Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

serce dla życia niech bije
niech się ku sercu raduje
wespół niech z innym nie kryje
że w serc melodii szybuje

tyk tyk niech płynie muzyka
w takiej Największej jest siła
niech roztańczone przenika
pierwsze i w drugim by tkwiła

wiecznie - dąży!




Opublikowano

Miłość

Już tyle dni Ciebie u mnie nie było
I przez ten czas nic się nie wydarzyło
Bo mój cały świat jest dla Ciebie - a Ty
Jesteś mi światem, doliną wśród mgły
Powietrzem, ziemią i wodą

Słoneczny blask i księżyca latarnia
Wiosenny wiatr, który włosy rozgarnia
Brylanty gwiazd rozrzucone jak mak
Upojność łąk i dzikiego bzu krzak
I cisza drzew nieruchomych

Wszystko dla Twej miłości
Wszystko do jej stóp
Wszystkie świata mądrości
Najwspanialszy cud
Wszystko by jej nie stracić
Aby mogła żyć
Wszystko za te słowa dwa
Te słowa: kocham Cię...

Zegarek ten, co ustalał spotkania
Tych kilka płyt, do wspólnego słuchania
Krzesła i stolik, dwa okna i drzwi
Ten nasz prywatny świat nocy i dni
Świat przez nas zaczarowany

Sahary żar gasił chłodne spojrzenie
Niagary szum tłumił smutne westchnienie
Milczenie gór było echem złych słów
Słoneczny brzask zmywał pamięć z mych snów
A wicher rozwiewał chmury

Wszystko dla Twej miłości
Wszystko do jej stóp
Wszystkie świata radości
Najcenniejszy łup
Wszystko by jej nie stracić
Aby mogła żyć
Wszystko za te słowa dwa
Te słowa: kocham Cię...

Ostatni grosz by ją nakarmić
Ostatek sił by ją ocalić
Najlepszy żart by ją rozbawić
Najlepszy wiersz by ją zachwycić
By była, by była szczęśliwa...

http://www.youtube.com/watch?v=M-92GbEhDIE&feature=related

Opublikowano

Piękne. Bardzo lubię śpiew Marka Grechuty... podobnie jak Haliny Frąckowiak:

Brzegi łagodne

Na wyspie tej, najdalszej wśród wysp
Są złote plaże ścian i latarnie świec
Płyną tu wędrujące okręty snów
Z tak dalekich mórz - tu znajdę ciszę
Niebo bez chmur i brzegi łagodne.

Na wyspie tej, najdalszej wśród wysp
Na skrzypcach cicho gra zakochany świerszcz.
Tylko tu jest najłatwiej odnaleźć się
I w dotyku rąk przychodzi miłość,
Najczulszy gest i słowa najtkliwsze.

Do wyspy tej, najdalszej wśród wysp
Dopłynąć możesz dziś i otworzyć drzwi.
Płyną tu wędrujące okręty snów
Z tak dalekich mórz - tu znajdą ciszę
Niebo bez chmur i brzegi łagodne


http://www.youtube.com/watch?v=i58KVcCiQsE

Opublikowano

Miło mi jest :-)

wystarczy wiedzieć, gdzie wstaje świt
i zbudzić w sobie życie nowe
tak mało trzeba, by znów kwitł
przed nim wystarczy schylić głowę

w pokorze - różanego dnia
chwytać wdzięcznie płatki czerwone
oprzeć o cień silnego pnia
gdy Dobro żyje w nim zdwojone

wystarczy umieć spojrzeć w słońce
kiedy przenika - uśmiech nieba
i w samotności łzy gorące
gasi ze smutku, a gdy trzeba

przez pryzmat tęczy rozpromienia...


:-)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Klaudia Gasztold   odpowiem słowami A. De Mello "Śpiew ptaka"   Pewien człowiek znalazł jajko orła. Zabrał je i włożył do gniazda kurzego w zagrodzie. Orzełek wylągł się ze stadem kurcząt i wyrósł wraz z nimi. Orzeł przez całe życie zachowywał się jak kury z podwórka, myśląc, że jest podwórkowym kogutem. Drapał w ziemi szukając glist i robaków. Piał i gdakał. Potrafił nawet trzepotać skrzydłami i fruwać kilka metrów w powietrzu. No bo przecież, czyż nie tak właśnie fruwają koguty? Minęły lata i orzeł zestarzał się. Pewnego dnia zauważył wysoko nad sobą, na czystym niebie wspaniałego ptaka. Płynął wspaniale i majestatycznie wśród prądów powietrza, ledwo poruszając potężnymi, złocistymi skrzydłami. Stary orzeł patrzył w górę oszołomiony. – Co to jest? – zapytał kurę stojącą obok. – To jest orzeł, król ptaków – odrzekła kura. – Ale nie myśl o tym Ty i ja jesteśmy inni niż on. Tak więc orzeł więcej o tym nie myślał. I umarł wierząc, że jest kogutem w zagrodzie.
    • @Nela Poezja dobrze wyłącza - sprawdzone info :)
    • @Marek.zak1 dziękuję

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      @Leszczym dzekuje
    • W ósmym wieku przed naszą erą tereny współczesnej Palestyny (Filistyny - nazwa starożytna) opanowały plemiona izraelskie, a w jedenastym wieku przed naszą erą - zjednoczone przez Saula izraelskie plemiona utworzyły państwo Izrael - rządzone następnie przez Dawida, Salomona i Roboama i po śmierci tego ostatniego: doszło do rozłamu na dwa odrębne państwa - Izrael (państwo świeckie ze stolicą w Samarii) i Judeę (państwo sakralne ze stolicą w Jerozolimie), stąd: Judea - judaizm i to od judaizmu powstało chrześcijaństwo i islam - to nic innego jak sekty monoteistyczne (z racjonalnego punktu widzenia) i tak więc: czego jeszcze nie rozumiecie?             A dla porównania: Biskupin powstał w szóstym wieku przed naszą erą w ramach kultury łużyckiej (takich kultur było bardzo wiele na terenie dzisiejszej Polski), tak więc: słowiański poganizm i religia politeistyczna jest dużo starsza - proste i logiczne i jasne?   Źródło: edukator.pl   Łukasz Wiesław Jan Jasiński 
    • @Marek.zak1 Marku, stare powiedzenie, że złe towarzystwo, psuje pożyteczne zwyczaje, chciałam odświeżyć. Bo przecież jak gorące jajko, wkładasz do zimniej wody, to woda robi się ciepła, a jajko stygnie. Otaczający Cię ludzie coś chłoną od Ciebie, a Ty od nich. Kiedy włożysz gąbkę do atramentu, nasiąka atramentem, a nie wodą  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...