Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Wydumane przenośnie, zagmatwane frazy,
Mistrzowsko zestawione ze sobą wyrazy.
Niebywale mądre, filozoficzne brzmienia,
Głębokie rozważania o sensie istnienia.
Pokrętne wywody o świata brzydocie,
Naukowe rozprawki o innych ciemnocie,
Słowa tak górnolotne i jakże przewrotne.
Czemu służą? Nie trzeba zbyt wiele się głowić,
Intencję bez trudu można z treści wyłowić.
Są to hymny zrodzone z ludzkiej wyniosłości,
To pienia o swojej nad innymi wyższości.
Omamieni tyradą czasem pomyślimy:
Autor to człowiek myślący i wrażliwy.
Jakże szybko osąd można zweryfikować,
Wystarczy jedynie z „mistrzem” pokonwersować,
Odsłonić tajemnicę, którą maska skrywa,
Czy za słowem czyn stoi, czy poza krzykliwa.

Opublikowano

wierszokleci grafomani
na serwisie rozhulani
piszą teksty paranoje
jak to czytam to się boję

.........................................


arytmicznie tekścik kroczy
trwożąc biedne moje oczy
rymy piękne patos słowa
pierwszorzędna Częstochowa

w komentarzach przejaw dumy
pozjadane dwa rozumy
ego swoje reperują
czytelnika nie szanują

no i teraz zakończenie
rymem swoim nic nie zmienię
choć sam również bohomażę
czytelnika często straszę
choć mym piórem słabo władam
jedną prawdę wam powiadam

puenta rymów jest takowa
aby bacznie ważyć słowa
nie powielać starych klisz
najpierw czytaj później pisz
i publikuj z roztropnością
„ilość jest pseudo jakością”*

no a teraz mądre zdanie
czyli wiersza podsumowanie

koniec i bomba
kto czytał ten trąba



widzisz libro mozna tez od strony czytelnika potraktowac sprawe
niestety twoj apel to slaby wierszyk)-:

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Nazwałabym go raczej fraszką niż apelem.
Cel zamierzony przeze mnie został osiągnięty, bez względu na ocenę szanownych czytelników, rozumiem, że wiersz został przeczytany jeśli był komentowany, a o to właśnie chodziło. Potwierdziły się również moje przypuszczenia co do efektu tego eksperymentu :-)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ale z ciebie szczwana bestyja, no! Kto by pomyślał? Tak na nas, biednych i niczego nieświadomych, eksperymentować...

Jedyne, co się potwierdziło, to to, że tutejsi komentatorzy nie dają sobie zrobić wody z mózgu i nadal kupę nazywają kupą.

Publikuj swoje wiersze na innych nickach, a zobaczysz, że nadal będą źle oceniane. Dlaczego? bo słabo piszesz. Po prostu. A jak się rozejrzysz po tym dziale, to zobaczysz, że czasem mało znane nicki również otrzymują sporo komplementów. Tu się naprawdę ocenia poezję, a nie osoby piszące. Ja swego czasu dostawałem mnóstwo dobrych komentarzy i mnóstwo nieprzychylnych. A wiesz, kto oceniał mnie zawsze za nick i kto wystawiał mi zawsze minusa, niezależnie od tego, czy stworzyłem gniota, czy coś trochę bardziej wartościowego? Najsłabiej piszący w tym dziale, w ramach dziwnie pojętej zemsty. Takie osoby jak supertango1, dawniej: liliana szymochnik i inni mu podobni grafomani. A na przykład od Tali Macieja dostawałem różne komentarze. Czasem przychylne, a czasem - nie. Może sam wymieniony tego już nie pamięta, ale dość długi staż i duża liczba komentarzy usprawiedliwia niepamięć. Ja pamiętam. Wiem, kogo należy tu szanować, a kogo traktować jak rozwydrzonego gówniarza.

