Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Jeśli uznajesz za prowokujące, to ja nie mam nic przeciw temu, ale wg mnie może jedynie prowokować do dyskusji :)

to znaczy, że jak te słowa wyjdą już z serca (i jelit) POETY - to nabiorą (JAKIEJ???) woni?

Marku, dobre pytanie. Rola poety ogranicza się do męki tworzenia, nadania kształtu i treści. Reszta, moim skromnym zdaniem, zależy od czytelnika. Bo na niego, poeta, czy ktokolwiek piszący, nakłada chyba największe zadanie. Czytelnik szuka w wierszu emocji, potrzebnych mu do jego osobistych przeżyć związanych z wierszem, bądź wypływających z wiersza. I to jest właśnie ta woń.

Dziękuję za przyłączenie się do polemiki :))
Pozdrawiam serdecznie, Grażyna.
:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A dobry czytelnik nie działa po omacku, potrzebuje każdego zmysłu: chce dotknąć, powąchać, posłuchać… :)

Dziękuję, Judyt za zajrzenie i ślad.
Pozdrawiam serdecznie, Grażyna.
:)


Grażynko utwierdzasz mnie w przekonaniu, że coś już liznęłam z poezji(:
Dziękuję ogromnie, masz rację. Czytałam ostatnio jedną książkę i tam
fajnie Autor pisze czym ona jest, dobre do rozmyślań. Czytelnikie być
nie jest łatwo

J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



A dobry czytelnik nie działa po omacku, potrzebuje każdego zmysłu: chce dotknąć, powąchać, posłuchać… :)

Dziękuję, Judyt za zajrzenie i ślad.
Pozdrawiam serdecznie, Grażyna.
:)


Grażynko utwierdzasz mnie w przekonaniu, że coś już liznęłam z poezji(:
Dziękuję ogromnie, masz rację. Czytałam ostatnio jedną książkę i tam
fajnie Autor pisze czym ona jest, dobre do rozmyślań,

J.
Może podrzucisz namiary, Judyt?
:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Grażynko utwierdzasz mnie w przekonaniu, że coś już liznęłam z poezji(:
Dziękuję ogromnie, masz rację. Czytałam ostatnio jedną książkę i tam
fajnie Autor pisze czym ona jest, dobre do rozmyślań,

J.
Może podrzucisz namiary, Judyt?
:)

Jasne,już podaję Autor to:Sandor Marai "Niebo i ziemia", natknęłam się po omacku
nie wiem dokładnie co to za Autor,nie znam biografii, muszę coś o nim pogrzebać,
warto odwiedzać bibliotekę(:coś tam zawsze wpadnie. Pisze on o tym, "jak pisać?"
" jak sobie radzić ze światem?", " po co żyć?" " czy pisanie zasługuje na tak wielki
mozół?" " czy życie jest warte powszedniego trudu?" jak i czym wypełniać czas podbytu między niebem a ziemią>?" itd..(spisałam z okładki:)
Nie wiem czy we wszystkim należy brać przykład (raczej nie), ale jest wiele cennych wskazówek.
Chociaż biorąc do ręki z kolei "Niebo i ziemia"(ten sam tytuł:)
książkę s. A. Malinowskiej CSP i już więcej rozumiemy;).

Człowiek każdy inny i ma inne spojrzenie.

A jeśli już polecam (to poza nawiasem) warto przeczytać:

I.Stone" Pasja życia" (coś o van goghu)
D.Fell" Kobiety w życiu Van gogha" (też nie czytałam jeszcze)
i są jeszcze " Listy do brata"

I.Stone" Udręka i ekstaza"( coś o michale aniele), są dwie części

Podobno P.Sichel " Modigliani" (jeśli interesuje malarstwo)
- jeszcze nie czytałam ostatniej pozycji, ale chyba warto;)
Najlepiej iść do biblioteki i szperać szperać szperać...
a czasem samo coś wpadnie(zależy co interesuje)
- powodzenia życzę Tobie i wszystkim czytelnikom(;

J.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Będąc w kryzysie - na pewno się zgodzę.
Pozdrawiam Grażynko :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Może podrzucisz namiary, Judyt?
:)

Jasne,już podaję Autor to:Sandor Marai "Niebo i ziemia", natknęłam się po omacku
nie wiem dokładnie co to za Autor,nie znam biografii, muszę coś o nim pogrzebać,
warto odwiedzać bibliotekę(:coś tam zawsze wpadnie. Pisze on o tym, "jak pisać?"
" jak sobie radzić ze światem?", " po co żyć?" " czy pisanie zasługuje na tak wielki
mozół?" " czy życie jest warte powszedniego trudu?" jak i czym wypełniać czas podbytu między niebem a ziemią>?" itd..(spisałam z okładki:)
Nie wiem czy we wszystkim należy brać przykład (raczej nie), ale jest wiele cennych wskazówek.
Chociaż biorąc do ręki z kolei "Niebo i ziemia"(ten sam tytuł:)
książkę s. A. Malinowskiej CSP i już więcej rozumiemy;).

Człowiek każdy inny i ma inne spojrzenie.

