Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Baaardzo Ci dziękuję, Grażyno, za ciepłe słowa! Cieszę sie ogromnie!
Tak naprawę dzieciństwo nigdy nie mija, tylko zostaje w nas, głęboko wewnątrz, bardzo głęboko, żeby nikt nam go nie odebrał - ale czasami się odzywa w nas bardzo głośno. :)
Serdeczności.
Opublikowano

Miło jest wracać wspomnieniami do dawnych miłości, a jeszcze milej zobaczyć się po latach. Bardzo fajna piosenka, jeśli się nie pogniewasz pokażę znajomemu muzykowi. Pozdrawiam:)

Opublikowano

Miałabym sie pogniewać??? Chyba żartujesz! Bardzo bym sie ucieszyła, gdyby Twój znajomy zechciał to zaśpiewać na własna melodię. I wtedy oczywiście chciałabym to jakoś usłyszeć.
Bardzo Ci dziękuje za miłe słowa. :-)

Opublikowano

Normalnie się wzruszyłem chociaż mnie jakoś mnie taka chwila ominęła. Trochę szkoda.
W polskiej literaturze mamy taki moment, który pozostając w sferze marzeń koniec końców się nie spełnia. ,,Noce i Dnie" Marii Dąbrowskiej i tęsknota Barbary właśnie za opisaną w twoim wierszu chwilą do Józefa Tolibowskiego.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Marku, dziękuję za skojarzenie - na pewno mi się ono nie należy, bo moja piosenka to tylko piosenka, a "Noce i dnie" - no wiadomo, całkiem inny kaliber! Ale czuję się zaszczycona!
I szalenie mi miło, że się wzruszyłeś - to dla mnie ogromny komplement!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Może jednak dziecięce sprawy
ciągle żyją gdzieś w nas głęboko -
te miłości, marzenia, zabawy,
choć nie widzi ich ludzkie oko,

może rządzą nami z ukrycia,
może ciągle są naszą duszą,
a my śnimy dorosłość życia,
bo to życie do tego nas zmusza...

Serdeczności, Bolku! :)
Opublikowano

sentyment do wspomnień ma liryczna dusza,
pierwsza miłość odżywa i do głębi wzrusza,
choć się dawno prześniła, choć uleciał czar par,
lubimy powracać do tych pięknych lat.

jeszcze tylko muzyka
a rozrzewni każdego romantyka

pięknie!

serdecznie pozdrawiam :))
Krysia

Opublikowano

Muzyka kiedyś będzie, choć może neiprędko.
Cieszę się, że rozrzewniasz się moją piosenką.
Stara miłość z dzieciństwa ngdy nie rdzewieje,
bo to trzon naszej duszy i serca nadzieje.

Krysiu, bardzo Ci dziękuję za ciepłe słowa i wiersz dla wiersza.
Uściski. :)

  • 4 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Niegdyś nadstrzępiony kalendarz stary, Okraszony licznymi czarno-białymi fotografiami, Przypadkiem na strychu znaleziony, Przestrzegł mnie niesłyszalnymi słowami… - Pamiętaj o przeszłości…   Niedawno stara pożółkła pocztówka, Która przed laty kilkunastoma, Zapomniana pod biurkiem się zawieruszyła, Odnaleziona cichuteńko mi wyszeptała… - Wszystko ma swój czas…   I mój pierwszy komputer 8-bitowy, Gdy przedwczoraj wyciągnąłem go z szafy, By bezcenne wspomnienia odświeżyć, Szepnął mi o dzieciństwa chwilach beztroskich… - Czas zatrzymany w wspomnieniach tkwi…   I stara zabytkowa moneta, Gdy obracałem ją w palcach, Przez nikogo o to nieproszona, Czule do ucha mi szepnęła… - Historię całym sercem kochaj!   Zbierając myśli rozproszone, Wszystkim im w duchu odpowiedziałem I starej nadpleśniałej pocztówce pożółkłej I błyszczącej niegdyś monecie zaśniedziałej… - Z całego serca wam obiecuję!   O starym kalendarzu nie zapomniałem, W kącie wieszając go na ścianie, Starym komputerem się posłużyłem, By stukając w jego przybrudzoną klawiaturę, Taką oto napisać im odpowiedź…   ,,Ja o Historii zawsze skłonny pisać jestem, Zarówno prozą  jak i wierszem, Skrupulatnie, rzetelnie i obiektywnie, By rozradować niejednego pasjonata przeszłości serce, Zawsze oryginalnym tematu ujęciem.   By odkryć grobowców faraonów sekrety, Zasnute mrokiem nieprzeniknionej tajemnicy, By chłodnym wieczorem jesiennym, O niezłomnych partyzantach choćby parę zdań skreślić, Pisząc o dalekiej i niedalekiej przeszłości.   By ku Grunwaldu polom rozległym, Wędrując myślami natchniony, Usłyszeć w wyobraźni tamten szczęk mieczy, By rozmyślając o kamiennej Mysiej Wieży, Dociekliwymi domysłami legendę króla Popiela zgłębić.   Pisząc o Historii zawsze jestem szczęśliwy I nad rozwikłaniem niejednej przeszłości tajemnicy, Z uśmiechem głowię się niestrudzony. Przeto zawsze dla szerzenia o przeszłości wiedzy, Gotów jestem ochoczo ofiarować uniżone usługi…”
    • @Lidia Maria Concertina Ooo! To jest tekst, który mi się podoba:

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Zwłaszcza to! ( czytałem sobie po swoim przeredagowaniu)   Pozdrawiam cię!
    • @kwintesencja Skoro coś świta, warto poczekać; od odpowiedzi — na kolejny dzień   Pozdrawiam cię
    • @Domysły Monika -:) 'Fraszencją' zalatuje na odległość, nawet bez ogonków czyta się fajnie-:)   Patelnia jak piec rozpala z fajer gotowy przysmak   (nie wiem czemu? Tak mi się napisało)   Z podobaniem dla treści. Pozdrawiam cię
    • Nic nas nie łączy. A nie ma dnia byśmy o sobie zapomnieli.     Nic nas nie łączy. A myślimy o sobie.     Nic nas nie łączy. A codziennie rozmawiamy.   Nic nas nie łączy. A uczucia do siebie mamy.   Nic nas nie łączy. A z dobranoc lepiej się spało.         Nic nas nie łączy. A nie możemy wyjaśnić tego co jest między nami.     Nic nas nie łączy. Ale świat nas połączył.     Nic - inaczej tez wszystko.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...