Może znasz H. Lectera? Od niego dostawałem głównie niezbyt przyjemne opinie. Ale ze 2, 3 razy bardzo mu się mój wiersz podobał. A jeszcze dodam, że nieraz z nim darłem koty. Ale też potrafię docenić jego poezję. Pod niektórymi jego wierszami (jeśli ich nie usunął), znajdziesz moje komentarze.

Także myśl sobie, co chcesz. W głębi ducha chyba jednak zdajesz sobie sprawę, że na razie piszesz bardzo słabo. A jak ci kiedyś coś wyjdzie, to uwierz, że tutejsi użytkownicy na pewno pochwalą. A tych, co chwalą zawsze, unikaj jak ognia.
Opublikowano

Jak widać, na zatwardziałość serc i umysłów nie pomoże dobre słowo. Jest wręcz odwrotnie, niczym tak bardzo jak dobrym słowem (które ciałem się staje) człowiek może sobie tylko zaszkodzić (przynajmniej jak gdzie). Mogę jeszcze dodać, że nie da się, ani można (na dobre) wejść w układ z diabłem. Wszelako wszelaka dobroć zawsze obrywa, może i wszelako, ale na pewno w dwójnasób. Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ale z ciebie szczwana bestyja, no! Kto by pomyślał? Tak na nas, biednych i niczego nieświadomych, eksperymentować...

Jedyne, co się potwierdziło, to to, że tutejsi komentatorzy nie dają sobie zrobić wody z mózgu i nadal kupę nazywają kupą.

Publikuj swoje wiersze na innych nickach, a zobaczysz, że nadal będą źle oceniane. Dlaczego? bo słabo piszesz. Po prostu. A jak się rozejrzysz po tym dziale, to zobaczysz, że czasem mało znane nicki również otrzymują sporo komplementów. Tu się naprawdę ocenia poezję, a nie osoby piszące. Ja swego czasu dostawałem mnóstwo dobrych komentarzy i mnóstwo nieprzychylnych. A wiesz, kto oceniał mnie zawsze za nick i kto wystawiał mi zawsze minusa, niezależnie od tego, czy stworzyłem gniota, czy coś trochę bardziej wartościowego? Najsłabiej piszący w tym dziale, w ramach dziwnie pojętej zemsty. Takie osoby jak supertango1, dawniej: liliana szymochnik i inni mu podobni grafomani. A na przykład od Tali Macieja dostawałem różne komentarze. Czasem przychylne, a czasem - nie. Może sam wymieniony tego już nie pamięta, ale dość długi staż i duża liczba komentarzy usprawiedliwia niepamięć. Ja pamiętam. Wiem, kogo należy tu szanować, a kogo traktować jak rozwydrzonego gówniarza.

Może znasz H. Lectera? Od niego dostawałem głównie niezbyt przyjemne opinie. Ale ze 2, 3 razy bardzo mu się mój wiersz podobał. A jeszcze dodam, że nieraz z nim darłem koty. Ale też potrafię docenić jego poezję. Pod niektórymi jego wierszami (jeśli ich nie usunął), znajdziesz moje komentarze.

Także myśl sobie, co chcesz. W głębi ducha chyba jednak zdajesz sobie sprawę, że na razie piszesz bardzo słabo. A jak ci kiedyś coś wyjdzie, to uwierz, że tutejsi użytkownicy na pewno pochwalą. A tych, co chwalą zawsze, unikaj jak ognia.
święte słowa,amerrozzo,święte słowa
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Ale z ciebie szczwana bestyja, no! Kto by pomyślał? Tak na nas, biednych i niczego nieświadomych, eksperymentować...

Jedyne, co się potwierdziło, to to, że tutejsi komentatorzy nie dają sobie zrobić wody z mózgu i nadal kupę nazywają kupą.

