Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przesuwają się smyczki dźwięcznymi strunami


Rekomendowane odpowiedzi

Przechadzają się smyczki dźwięcznymi strunami,
Układając miriady niebiańsko-ogniste,
Zaostrzone jak noże twoimi czuciami,
Zasłaniają mdłe cienie radości wieczystej,

Bo prawdą, że drżenie i szczyty wszelakie,
Przy Twojej, tak znaczeń zbyt wielu postaci,
Wydają się spojrzeń nie warte, jednakie,
Więc tracąc je wszystkie niewiele bym stracił,

I trudno opisać z precyzją zalety -
Speszone litery wbijają wzrok w ziemię,
Gdyż w barwach przesytu Twej duszy planety,
Bezkresne gam dźwięków przeróżne przestrzenie,

Zostaje więc tylko przeklinać zły język,
Niezdolny utrwalić tak lotnej istoty,
Zachować na zawsze Twój wygląd powietrzny,
I czerpać od Ciebie najwyższe snów loty

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

miała być klasyczna forma...a co wyszło to wyszło.

Rymy mimo wszystko są ciekawe i nie ma tu żadnej mojej ironii...szkoda, że treść nie dorosła.
Jak spojrzałem pierwszy raz, to już myślałem, że sonet. Oczywiście po sekundzie spojrzałem na dwie ostatnie czterowersówki:).
Jak się już pisze takimi rymami na krzyż, to wypadałoby pisać sylabicznie ze średniówką po 7 wersie...jak nasz Adaś kochany:).

pozdrawiam

Odnośnik do komentarza
Udostępnij na innych stronach

  • 3 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


×
×
  • Dodaj nową pozycję...