Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Premia za odczyty


Rekomendowane odpowiedzi

Z oczu mu opadła (mówił) rybia łuska
gdy w Pułtusku zoczył (dosłownie) PUŁ TUSKA,
więc stanął jak wryty i na wskroś zdziwiony
bo nigdy nie widział takowej mamony.

Z tego też powodu a także ze strachu,
że może narobić niezłego obciachu
posłużył się szyfrem i ŁUP (trefne słowo)
niczym krzyżówkowicz napisał wspakowo.

Potem wyszło na jaw, że ten łup to czek,
jedynka z zerami no i że ten człek
tak pokaźnej sumki nigdy miał nie będzie
no bo niby z czego i na czym uprzędzie.

Dla niego więc skarbem była owa suma
i nad jej wielkością człek ten nadal duma
a że w tym temacie jestem ciut obyty
wyjaśniam - to premia za jakieś odczyty.

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Wszystko będzie w swoim czasie
a tymczasem na Parnasie
mych przemyśleń, obserwacji,
bajdurzenia i narracji

ciągle jeszcze miewam w głowie
wielki zamęt bo posłowie
co to są a wciąż ich nie ma
czyli powyborcza ściema

bo wciąż jakieś przepychanki,
ten od skraja, ta od ścianki,
ten by chciał lecz mu nie dano
tamten nie chce choć kazano

rząd formować od poszewki
a on w słowa starej śpiewki
zasłuchany cicho nuci …
nie dokazuj … bo powróci …


Tu urywam, jasnowidzem
wszak nie byłem i nie jestem,
dyrygentem też nie będę
- nie wychodzę przed orkiestrę.


Pozdrawiam serdecznie
HJ


PS.
Jestem filatelistą. W moje ręce trafiła koperta z piękną frankaturą
z miejscowości Pułtusk. Lubię grę słów, polityki nie. Taka jest geneza
wiersza „Premia za odczyty”
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.






Z tą gładkością różnie bywa
bo gdy ma się kunszt fryzjera
wtedy wszystko jak pod kancik
i but nigdy nie uwiera

kiedy ma się szewską pasję
a i bywa, że smykałkę
ma nie jeden więc z artyzmem
koncertowo chla gorzałkę.

Taka to już jest natura,
że gdy wszystko ułożone
mąż nie pójdzie do kochanki
kiedy ma pod bokiem żonę,

co niektórzy to na boku
parę groszy uciułają
- to są ci cholernie zdolni
inni boki obijają.


Pozdrawiam serdecznie
HJ
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

"Na wskroś polityką niczym rdzą przeżarte
całe nasze życie i tyleż jest warte
co dziurawe wiadro lub kondom zleżały
- perły, wieprze, bagno – a gdzie ideały?"

ideały legły w gruzach
w polityce bagno, wieprze
ignorancja wszechobecna
a chciałoby się wybrać w tuzach

w ławach rozsiadła się nowa ekipa by ŁUPić społeczeństwo, będą odczyty, kłótnie buractwa, żenujące towarzystwo.
śmieszno-gorzka obserwacja,
pozdrawiam:))

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.





Takie to już pieskie życie
(mówię o tych spoza ławy)
mają ci co głosowali
a wybrani wnet rękawy

zakasywać będą chyżo
żeby z konta albo z kasy
pobrać diety, jakieś premie
bo nastały takie czasy

jak w tym starym powiedzonku
kruk krukowi … nie wykole,
góra pławi się w luksusach,
biedę klepią ci na dole
.


Pozdrawiam serdecznie
HJ
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.






Też nie wstawiam komentarzy
bo nie śmierdzę wolnym czasem
balansując na krawędzi
choć mam tuza jednak asem

nie przebije się atutu
kiedy nie jest w tym kolorze,
który z racji, tej nadrzędnej
dużo więcej zdziałać może

a wracając do komentów
(wpis – czytelnik) jest różnica,
wpisów mało, czyta dużo,
czyta lecz czy się zachwyca

tego autor nigdy nie wie,
no i dobrze, bo nie musi,
- lepiej gdy wrodzona skromność
już w zarodku pychę dusi




Pozdrawiam serdecznie i zapraszam do czytania.
HJ
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Może morzu równe, kiedy słuchasz wierszy,
lecz gdy już przeczytasz, głębsze bywa pierwsze.


Koleś, numer jeden skreslił, gdy wybierał.
Mówi: - łeb nie boli, matwią jednak zera,
których za jedynką stoi, co niemiara,
więc skrzynka , za skrzynką żłopie dziś browara.