Publikuj swoje wiersze na innych nickach, a zobaczysz, że nadal będą źle oceniane. Dlaczego? bo słabo piszesz. Po prostu. A jak się rozejrzysz po tym dziale, to zobaczysz, że czasem mało znane nicki również otrzymują sporo komplementów. Tu się naprawdę ocenia poezję, a nie osoby piszące. Ja swego czasu dostawałem mnóstwo dobrych komentarzy i mnóstwo nieprzychylnych. A wiesz, kto oceniał mnie zawsze za nick i kto wystawiał mi zawsze minusa, niezależnie od tego, czy stworzyłem gniota, czy coś trochę bardziej wartościowego? Najsłabiej piszący w tym dziale, w ramach dziwnie pojętej zemsty. Takie osoby jak supertango1, dawniej: liliana szymochnik i inni mu podobni grafomani. A na przykład od Tali Macieja dostawałem różne komentarze. Czasem przychylne, a czasem - nie. Może sam wymieniony tego już nie pamięta, ale dość długi staż i duża liczba komentarzy usprawiedliwia niepamięć. Ja pamiętam. Wiem, kogo należy tu szanować, a kogo traktować jak rozwydrzonego gówniarza.

Może znasz H. Lectera? Od niego dostawałem głównie niezbyt przyjemne opinie. Ale ze 2, 3 razy bardzo mu się mój wiersz podobał. A jeszcze dodam, że nieraz z nim darłem koty. Ale też potrafię docenić jego poezję. Pod niektórymi jego wierszami (jeśli ich nie usunął), znajdziesz moje komentarze.

Także myśl sobie, co chcesz. W głębi ducha chyba jednak zdajesz sobie sprawę, że na razie piszesz bardzo słabo. A jak ci kiedyś coś wyjdzie, to uwierz, że tutejsi użytkownicy na pewno pochwalą. A tych, co chwalą zawsze, unikaj jak ognia.

Po pierwsze nie przypominam sobie, żebyśmy byli na Ty, ale teraz jak widać taka moda.
Po drugie nie chowam się za innymi nickami i nie mam takiego zamiaru - jeden wystarczy.
Nie musiała bym w ogóle żadnego nicku używać gdyby nie fakt, że niestety mamy do czynienia z ludźmi na różnym poziomie i nie wszyscy potrafią uszanować czyjąś prywatność.
Po trzecie zastanawiam się co sprowokowało tak obszerny komentarz i "zaangażowanie"?
Co do głębi mojego ducha i pisania - wybacz szanowny komentatorze, ale nie są mi potrzebni ani pochlebcy ani krytykanci, żeby wiedzieć ile jest warte moje pisanie.
Anonimowy czytelnik może być ew. miernikiem zainteresowania konkretnym stylem, czy tematyką, ale z pewnością nie może być autorytetem.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Oj, już nie bądź taka cnotka-niewydymka, Libra. Anonimowy nick ma się do anonimowego nicka per "Pani" zwracać??? Hie, hie, dobre. A może "Wasza Ekscelencjo"?


I to się chwali, ale nie zrozumiałaś kompletnie, po co dawałem taką radę... Pojawia się tu często zarzut o TWA. Chcecie wiedzieć, że nie istnieje nic takiego? że nie jeździ się tu po wierszach dlatego, że napisał je ten czy tamten? Zróbcie sobie eksperyment, to nic nie kosztuje. Wrzućcie jeden swój wiersz pod innym nickiem, a przekonacie się (piszę do wszystkich tutejszych grafomanów), że gnioty nazywane są gniotami niezależnie od tego, kto jest ich autorem.


Z chęcią ci odpowiem - uważam, że nie jesteś takim pustakiem jak wija czy heniu bukowski.


A jednak jesteś... To zdradź nam - jesteś nową Szymborską? nową Poświatowską? nową wielka poetką czy kolejną grafomanką?
Skoro nie są ci potrzebni ani jedni ani drudzy, to w ogóle interesują cię komentarze (jakiekolwiek)?


