Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

bezszelestnym szeptem
zawracam pod wiatr
w samotności zapalam
pamięć

tylko zimny i niemy głaz
wciąż ten sam
obojętny na przemijanie
śle zrudziałe tęsknoty
pośród kwiatów
drży łza

zanim strawię niedosyt
wierzę -

śpisz
wiecznym dosytem

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Grażynko, proszę...dołącz - będzie raźniej!

milczeniem płonie pamięć
wracają znajome twarze
tęsknotą oplecione
wzruszamy się nadzieją
w świetle wiary -

oni odeszli
ale wciąż są obok

Cieplutko pozdrawiam :)
Buziak!
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ech, żeby aż "perełka"... mocno przesadzasz; ale lubię "tworzyć" klimat wokół tego, co chcę wyrazić a to święto, moim zdaniem, szczególnie potrzebuje odpowiedniej aury do zadumy i refleksji.
dziękuję, Madziu za ciepły komentarz :)

serdecznie pozdrawiam buziakiem :)
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Witam serdecznie! Cieszę się, że coś jednak "zasmakowało" ...
"Reszta" jest po prostu klimatem, z którego zrodziła się owa "esencja. Trzeba coś "przeżyć", w coś się wczuć dogłębnie, aby móc to wyrazić słowem - esencja potrzebuje "wrzątku"...
Dziękuję za czytanie i komentarz.

Serdecznie pozdrawia -
Krysia
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


ech, żeby aż "perełka"... mocno przesadzasz; ale lubię "tworzyć" klimat wokół tego, co chcę wyrazić a to święto, moim zdaniem, szczególnie potrzebuje odpowiedniej aury do zadumy i refleksji.
dziękuję, Madziu za ciepły komentarz :)

serdecznie pozdrawiam buziakiem :)
Krysia

nie przesadzam, bo nie pora.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...