Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

jak bardzo mnie nie ma, wiedzą tylko słowa-
świadkowie pobieżnych, żebraczych refleksji.
jak bardzo nie jestem, milczy nawet mowa
wieszanych na wierszach parami czereśni.

czereśniowo wzdycham o odległym świecie,
dręczona pokusą wysokich podwiązek,
starannie wycieram każdy lęk o ciebie -
różowe zachcianki pudruję wciąż brązem.

kiedyś mi to powiesz jednak nie mam racji,
chociaż jest gdzieś powód dla światła nadziei;
zadręczę się sobą i po cichu zamrę,
zimna czarnym kleksem na białej pościeli.

wtedy przyjdź po wiersze, pisane milczeniem
czereśniowych westchnień, wiszących parami,
ukrytych dyskretnie wśród półcieni rzęsy.
nawet teraz widać, że się błyszczą łzami.

Spółka autorska:Para&Lubow

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Aniu. Bardzo piękna ta wasza spółka autorska, jak dwie czereśnie. O wierszu nawet nie wspomnę, bo i co mam powiedzieć ? Myślę, że masz świadomość tego, że piszesz bardzo dobrze i robisz ze słowami co ci się żywnie podoba. To wirtuozeria. :-)) Pozdrawiam Aniu. A
Opublikowano

Pisanie Spółka.... Z O.O. czy S.A....? Po treści bardziej mi się widzi ta druga... Wiadomo, kapitał jest :)))
Pozdrawiam i gratuluję.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie ważne jaka spółka - niech się uczą

pozdrawiam Jacek

ps zamiast: wśród półcieni rzęsy lepiej: pośród rzęs półcieni (rym i akcenty)
A jak najbardziej :))) To ja też się coś poduczę podpatrując.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Para, jak czytam Twoje zwrotki, to nie mogę się oprzeć wrażeniu, że są dużo lepsze... kiedy pisaliśmy, to mówiłem Ci, że siedzimy za blisko i nie mogę się skupić... haha :) ale Tym mnie nie słuchałaś :)
Cieszę się, że mogłem ze słynną Parą popisać w Parze... :)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • znów jesień i z drzewa liście spadają wicher jesienny we włosach pieśń rozbrzmiewa spaceruję w parku i o życiu myślę a ciebie tu nie ma wiatr jedynie powiewa własnymi ścieżkami chadzam do puszczy i niestety samotnie się teraz czuję wiem, że nie będzie już twego imienia wstać z kolan co dziennie próbuję wspomnieniami otaczam się tym co jesienią gdy ty przy drodze zbierałaś szyszki dla miłości urosły nasze dwie dłonie a ja spijałem miód z twojej ciepłej łyżki do ciebie to me serce wciąż zarywa wielce tęsknota ściska mnie z żalu po moim czole spływa kropelka rosy chciałbym cię widzieć znów w tym nocnym balu gdzie miłość rosła i wdzięczność prawdziwa we dwoje zwijane są nasze myśli a dziś tak już pusto nie ma tu nikogo chciałbym aby się tobie coś w nocy wyśnij
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Taka smutna prawda.
    • Powinieneś umyć od tego ręce. Nie bądź sędzia we własnej sprawie. Ale przecież to lud wydał wyrok Ukrzyżuj ją! Ukrzyżuj nierzadnicę! A gdy gawiedź pragnie tak sprawiedliwie przelanej krwi. Wtedy tym chętniej składam podpis na wyrok. Bez zbędnego wywyższania. Rzym przemówił i sprawa jest zakończona. Przy mojej potędze, Ty jesteś jak to ziarnko piasku. Skarlała, niewielka. Podziwiam, pełen łez wzrok Twoich bliskich, gdy strażnicy uwiązali Cię nagą do słupa. Sam chętnie zamieniłbym się w kata i wymierzył Ci zasłużone razy. Bo czuję w sobie coś więcej niż zwierzęcą radość patrząc na scenę biczowania. Zawiśniesz na szczycie Golgoty. Shańbiona, skrawiona do obłędu i nieprzytomna z bólu. Będziesz wisieć aż umrzesz w mękach, szczeźniesz i wreszcie odpadnie od drewna Twe pogniłe truchło. Zdechniesz jak szmaciana lalka.   Od Ciebie odwróci wzrok ojciec i matka Nikt nie będzie na tyle głupi by nieść z Tobą ten krzyż. Ciebie siostra bliźniaczka na pożegnanie przy drodze ku śmierci, nie utuli. Ale ja będę przy Tobie aż obrócisz się w proch. By mieć pewność, że przepadłaś na wieki. Sprawiedliwości jednostka. Przybijcie jej nad głową tabliczkę. Honorata ex Polonia Maiore Regina meretricum, venundata argenteis regibus ignobilibus. Przeklęte na wieki Twe łono, do ostatniego potomka. Przeklęte na wieki Twe korzenie, aż do pierwszego przodka.
    • @Rafael Marius Tak, to o tych utraconych umiejętnościach. Poza tym jedni maja do tego zdolności, innym jest pod górkę, a z bagażem nienajlepszych doświadczeń, jeszcze trudniej.  Pozdrawiam.
    • Mnie również urzekła puenta:):) pięknie piszesz:):) serdecznosci:)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...