Rozumowanie godne psa Burka. Na podobnej zasadzie: "Anonimowy autor może być miernikiem zainteresowania konkretnym stylem, czy tematyką, ale z pewnością nie może być dobrym poetą". Głębokie, nieprawdaż? :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Oj, już nie bądź taka cnotka-niewydymka, Libra. Anonimowy nick ma się do anonimowego nicka per "Pani" zwracać??? Hie, hie, dobre. A może "Wasza Ekscelencjo"?


I to się chwali, ale nie zrozumiałaś kompletnie, po co dawałem taką radę... Pojawia się tu często zarzut o TWA. Chcecie wiedzieć, że nie istnieje nic takiego? że nie jeździ się tu po wierszach dlatego, że napisał je ten czy tamten? Zróbcie sobie eksperyment, to nic nie kosztuje. Wrzućcie jeden swój wiersz pod innym nickiem, a przekonacie się (piszę do wszystkich tutejszych grafomanów), że gnioty nazywane są gniotami niezależnie od tego, kto jest ich autorem.


Z chęcią ci odpowiem - uważam, że nie jesteś takim pustakiem jak wija czy heniu bukowski.


A jednak jesteś... To zdradź nam - jesteś nową Szymborską? nową Poświatowską? nową wielka poetką czy kolejną grafomanką?
Skoro nie są ci potrzebni ani jedni ani drudzy, to w ogóle interesują cię komentarze (jakiekolwiek)?


Rozumowanie godne psa Burka. Na podobnej zasadzie: "Anonimowy autor może być miernikiem zainteresowania konkretnym stylem, czy tematyką, ale z pewnością nie może być dobrym poetą". Głębokie, nieprawdaż? :)

Nieładnie Panie Amerrozzo, oj nieładnie. Jeśli Pan coś cytuje proszę nie wtrącać swoich trzech groszy do mojej wypowiedzi wypaczając jej sens. Być może nie rozumie Szanowny Pan co miałam na myśli to wyjaśniam - z samej definicji autorytetu wynika, że nie może być nim ktoś o kim nic nie wiemy, kto jest nam nieznany. Fakt, że nie jest się autorytetem nie jest sam w sobie w niczym uwłaczający ani nie świadczy o umiejętnościach danej osoby. Zanim jednak ktoś takim autorytetem dla kogoś innego stanie się musi sobie na to zasłużyć.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Oj, już nie bądź taka cnotka-niewydymka, Libra. Anonimowy nick ma się do anonimowego nicka per "Pani" zwracać??? Hie, hie, dobre. A może "Wasza Ekscelencjo"?


I to się chwali, ale nie zrozumiałaś kompletnie, po co dawałem taką radę... Pojawia się tu często zarzut o TWA. Chcecie wiedzieć, że nie istnieje nic takiego? że nie jeździ się tu po wierszach dlatego, że napisał je ten czy tamten? Zróbcie sobie eksperyment, to nic nie kosztuje. Wrzućcie jeden swój wiersz pod innym nickiem, a przekonacie się (piszę do wszystkich tutejszych grafomanów), że gnioty nazywane są gniotami niezależnie od tego, kto jest ich autorem.


Z chęcią ci odpowiem - uważam, że nie jesteś takim pustakiem jak wija czy heniu bukowski.


A jednak jesteś... To zdradź nam - jesteś nową Szymborską? nową Poświatowską? nową wielka poetką czy kolejną grafomanką?
Skoro nie są ci potrzebni ani jedni ani drudzy, to w ogóle interesują cię komentarze (jakiekolwiek)?


