Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

stało się zwyczajne jak nic ponad zwyczaj ?

bez sensu wers / zwyczajne jak nic ponad zwyczaj ? gdzie tu jest logika ? pomyśl

trochę nie po polsku skonstruowane /

może lepiej


stało się zwyczajniejsze niż jakikolwiek zwyczaj /



ale co do reszty to szorstki obraz ciekawie i boleśnie przedstawiony /

t

Opublikowano

"Od na zawsze do nigdy więcej tylko kilka sprzecznic

było tak silne że czuło się w ścięgnach
miało dać tyle że za cały nadmiar
stało się zwyczajne jak nic ponad zwyczaj

skonstruowaliśmy przeciwko sobie małżeństwo"
*******

kwintesencja, koncentrat, clou, sedno, etc....
treściwie!, a "kilka sprzecznic"- perełka!
pozdrawiam:)
ps. szczęściara jestem- mnie nie dotyczy:)))

Opublikowano

Cezary, Twój wiersz to już któryś tutaj z rzędu, poruszający trudne, smutne lub tragiczne sprawy wokół małżeństwa. Czyżby jakaś epidemia padła na peeli, że tak wielu znajduje się w tej samej (życiowej tragicznej) sytuacji? Jeśli jest to jakiś trend, to jestem także w mainsteam, (co mnie tym razem absolutnie nie cieszy). Pozdrawiam.
J.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


panny to mają dobrze ;-)

ha!, a guzik z pętelką:)) ! przez lata.....dotarło się jest- idealnie:))
( a sprzecznice oj, były....one o niebo lepsze od cichych dni. "a po nocy przychodzi dzień, a po burzy spokój..."
czego wszystkim życzę:))
Opublikowano

Najlepsze wrażenie robi na mnie tytuł :) wiersz napisany specyficznie, przez to jest ciekawy. Treść natomiast jest bardzo przygnębiająca, ja jestem póki co idealistą i ze swojej perspektywy mam inne zdanie, może to i lepiej :)) pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski Dziękuję. :)
    • Wiedziałeś ile gwiazd spadło z Twoich ust, ileż błękitów każde tchnienie wydawało, a smutek wciąż rósł.   Twój bieg Jim dawno się skończył, "Klub 27" to zakręt drogi jak Krzyż opuszczony z baldachimem cierni.  Park wypełniony milionami chwilowych dreszczy. Włosy jak u Dionizosa, półnagie i ciemne, czy uwierzyłeś jak Nietsche, że Bóg się objawił?   Światem od dawna rządzą Penteusze, tu drzwi są zawsze zamknięte. jeszcze raz nabrać w pierś haust, a potem objąć słowa drżącymi rękami. To tylko znikający pociąg, rys słońca z pełnymi refleksami.   Jak dobrze że ciągle są deszcze, łzy w nich można schować, nie pasują, za duże są.   Cisza tu. Czy tam jesteście tacy sami?                    
    • Tak, tylko ja dwa razy się wymigałem a Roma mnie wywołała do tablicy, a ja jak ktoś pyta to muszę odpowiedzieć. A jak już odpowiadam to szczerze bez względu na konsekwencje. I zaznaczyłem „dla mnie” nie jak to stosują inni bo tu nie mam doświadczenia i nie wiem, ale wiem co mnie się podoba w innych piszących bo kocham piękno w każdej postaci. Dlatego nigdy nie spędzam czasu wolnego na plaży tylko w muzeum w wierszach w gwiazdach i wtedy może być na plaży a brzegiem morza to lubię iść nawet i kilka kilometrów tylko nie leżeć za parawanem.
    • Słyszysz, psie - to do ciebie! Zakłamany, w kagańcu własnego brudu. Pij swoją wodę z brudnej rzeki, żryj kości cudzego, śmiertelnego trudu!   Ty, który wyłeś do księżyca zdrady, a teraz patrzysz w oczy gwiazd niesławy. Ty, pędzący za własnym ogonem, jak hycel - byle coś złapać, dogonić!   Goń sobie, goń! Goń sławę, goń dobrobyt, dostatek podany w czaszkach tych, którym teraz podajesz łapę.   Zlizuj psie, własną ślinę z lustra kałuży. Liż! Chłeptaj ją - pamiętaj jej smak. Potem nie będziesz miał okazji pamiętać, ile znaczyło dla ciebie własne ciało.   Turlaj się i tarzaj w piórach, w puchu przepiórek i kawek, które śmiałeś przepędzać.   Siadaj! Aportuj! Kładź się i leż przed panem, któremu liżesz buty, choćby były w błocie spod obcej budy.
    • @Robert Witold Gorzkowski Przeczytałem teraz w bezkresnym internecie, że wielcy poeci często stosują nawiasy w swoich utworach. Podane nazwiska to Thomas Eliot, Stefan Barańczak, Wisława Szymborska.   Ja się chyba nigdy z nawiasami w poezji nie zetknąłem. Dopiero Roma...... No ale Roma może przecież wszystko. I to cholera jest wciąż piękne i niezwykłe.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...