Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jak dla mnie obowiązkowa lektura. a dla twórców widniejących poniżej na tablicy w szczególności.
pozdrawiam.

Opublikowano

Dziękuję za odwiedziny.
Ta "nowelka" dotyczy świeżego tragicznego wypadku, w którym zginął mój przyjaciel, a ja byłam przekonana, że umieram (to już? to tak?) - zero przebiegu życia przed oczami, refleksji, strachu, nic. Ta sekunda trwała wieki zanim nabrałam powietrza i poczułam ból. Zanim mnie wyciągnięto 40 minut patrzyłam na spokojną, martwą twarz przyjaciela - miałam wrażenie, że się do mnie uśmiechał. On mnie wrócił do rzeczywistości, a później... Później już tylko życie.


Serdecznie pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Dzięki za streszczenie ale fabuła i bez niego jest dość czytelna.
W "nowelkowym" skrócie myślowym, nie ma niczego uwłaczającego dla autora, rzecz dotyczy wybranej formy ekspresji i nie jest wartościująca. Jeżeli piszę o krótkotrwałości wynikającego z niej efektu, to można to porównać do medialnych ujęć z miejsca wypadku - równie mocno poruszają, jak zostają zapomniane, ustępując miejsca następnym. Można wiersz "odczuć", trudniej o jego refleksyjny ciąg dalszy...
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


heh... od kręcenia nosem, dorobię się tego organu na miarę deberżeraka ;)

Lady, nie.
począwszy od tytułu, nieszczęśliwie powtórzonego w pierwszym wersie, aż po 'życiową' płentę
-cebóla ;)
  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Toyer Twój wiersz przypomina mi poezję, którą można poczuć, a nie zobaczyć. Jak myśl czy zapach. Oddycha się nim sercem, a nie oczami, i zostaje w człowieku nawet, gdy nie jest zapisany.
    • @Marek.zak1Czyli  te ogromne zapotrzebowania na leki - sulfonamidy od koncernu Bayer w czasie II wojny nie są fikcją literacką. A postać Marka Gara? Czy mogłoby taka osoba być w tej firmie? Nie - Niemiec? Czytam obecnie tzn. kończę inną książkę "Przemyślny ból" i zaczynam łączyć prawie idealny pragmatyzm Marka z "problemem" drugiego bohatera.  Pozdrawiam Bardzo dziękuję za sequel, adres wyślę za tydzień, bo będziemy wówczas w innym miejscu Polski.  A poza tym, przeczytałam biogram Twojego Taty - niezwykłe życie. To ten profesor z Zakładu Galwanotechniki, chemik, którego ojciec (Twój dziadek) miał aptekę. Już wiem, skąd aptekarze w powieści. Jestem na 90-tej stronie. :)
    • pięknie łączysz świat zewnętrzny ze swoim małym domowym światkiem    dobrze wymyślić sobie pewnicę być może ona jedna przetrwa to pranie mózgów i celebrytów w tle chmary dronów - wojny ekstrakt   zamknąć w słoikach swoje strachy wraz ze śliwkami czy gruszkami lęki utopić w soku z malin znieść do piwnicy                - niech sobie stoją miedzy strofami :)))
    • @Annna2 Twój wiersz pięknie pokazuje, że pożegnania przychodzą w różnych formach - od codziennych drobnostek po wielkie, nieodwracalne straty. Widać w nim, że każdy koniec niesie też refleksję nad miłością i sensem życia. Dla mnie to przypomnienie, jak wiele razy w życiu żegnamy coś lub kogoś i jak różne są te doświadczenia.
    • @Berenika97 Dziękuję Bereniko, Twój komentarz jest przepiękny, dziękuję :)   @Bożena De-Tre, Bożenko, nie, nie mam sadu, ale nawet w mieście, kilka metrów od ul. Morskiej, a to chyba najdłuższa ulica Gdyni, rośnie dzika jabłoneczka. Ma tyle owoców, że gałęzie dotykają ziemi. Wszystkie jabłka spadają na ziemię i nikt ich nie zbiera, nikt nie zrywa, bo rosną za blisko ulicy. Dziękuję :) @Migrenaech... przypuśćmy :)    
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...