Pełne, czy w Pułtusku, smaczne i w Licheniu
Na jedno wychodzi…
pozdrowienia Heniu
;)
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Może morzu równe, kiedy słuchasz wierszy,
lecz gdy już przeczytasz, głębsze bywa pierwsze.


Koleś, numer jeden skreslił, gdy wybierał.
Mówi: - łeb nie boli, matwią jednak zera,
których za jedynką stoi, co niemiara,
więc skrzynka , za skrzynką żłopie dziś browara.

Pełne, czy w Pułtusku, smaczne i w Licheniu
Na jedno wychodzi…
pozdrowienia Heniu
;)



Zadźwięczała struna - trącona przypadkiem?
Też bym strzelił browar, ale jak? Ukradkiem
nie da rady z domu wyrwać się bez żony
a zbyt dużo czasu trzeba by w dwie strony

obrócić i jeszcze pogadać przy piwie
a wtedy wiadomo czas płynie leniwie
a zegar przebrzydły nie zwalnia obrotów,
z Tereska zadzierać? Nie, nie chcę drzeć kotów.

Nadzieje pokładam w przyszłości, więc może
mim zima przeminie dwa razy a zboże
przemielą i chleby wypieką piekarnie
siądziemy przy piwie i znów będzie gwarnie

bo przecież tematów jest wciąż co niemiara
no choćby jakiego zamówić browara,
a może po jednym? Za miłe spotkanie,
- decyzją podejmą za nas nasze panie.


