dwa kroki do przodu, trzy do tyłu. Ty to widzisz, nazywasz, a jednak wciąż pytasz "którędy i jaką pójść drogą". Ale to pytanie w ostatniej strofie to już nie prośba. To ultimatum. "Powiesz mi którędy – albo ja zniknę w niebycie". I w tym zniknięciu nie ma dramatu. Jest ulga. Bo "nicość nie może nic skruszyć" – a to, co masz teraz, kruszy Cię każdego dnia. Twój wiersz jest piękny, smutny i mądry. Czasem najlepsza droga to ta, którą wybierasz sama – nawet jeśli prowadzi "w niebycie", które tak naprawdę jest początkiem czegoś nowego. Prawdziwa poezja! 
    • Wiersz gadający do siebie:) ślicznie:)
    • @Marek.zak1 Tak Marku, Ty wiesz, że w wierszu nie musi być prawdy, pozdrawiam :) @Nata_Kruk, @Berenika97 Podziękowania i uściski, Dziewczyny :)  
    • Ładnie o melancholii, a jak nadchodzi, co melancholicy przechodzą, to jednak jest się bliżej zwątpienia, jak sądzę. Zresztą, nie wypowiadam się, bo melancholia to cecha, czy skłonność, której nie mam, więc ktoś powie, że się nie znam, i będzie miał rację:). Życzę słońca. 
    • @Annna2 jestem !   wspaniałe i wzruszające jest to połączenie autentycznej gwary warmińskiej z głęboką, mityczną refleksją.    dziękuję za pielęgnowanie warmińskiej mowy i obyczajów, wiersz czyta się z ogromną przyjemnością.   chociaż musiałem włączyć zmysły deszyfrujące.   ale było warto !!!
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...