Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Podobno kiedyś ...


Rekomendowane odpowiedzi

I znów , przy Tobie przebudzony
patrzę jak sufit się kołysze
i słucham, z gardłem zakleszczonym
... tak, to Twój oddech jeszcze słyszę

Jeszcze, bo popłoch, trwogę, zgrozę
budzi - jak w dziecku, gdy mrok czyha
że kiedyś trwałem gdzieś bez Ciebie ?
a razem z Tobą dziś oddycham

I jak ten ślepiec przedtem żyłem
karmiąc gołębie, kupując mleko
lub głupim deszczem się martwiłem
a szczęście było - niedaleko

Aż w końcu Wielki Mistrz Szarady
który zna myśli niespełnione
odnalazł Ciebie, i dla żartu - popchnął
swym palcem w moją stronę

Wpadłaś w ramiona mi, na schodach
o mało się nie przewróciłem
Tobie but zleciał z lewej nogi
lecz z rąk Cię już nie wypuściłem

I śmieszą mnie ci historycy
co spory wiodą nieustannie
bo przecież Świat się ... zresetował
gdy pierwszy raz spojrzałaś na mnie.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


człowiek urodził się po to, by poznać drugiego człowieka, by go kochać i należeć do świata ;-) nikogo nie można posiąść na własność.... mamy wolną wolę i dokonujemy licznych wyborów doprowadzających nas do tego kim jesteśmy, co posiadamy, gdzie żyjemy i jak;-)itd. ;-)to fakt ;-)
Pozdrawiam
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Agnieszko - i tak o nie :)

Bo znasz to powiedzenie, że:

"Ludzie są jako jednoskrzydłe Anioły, które żeby wzlecieć, muszą objąć drugiego człowieka"

... bo inaczej cóż - będziemy zawsze patrzyli na życie z punktu widzenia jamnika :(

Pozdrawiam - Marek

PS

A jamniki bardzo lubię, mają czorty charakter!

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Och nie mów że nie potrafisz - tylko próbuj. A najlepiej przeżywaj - i pisz, kiedy (obiekt liryczny ) już zaśnie :)))

I nie daj się owładnąć Muzie Kaliope - ona częściej chadza do Poetów. Poetki niech wabią do siebie - Euterpe. Będą się lepiej rozumiały.

A ja cóż - liryczno- łobuzerski mutant ... i dobrze mi z tym.

Pozdrawiam - Marek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Dziękuję... za wielce pozytywnego liryczno-łobuzerskiego kopa! :)



próbuję w słowach oddać
gdy papier biel zatraca
jak myśl literom poddać.
niech muza nie odwraca

oblicza od płomieni
nad ciało wyniesionych
i palcem z prochów ziemi -
gdy pisząc dla wznieconych -

obrazów wyobrażeń
kreśli, kładąc w ciszy
powiekom doda marzeń,
niech tylko ona słyszy

pragnień rytm...


Z pozdrowieniem również :-)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Och Kaliope!

Piękne poetyckie podsumowanie.
A najlepiej to uchwyciłaś w słowach:

"...
niech tylko ona słyszy
pragnień rytm"

Bo TO właśnie jest esencją całej poezji - pragnienie, aby Nasze Pragnienia ujrzał Świat.
I to nas pobudza do "zanurzenia pióra w kałamarzu", jak to robili ci wielcy, którzy już odeszli.

Ja wiem, że nigdy nawet nie zbliżę się do Staffa czy Broniewskiego (jakże różni i jakże genialni) - ale i u mnie (i u Ciebie :)) - ten "pragnień rytm" nie pozwala na obojętność.

Więc piszmy - przed nami Wiosna, najlepsza pora dla Muz Poezji !!!

Pozdrawiam z wiosennego już Wrocławia - Marek

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

czas żeglugi już nadchodzi
lecz Łobuziak nadal pisze
zanim noc się w dzień przerodzi
uderzę jeszcze w klawisze

:-)




To jeszcze odnośnie Euterpe...


postaram się nie zawieść muzy wielkiej,
podnosić w ramki złotem tkane wszelkiej

przychylności gesty. misternie oprawić,
przyjąć gorzkie słowa, słodką je zaprawić

jak miód - sobości siłą,
Euterpe, zechciej miłą

mej prawdzie być!





Dobrej nocy - nocny Marku :)



Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...