Pożegnanie dnia - zachód słońca

[M_Patriota]

Poczerwieniałeś niebo za lasem bezkresnym,
Wypiękniałeś niebo nad lasem potężnym!
Jakże mam nie ukoić oczu twoim widokiem,
Jakżeż mam nie upoić duszy twoim urokiem.

Jakżeż mam tobą nacieszyć się w życiu doczesnym?
Jakże miałbym nie podziwiać ciebie w życiu przeszłym.
Tyżeś ciszę roztaczasz na chwilę obecną,
Tyżeś nie uwłaczasz czasu upojnego nad duszą moją,
cofając piękną chwilę wsteczną.

Aż żem w tej chwili, jak ptak powiośnia odmłodział, chwilą ochoczą.
Ach, jakżeż marne życie staje się upojne.
Ach, jakże można mieć życie bujne -
Niebem się cieszyć aż z poczerwienienia zasinieje i obłoży się nocą.

[innocenty_prędki]

...
Aż żem w tej chwili, jak ptak powiośnia odmłodział, chwilą ochoczą.
Ach, jakżeż marne życie, nagle staje się upojne.
Ach, jakże można Niebem je użyźnić i mieć bujne -
Aż do czerwoności, po czym zsinieć i ostygnąć nocą.


- poniosło mnie! ):)) przepraszam!
pozwoliłem sobie na odrobinę szaleństwa!;
a co mi tam! życie tak krótko trwa! :D


...a tak... ...poza tym... ...cóż... ...nuda... :|


pozdrawiam ;)

[M_Patriota]

Tak też można. Wiosennie pozdrawiam.

[Baba_Izba]

Ten wiersz ma w sobie ducha romantyzmu. Chwali piękno przyrody, której jestem wielką fanką, mimo archaicznego stylu - podoba mi się!
Serdcznie pozdrawiam
- baba

[M_Patriota]

Ja też jestem Wielkim fanem Przyrody...

Niemniej serdecznie i w dodatku wiosennie pozdrawiam.

[Jan_Wodnik]

No,cóz prawie jak Janek --- Kochanowski!!!! Fajny +

[Sylwester_Lasota]

zupełnie nie rozumiem użytych środków. moim zdaniem kompletnie psują bardzo doby pomysł na wiersz.
pozdrawiam i do poczytania :)

[M_Patriota]

Dzięki Jankowi i Sylwestrowi. Wiosennie pozdrawiam.