Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Stoicki niepokój


Rekomendowane odpowiedzi

stoisz przed lustrem i co ?
myślisz że posiadłeś wszystkie
posiadłości sumienia i jego brak
nie odbija się tutaj nic
w żadnym kadrze tej naświetlonej kliszy
nie ma pełnej łzy ani dokończonego uśmiechu

stoisz innym razem
w innym człowieku
w innej ruinie dookoła

w głuchej przepaści gardła
nic nie smakuje
kiedy gruz jest podstawowym składnikiem trosk

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

stoisz przed lustrem
myślisz że posiadłeś wszystkie
posiadłości sumienia i jego brak
nie odbija się tutaj
w żadnym kadrze
nie ma pełnej łzy ani dokończonego uśmiechu

stoisz innym razem
w innym człowieku... ruinie
dookoła

w głuchej przepaści gardła
nie smakuje nic


Wszystko jest dla mnie jasne, ale tak czytam, Tomku.
Przejmujące.
Pozdrawiam, Grażyna.
:)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Tomek, tak czytam początek:

stoisz przed lustrem
myślisz

posiadłości sumienia i jego brak

oczywiście to tylko moje takie tam...ale cały wiersz dociera do serca, budzi współczucie dla "zdruzgotanego" wewnętrznie Peela, aż chciałoby się go delikatnie "odgruzować", "troska po trosce" pomóc podźwignąć duchową budowlę.

serdecznie pozdrawiam :)
Krysia
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...