Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

pod bielą pozorów
spijamy udrękę
co noc

bezwstydny głód uchyla zakazaną bramę
łakomie zrywam najczerwieńszy owoc
smakuje ekstazą

oszaleję

sięgnij po niedostępność
rozkrzycz nasycenie
niech runą tamy
chcę usłyszeć łomot fal
gdy dyszysz

do białości rozpalam
codzienną kwarantannę
zniewolona tabu
tylko śnię

lecz coraz częściej mam dość
osobności dla zasady
przed światem

odfałszujmy prawdę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


jakiś on i jakaś ona
jak to w życiu bywa
miłość dusze połączyła
cielesność wzbroniła

HAYQ, cieszę się, że "częściowo pasi" i że "fajny" :)
dziękuję :))

pozdrawiam serdecznie -
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


miłość bywa zakazana,
chociaż pieści i całuje,
kiedy tylko głód obudzi,
tchórzliwie się wycofuje.

Bolku, dziękuję za piękny komentarz :)))

serdecznie pozdrawiam -
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


dobrze czytasz, Aniu. do trudnego tematu potrzeba nieraz "ciężkich" słów, tym bardziej, gdy chodzi o "smutny" erotyk.

dziękuję :)))

serdecznie pozdrawiam -
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Sylwestrze, cieszę się, że wiersz się podoba.
Co do pointy... szanuję Twoją sugestię. Zastanowię się, ale póki co, niech zostanie jak jest.

Dziękuję :))))

Serdecznie pozdrawiam -
Krysia
Opublikowano

Ciężko w kłamstwie, udawaniu, jeszcze trudniej w obojętności, niespełnieniu.
Ciekawy temat, Krysiu i ciekawie podany.
Pożądanie, ech... Co też ta chemia z nami wyprawia.

Jestem za odfałszowaniem! nad ranem, późnym wieczorem, na spacerze... ;)
Podoba się że aż, aż.
Pozdrawiam, Grażyna.
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Alicja_Wysocka Rozumię. To nie jakaś dyrektywa ,miałem na myśli, że ludzie nie radzą sobie z wolną wolą. Wojny, kradzieże,napady... Gdy się ją częściowo zabiera.  Brzydki przykład, w reżimach ludzie... Tak to widzę, każdy może inaczej, tym lepiej dla wiersza.   Pozdrawiam serdecznie  Miłego popołudnia   
    • Zobaczę dziś piękno, Bo Ciebie zobaczę. Zobaczę na pewno, Zobaczę — i zapłaczę.   A Ty zapłaczesz ze mną, Zapłaczesz, gdy zobaczę, Ile warte jest piękno, Ile warte to, co zobaczę.   Ile warte jest w sobie, Bo warte — co uparte. I wzrokiem będę w Tobie, I wzrokiem brnął w zaparte.   Dziś zobaczę piękno, Na oścież otwarte, Przede mną, nade mną, Z ciemności wydarte.   Kiedy będziesz ze mną...            
    • @Berenika97 trochę pozmieniałam i napisałam ciąg dalszy, nie wiem czy mogę przekleić na górę:    pryzmat    liście spadały wolno jakby czas w parku się rozciągnął on siedział na ławce bliżej światła ona trochę dalej w półcieniu jej cień przeskakiwał między drzewami jego cień starał się go złapać ich słowa były tylko echem tak jakby park powtarzał je sam dotknęła cienia jego dłoni uśmiech który odwzajemnił był tylko blaskiem odbitym od mokrych liści wyszli z parku na zimną poświatę sklepowych witryn liście zostały za nimi jak stłumione wspomnienia rozmów których nikt już nie chciał kontynuować pozostawali obok siebie ale ich kroki należały do dwóch różnych światów ona poprawiała szalik on zerkał w ekran telefonu na skrzyżowaniu wybrali inne drogi ich cienie przecięły się na moment pod latarnią rozproszone w ciepłym świetle po czym każde ruszyło w swoją stronę i tylko przez sekundę wydawało się że jeszcze idą razem
    • @hania kluseczkaTo jeden z najsmutniejszych wierszy o bliskości, jakie czytałam — bo oni są razem, a jednak dotykają się tylko cieniami. Te słowa mówią, jak blisko można być i jak daleko jednocześnie.  Poruszające. 
    • @lena2_ To delikatny, intymny wiersz o niemożności przekazania uczucia. "Czułość rozpięta na liniach papilarnych" – to bardzo cielesny, dotykowy obraz. Linie papilarne to jednocześnie coś najintymniejszego (unikalność, tożsamość) i coś, co zostawia ślad. Ta czułość jest więc zapisana w tobie samej, ale nie może się przenieść na drugą osobę. To wiersz, który rozumie się ciałem, nie tylko umysłem. Ma w sobie ciszę i ból zarazem. Piękny!    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...