Rozumowanie godne psa Burka. Na podobnej zasadzie: "Anonimowy autor może być miernikiem zainteresowania konkretnym stylem, czy tematyką, ale z pewnością nie może być dobrym poetą". Głębokie, nieprawdaż? :)

Nieładnie Panie Amerrozzo, oj nieładnie. Jeśli Pan coś cytuje proszę nie wtrącać swoich trzech groszy do mojej wypowiedzi wypaczając jej sens. Być może nie rozumie Szanowny Pan co miałam na myśli to wyjaśniam - z samej definicji autorytetu wynika, że nie może być nim ktoś o kim nic nie wiemy, kto jest nam nieznany. Fakt, że nie jest się autorytetem nie jest sam w sobie w niczym uwłaczający ani nie świadczy o umiejętnościach danej osoby. Zanim jednak ktoś takim autorytetem dla kogoś innego stanie się musi sobie na to zasłużyć.
Żaden ze mnie pan, cóż to za dziwaczna kurtuazja?

Ja cię nie cytowałem, ale trawestowałem. Dlatego właśnie "wtrącenie trzech groszy" było usprawiedliwione.

Autorytetem jest się za to, co się czyni, mówi, pisze. Bezpośrednia znajomość takiej osoby nie ma tu nic do rzeczy. Jeśli w temacie dot. jakiegoś problemu bioetycznego ktoś zupełnie nieznany i kryjący się za śmiesznym nickiem zacznie przedstawiać rozsądne stanowisko i pokaże, że ma ogromną wiedzę, może stać się czyimś autorytetem. Na tym forum dawniej było wielu anonimowych rozmówców, których nie sposób było nie darzyć estymą. Anonimowy czytelnik może być autorytetem (naturalnie, nie mam tu na myśli siebie), jeśli mądrze gada.

Piszesz: "Zanim jednak ktoś takim autorytetem dla kogoś innego stanie się musi sobie na to zasłużyć.".
Tak, z tym nie sposób się nie zgodzić. Ale zauważ, że tu dopisujesz rzeczy, których nie zawarłaś w swojej pierwszej wypowiedzi. Jest czarno na białym, sorry, mała.

Ponawiam pytanie, bo chciałaś się chyba wykręcić od odpowiedzi: "To zdradź nam - jesteś nową Szymborską? nową Poświatowską? nową wielka poetką czy kolejną grafomanką?
Skoro nie są ci potrzebni ani jedni ani drudzy, to w ogóle interesują cię komentarze (jakiekolwiek)?".
Opublikowano

wyciągając wnioski z krytyki można się wiele nauczyć,oczywiście jeśli się nie ma wielkiego o sobie mniemania - amerrozzo w każdym jednym słowie ma rację - uczyć trzeba się krok po kroku,nie zaczynając od działu dla zaawansowanych gniotem,bo rzecz trzeba nazwać po imieniu