A jeśli już polecam (to poza nawiasem) warto przeczytać:

I.Stone" Pasja życia" (coś o van goghu)
D.Fell" Kobiety w życiu Van gogha" (też nie czytałam jeszcze)
i są jeszcze " Listy do brata"

I.Stone" Udręka i ekstaza"( coś o michale aniele), są dwie części

Podobno P.Sichel " Modigliani" (jeśli interesuje malarstwo)

- jeszcze nie czytałam ostatniej pozycji, ale chyba warto;)
Najlepiej iść do biblioteki i szperać szperać szperać...
a czasem samo coś wpadnie(zależy co interesuje)
- powodzenia życzę Tobie i wszystkim czytelnikom(;

J.
Nie wiem, czy starczy mi wyrazów wdzięczności, Judytko :)
Są wakacje, pogoda zmienna, nastroje też, na pewno coś dla siebie wybiorę.
Ogromne dzięki, miłego wieczoru :)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Będąc w kryzysie - na pewno się zgodzę.
Pozdrawiam Grażynko :)
Grunt to być zabezpieczonym na ten kryzys :))

ps. Pamiętasz, Popsutku? Obiecałam, że następny - będzie mini, a może nawet tyci...
Słowa dotrzymałam :))
Dziękuję za wgląd.

Pozdrawiam serdecznie, Grażyna.
:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Inna sprawa, to, że jelito może być formierką*, ale może też zadziałać jak niszczarka – i tu jest rola poety, niestety:)

*maszyna służąca do wykonywania form odlewniczych z mas formierskich. Głównymi operacjami formierki są: zagęszczanie masy, obracanie formy oraz oddzielanie modelu od formy.

W zależności od sposobu zagęszczania masy formierskiej rozróżnia się formierki: prasujące, wstrząsarki, ubijarki, narzucarki i nadmuchiwarki.

Poeta też takiej maszynki potrzebuje – musi wyprasować wiersz, wstrząsnąć czytelnikiem, cokolwiek ubić tekst (albo pianę z komentatorem ), narzucić swój punkt widzenia i nadmuchać wszystkim, którzy się z nim nie zgodzą …. :))))
To żart, ale ile w nim prawdy… Nie, właściwie, to tylko moja teoria spiskowa :))

Pozdrawiam, Olku.
:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Inna sprawa, to, że jelito może być formierką*, ale może też zadziałać jak niszczarka – i tu jest rola poety, niestety:)

*maszyna służąca do wykonywania form odlewniczych z mas formierskich. Głównymi operacjami formierki są: zagęszczanie masy, obracanie formy oraz oddzielanie modelu od formy.

W zależności od sposobu zagęszczania masy formierskiej rozróżnia się formierki: prasujące, wstrząsarki, ubijarki, narzucarki i nadmuchiwarki.

Poeta też takiej maszynki potrzebuje – musi wyprasować wiersz, wstrząsnąć czytelnikiem, cokolwiek ubić tekst (albo pianę z komentatorem ), narzucić swój punkt widzenia i nadmuchać wszystkim, którzy się z nim nie zgodzą …. :))))
To żart, ale ile w nim prawdy… Nie, właściwie, to tylko moja teoria spiskowa :))

Pozdrawiam, Olku.
:)
no to idę na całość
moja maszynka już gotowa ;)
pozd

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Werka1987 Natychmiast rozpoznawalny nastrój — pragnienie ucieczki w sen, uproszczenia, czułość dla własnego ciała — to działa i trafia. Obrazy są codzienne, ale intymne (pstryknięcie, kołdra, miękkie zanurzenie). Pozdrawiam:)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witam - też tak sądzę - trzeba cieszyć się każdą chwilą nie bać się losu                 co ma być to będzie - na tym polega życie -                                                                                             Pzdr.serdecznie. Witam - zgadzam się z tym co napisałaś w komentarzu - nie ma                czarno myśleć - dziękuje za przeczytanie -                                                                                         Pzdr.serdecznie. @huzarc - @Rafael Marius - dzięki - 
    • patrzę w dal  piękno zachwyca    chmury opierają się  o szczyty gór  dziś błękit bez jednej chmurki  wracają wspomnienia  nastrój jak bank pamięci    kiedyś  i Rysy i Giewont i Kasprowy  bywało zmyły pot deszczem  surowy czas zdobywania  nie tyłko...nieba    trud daje owoce  dziś mogę się nimi delektować    patrzę w dal  piękno zachwyca    wczoraj siada koło mnie  nie muszę się go wstydzić  prezentuje się jak ja  uśmiechnięte zadowolone  z minionego czasu  i tego co czeka    patrzę w dal  piękno zachwyca    9.2025 andrew  Wczoraj,Gubalówka jest perłą.  U jej stóp Zakopane i Tatry.   
    • @MIROSŁAW C. Znam te zatrzymania w życia pędzie  ''smaki''-wystarczy czasem że zaskrzypi parkiet-a poczujesz zapach landrynki która wypadła z kredensu...............dużo dobrego może zrobić Twój wiersz skoro ''tęskniący tęsknią''a Ty o tym wiesz Poeto.....dobrego Tobie zatem... ja ''muszę dziś biec''............... @Jacek_Suchowicz ...ale Jacku po wizycie wróć do domu metrem.Pozdrowienia na cały tydzień..dobrego @MIROSŁAW C. Tylko pamiętajmy że Dusze mają kolory....... @huzarc I tu interpretacja na 5 z koroną....dobrego. @Annna2 Dużo słońca na dziś Anno.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Witaj - dokładnie tak jak w komentarzu - dziękuje za czytanie -                                                                                                           Pzdr.serdecznie. Witam - też tak myślę  i proszę los by lepiej było - Fajnie że czytasz - dziękuje -                                                                                                       Pzdr.jesiennie.                                                                        @Czarek Płatak - dziękuje - 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...