Pozdrawiam serdecznie
HJ
Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • I sikawa pana woja majowa napawa, kisi.  
    • łatwo  i MIŁĄ zgubimy  gdy grosza  skąpimy    więc liczmy  mniej troszeczkę  starczy do Rzymu  na wycieczkę    więc niech rozsądnie płynie  spodoba się to  i dziewczynie    11.2024 andrew  Sobota,Już weekend  
    • - To zapał; za to kota złap. - Azot?                     Kota but, tu bat - 'ok.            Azo, kot i kogut tu. Go... kito - koza.                Natala; kotku, tu kto kala tan?    
    • Stojąc nad spokojną wodą, spoglądamy w kierunku oddalających się deszczowych chmur, gdy za nami zachodzi słońce następnego dnia mozołu nad życiem doczesnym.   Widzimy tęczę poniżej waniliowo brunatnych spodów chmur oświetlanych jakimś dziwnym złotym blaskiem zza pleców, na tle granatowego nieba.   Wszystko wydaje się zalane jakby ciepłem i światłością, kontrastem tego co było i co nastąpi.   Tego, czego tak poszukujemy wędrując pomiędzy barwami życia.   Właśnie tak patrząc i szukając opadamy już z sił, skalani bezradnością.   Prawdę mówiąc ileż można się katować i mordować by tę syzyfową pracę doprowadzić do końca i poczuć, że znowu trzeba będzie zacząć   Zacząć następny dzień, obładowany kolejnym ciężarem. Ciężarem bezskutecznych prób wzajemnego zrozumienia. Ciężarem bezskutecznych prób wypowiedzenia tego, co leży na sercu. Jedno i drugie nigdy nie zostało ustanowione, ni usłyszane.   Może byłoby lekko po prostu udawać, wypić razem kawę czy herbatę. Rytualnie odmówić pacierz przed zbawicielami samotności Rytualnie wejść do łóżka i odbyć cowieczorne bębnienie ciał   Może byłoby ani to lekko, ani to ciężko zacząć studia z przykazania matki i ojca. Popołudniami zasiąść przy tytule magistra nad telewizyjnymi bujdami posolonymi zawiłościami z zaskoczeniami. Popołudniami zasiąść przy szachach i łamigłówkach z nadzieją, że uznanie innych da nam moc władcy Eterni.   Może byłoby pikantnie zjeść trochę boczku, karkóweczkę; przyjarać wielbłądkiem lub pobawić się z Marysią. Cmoknąć wujka Janusza czerwonymi, niespełnionymi od namiętności ustami Grażynki. Cmoknąć obrazek Jezuska, który powędrował do zeszytu 10-latka podczas noworocznej kolędy.   Nie mówmy o bólu, to takie passe.. teraz mówimy już wprost o chorobach i niedoli. O demencji starości, gdy człowiek nie może zapomnieć o tym, jak będąc dzieckiem robił w majtki O demencji starości, gdy człowiek nie może przypomnieć sobie o tym, jak będąc w kwiecie wieku bawił się drogimi zabawkami   Gadane, gadane, gadane całe życie przerobione.   Może najmniej myśleć musi ten, który myśleć nie musi.. oczywiste Może najmniej spożywać musi ten, który spożywać nie musi.. oczywiste Może najmniej cierpieć musi ten, który cierpień nie rozumie no cóż, chyba nie trafiłem tutaj z sensem i z rytmu wybiłem tę pieśń. Praca nie jest pracą dla kogoś, kto się jej wyuczył i wykonuje ją bez zastanowienia Umysł przydymiony nie przejmuje się konsekwencjami nieprawidłowości, w które wpadł a jazda na ostro przypomina co najwyżej bieganie dzikiego wieprza po zagrodzie.   Nie ma ciężarów i nie jest lekko właściwie wszystko jest w stanie nieważkości; grawitacja bawi się udając istnienie. Względne, bowiem cóż istnieje?   Szczęśliwy ten, który nie wie czym jest szczęście. Radosny ten, który nie wie, czym jest radość. Przejrzał ten, który nigdy niczego nie widział. Mądry ten, który nie wie, czym jest wiedza. Uznany ten, który nie wie, czym jest uznanie. Odważny ten, który nie wie, czym jest odwaga. Sprawiedliwy ten, który nie wie, czym jest sprawiedliwość. Prawdomówny ten, który nie wie, czym jest prawda. Zbawiony ten, który nie wie czym jest zbawienie. Poznał Boga ten, który nie wie kim jest Bóg. Żywy ten, który nie wie czym jest życie.   Wiara w tym, który nie wie, czym jest wiara. Nadzieja w tym, który nie wie, czym jest nadzieja.   Nie ma go ani tu, ani tam. Nie ma go ani jutro, ani dziś.   Jak wiatr przeminął już, bowiem nie ma ni czasu, ni przestrzeni. Wszystko jest tym czym jest i czym nigdy nie było.   Taka w swojej istocie jest śmierć a skoro w ogóle jest śmierć nie ma miłości.     Tak właśnie kończy się jesień zmiana jest tym, co jest stałe zmiana jaźni w nicość.   Żadne teorie nie odpowiedzą na żadne pytanie jesteśmy w kropce i nie ma wyjścia Czarna dziura - mówiąc potocznie przemieniła się w więzienie niczym czeluść cyklu życia i śmierci zabezpieczona męskim orgazmem zapieczętowana wytryskiem nasienia i wchłonięciem plemnika przez kobiece jajeczko   Chociaż w sumie.. mamy metody, by i to powstrzymać. Spirala domaciczna - spiralą wyginającego ludzkiego gatunku jest w dwóch kierunkach biegnącą. Tak właśnie jest lżej, czyż nie?   Niektórzy twierdzą, że wiemy o świecie dużo ale znajomość praw nie jest wiedzą, co najwyżej, właśnie - znajomością praw. To co się wydarzyło... to, co się wydarzy... Wszystko wyjaśni determinizm, pomimo i tak nieistotnych anomalii na poziomie kwantowym Bo któż je ogarnie?   Więc wędruj przez życie i nie daj się znieść prądom wmawianego sensu. Korzystaj ze wszystkiego, bo przecież z czego miałbyś nie korzystać, a cóż masz do stracenia? Wiatr w polu.   A na końcu? Cóż, będzie ciekawie! Bowiem.. przecież, jak to wszyscy lubimy sobie śpiewać: "wesołe jest życie staruszka". A jeśli nie masz na to wszystko ochoty? Cóż, każdy znajduje swoje drzwi, bo jak to bywa mało kto zna słowa Królowej Popu: "you will find the gate that's open even though your spirit's broken".   Skrajności. Kiedy jeszcze kochałem i myślałem, że jestem kochany miałem ksywkę na portalu o poezji SkrajSkraj   Zwiastun tego czym stanie się ta miłość która nigdy przecież miłością nie była.   Lecz teraz cieszę się bardzo, że po tej całej burzy przyszło mi poznać pierwsze słowa wypowiedziane przy założeniu świata, których treść ukryta jest w literach powyżej. Słowa, których nikomu nie zdradzę, bo czeka mnie za nie tylko zdrada.   I znam te, które wybrzmiewały wcześniej i wybrzmiewać będą już zawsze. Słowa, których nikomu nie zdradzę, bo czeka mnie za nie tylko wzajemność.
    • Raz co udał; koparka, kra, pokładu oczar.  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...