Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Garść informacji o nowym forum


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Kliknij tu:
http://www.poezja.org/test.php

I wklej mi to, co się wyświetli.
Opublikowano

Jestem załamana!!!
Nie mogłam w żaden sposób zalogować się pod swoim dotychczasowym nickiem: Wawrzynek. Musiałam na nowo się zarejestrować pod swoim nazwiskiem - Irena Zborowska.
MIałam płonne nadzieje, że tym sposobem uda mi się skontaktować z Adminem, aby przywrócił mi poprzedni nick tzn. Wawrzynek i wiersze z działu zaawansowanych....ale funkcja kontaktu z kimkolwiek jest nieczynna!!!
Proszę więc tutaj: PRZYWRÓĆCIE MI MÓJ POPRZEDNI NICK abym mogła dalej publikować swoje wiersze pod tym pseudonimem.

Nie wspomnę o tym , że znikają komentarze pod wierszami jak kamfora....:(

Liczę na odpowiedź : WAWRZYNEK/Irena Zborowska

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No właśnie. Poza tym nie da się edytować własnego nicka.
Może w ramach udoskonalania forum dałoby się wprowadzić możliwość edytowania tych dwóch rzeczy? Taka możliwość jest na wszelkich innych znanych mi forach, więc sądzę, że i tu byłoby można.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



[img]http://s1.pokazywarka.pl/i/847117/729263/aaaaaaaaaaabez-tytulu.jpg[/img]

Proszę o kontakt.
Opublikowano

Mam jeszcze kilka pytań dotyczących zmian na forum.
Co prawda jedno z nich już zadała Alicja Wysocka, ale ponieważ nie było odpowiedzi powtórzę i dodam jeszcze swoje.

1. Czy będzie taka opcja jak "pokaż wszystkie komentarze tego użytkownika".
2. Czy będzie (tak jak poprzednio - w opcji jak powyżej) możliwość przeglądania Archiwum z numeracją stron.

To dość ważne, z uwagi choćby na możliwość skopiowania i podglądu własnych wierszy i komentarzy. A ponieważ dotąd tego nie zrobiłem, chciałbym mieć taką możliwość.
Poruszanie się o 50 do tyłu lub do przodu, to dość karkołomna praca. Wtedy było łatwiej to zrobić, zapisując np. "25", jako ostatnią stronę, którą się zarchiwizowało. Teraz, to raczej niemożliwe, a wiadomo, że w jeden wieczór to się nie uda.

O przywróceniu "zagubionych" wpisów już rozmawialiśmy, więc jedynie trzymam za słowo.
Pozdrawiam.

Opublikowano

A ja mam jeszcze pytanie, czy - obok Ulubionych Wierszy - wrócą jeszcze Ulubieni Autorzy? To dla mnie bardzo ważne! Dawało to możliwość powrotu do autorów, których już tu nie ma, a których się lubiło i ceniło. Albo do wierszy obecnych autorów, do których bez tej opcji dużo trudniej trafić.

Opublikowano

a ja mam takie pytanie:
czy skoro tyle nowego, pięknego i odrestaurowanego się tutaj dzieje, to jest szansa, że będzie można wreszcie użyć w tekście pauzy albo chociaż półpauzy, zamiast tego cholernego, wszechobecnego, z rodowodem z telefonu komórkowego, dywizu? na forum literackim wypadałoby.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • pochichoczmy. opowiem historię biednego weneryka, który za opłatą udostępnia krasnoludkom pokryte szankrami ciało, robi za żywą ścianę wspinaczkową. postarajmy się nie pamiętać o grozach typu instynkt samozachowawczy, co sprawia, że nieraz czuję się jak zamknięte w klatce zwierzątko albo jak człowiek, w którego podczas sumy wlazł demon, kazał wyciągnąć z kieszeni noszoną od czasów harcerstwa finkę, wbiec na ołtarz i przyłożyć ją do szyi odprawiającego nabożeństwo księdza, po czym opuścił ciało opętanego (i co teraz? ocykasz się, biedaku, w samym środku szamba-tornada, nie chciałeś, nie ty zrobiłeś, nie wiesz, co jest grane, a tu nagle rzucają się na ciebie jakieś chłopy, obezwładniają). że bywa się rozkraczonym jak przejechana żaba, próbując złapać, spoić rozjeżdżające się wymiary. oj tam, jest dobrze. wiesz, przyśniło mi się słowo "wypoliczkowany". i nozdrza pełne krakersów. nie wiem, czyje. pośmiejmy się z tego.
    • @Alicja_Wysocka Dziękuję serdecznie. @Roma Również dziękuję, najserdeczniej!
    • @Marek.zak1 No wiesz... :)
    • ani kolorowa cerata ani biały obrus ba nawet bukiet polnych kwiatów   nie upiększy tak kuchennego  stołu jak najzwyklejsza kromka chleba   pachnąca polem wiatrem słońcem która nie mówiąc  do nas przemawia  
    • @Robert Witold Gorzkowski, @Jacek_Suchowicz,@Naram-sin,@Roma   Moja odpowiedź – z szacunkiem i sercem dla poezji (i poetów):   Dziękuję Wam wszystkim za ten głos w dyskusji - czytam z uwagą i sercem, bo każdy z nas przychodzi do poezji z innej strony, ale z tą samą wrażliwością. Nie piszę tego, by kogokolwiek pouczać czy oceniać. Wręcz przeciwnie - to, co mnie cieszy najbardziej, to że w ogóle rozmawiamy o warsztacie, o formie, o treści - bo poezja nie jest przecież tylko "czuciem", ale i "sztuką słowa". A jedno nie wyklucza drugiego. To, że dzielę się wiedzą o rymach, rytmie, akcentach - nie znaczy, że mówię komuś: "piszesz źle". Mówię raczej: "Zobacz - możesz pisać jeszcze lepiej, pełniej, świadomiej. Masz już serce - teraz daj mu język, który uniesie je wyżej." Rozumiem dobrze głos Roberta - czasem czytam tekst, który formalnie jest "nieskładny", a mimo to porusza - i nie chcę mu tego uroku odbierać. Ale to, że coś mnie porusza, nie zawsze oznacza, że jest poezją w sensie literackim - czasem to po prostu emocjonalna wypowiedź, poetycka impresja. I to też jest cenne, tylko... warto mieć świadomość, gdzie kończy się "słowo intuicyjne", a zaczyna "słowo świadome".   Bo świadomość to nie kaganiec. To światło.   Nie każdy musi pisać według reguł - ale warto je znać, choćby po to, by łamać je z premedytacją, a nie przez przypadek. Tak samo jak w muzyce: można zagrać ze słuchu, ale jeśli znasz nuty - grasz odważniej. Dlatego - dziękuję, że mnie słuchacie (tu kładę rękę na sercu i kłaniam się z wdzięcznością).   Ja Was słucham też. I choć jestem trochę taką „ciocią od rymów”, nie chcę być ani strażnikiem poprawności, ani recenzentem dusz. Chcę być tylko osobą, która pomoże słowom chodzić prosto - wtedy, gdy się potykają. Reszta należy do serca - i do poezji. Z serdecznością, Ala
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...