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @marekg przepięknie napisales.  Jak tak dziś siedziałam juz sama na cmentarzu gdy się ściemniło i wszysvy sobie poszli, to dokladnie poczulam sie tak bezdomna, jak ten Twoj poeta z wiersza. I te rany - ech, poeci czują po stokroć...   Wspaniale piszesz.
    • @Robert Witold Gorzkowski Robercie. bardzo, bardzo dziękuję za Twoje słowa. pisząc te swoje wiersze zaczynam się obawiać czy nie przekraczam granic.   granic własnego JA.   dziękuję.    
    • @Migrena wg. mnie to zupełnie nie jest utwór o namiętnosci, bo namiętność tym wypadku to o wiele za mało.   To wiersz o nienasyceniu duszy - duszą, a cielesność jest tu jakby słodkim dodatkiem.    Ja tam wierzę w takie nienasycenie w miłości i w takie wiersze też, bo one sprawiają, że tętno przyspiesza, nie tylko to cielesne ale i duchowe..   I dodatkowo podpisuję się pod slowami @Robert Witold Gorzkowski - odniosl sie super adekwatnie do wiersza.        
    • Ktoś pióropusz ubrał  Inny z parasolem o przystojnym Zatańcz parasolki dreszczy słota  Zatańcz z parasolką niech się stanie  Kolorowa Kolorowe jeszcze liście  Kolorowe parasolki  Krople mienią się przejrzyście  Teraz tęcza zgadnij, za kim goni?
    • Moje dłonie siegają częściej po wino niż po chleb. Do późnego wieczora jestem zbyt zajęty umartwianiem duszy by odpowiadać na choć najskromniejsze potrzeby ciała. Są dni gdzie łóżko mnie więzi. Są jednak i takie gdzie łaknę wolności ścian swego odludnego więzienia. Przed snem, błądzę w ciemnościach zakurzonych kątów by choć przez chwilę dać posmakować artretycznie powyginanym palcom, zimna użytych do aranżacji farb. Szkarłatu krwi i perłowości łez. Duchy ze ścian poznają mój zapach. Łaszą się do swego pana. Mimo agonii, czasami zmuszą się do krótkiego śmiechu. Wołają mnie po imieniu. Tym ziemskim nie piekielnym. Wypalonym na duszy. Przed którym drżą aniołowie i ziemskie błazny. Kiedyś miałem imię. I czas na to by żyć. Bez bólu i lęku. Broniłem się przed cieniem. Uciekałem, lecz on był zawsze przed mym krokiem jeszcze o krok. Gdybym wtedy spłonął razem z moimi wierszami. Czy cień wkroczyłby za mną w ogień? Ale to przecież ogień rodzi cień. Języki ognia namawiają bym spłonął. Języki cieni liżą me rany. Trucizną próbują wymusić we mnie kolejny raz uległość. Tak przecieka rzeczywistość, przez dziurawy dach. Wschodzi czarna tarcza słońca. Gdy cząstka jego światła mnie dosięgnie. Obrócę się w proch. Duchy ze ścian pytają czasami, czy stąd daleko do nieba. Nie wiem. Mi tylko piekło pisane. I znów wczesnonocne harce. Trupi blask gwiazd. Nad łąkami. W zbożu jeszcze zielonym, cichutkie stąpania. To stopy bose północnic. Ich śpiewy przerywają świsty sierpów. Tną szyję i żywoty kochanków. Dobrze im tak. Kto jeszcze ufa miłosnym potworom. A może i żałować ich należy. Ja przecież też kiedyś ufałem. A teraz przeklinam nawet siebie. Czas się uwolnić. Udało mi się wzniecić wreszcie żar na zalanym przed laty i zapomnianym palenisku. Wiązki brzozowego chrustu czekały na tę chwilę. Języki ognia dostrzegły mnie, choć w narkotycznym uniesieniu chwili, były tak spragnione swego istnienia, że wolały pięścić ceglane ściany kominka. Pieściłem ich zmysły. Dorzucając drewna i szczap. Duchy ze ścian milczały zatrwożone, patrząc jak piekło wychodzi poza ramy swego świata. Prawie mnie mieli. Cienie tańczyły dziko, okadzone dymem. Pogrzebaczem wybiłem wszystkie okna by świeżym oddechem powietrza, wzbudzić furię ognia. Spod kuchennego stołu wyciągnąłem bańkę na naftę. I cisnąłem ją w ogień. Pamiętam tylko to jak cienie, porwały mnie przez rozsadzony pożarem komin. Duchy wybiły rygle z drzwi i rozpierzchły się w mgielny mrok boru. Płonąłem żywcem. Niesiony przez diabły w trupi blask gwiazd. Dobrze byłoby żałować i uronić choć łzę. Mnie ogarnął jednak demoniczny śmiech, który objął połacie okolicy. Okoliczni bajali potem, że słyszeli piorun, który najpewniej zniszczył chatę. Płonęła kilka godzin. Wiele miesięcy później na pogorzelisku, stanął jesionowy krzyż i światło łojowych świec rozświetlało mrok i klątwę. Na darmo jednak. Bo nikt stąd jeszcze nie trafił do nieba.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...