Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

zaprowadź mnie tam, gdziekolwiek to jest.
niech prócz muzyki będzie
jedno słowo dziękczynnej modlitwy.
z upartą anaforą aż do kadencji.

i żadnych luster. nie chcę realizmu.
światło także zbędne.
szampan w ciemności
rozleje się w kielichy nie ze szkła.

którym zmysłem przekonasz mnie w mroku,
że warto pokonać materię?


Wersja po poprawkach Dawnieja:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Którym zmysłem Cię przekonam? Lewitacją, droga Anno. Zmysłem latania. I siądę na brzuszku. Tam najlepiej czują się motylki. Kiedy z materią nie można walczyć - trzeba ją polubić. :)
Opublikowano

Z drobiazgów to: po szampanie jedna spacja za dużo. Świetna puenta, co do pytania, w tytule zawiera się mała wskazówka, a na analizę nie będę się porywał, by nie popsuć wiersza :)
Pozdrawiam Aniu

Opublikowano

Ja, Anno, nie potrafię powiedzieć, która wersja bardziej mi się podoba. Obie mają w sobie coś, co czyni każdą z nich dobrym wierszem. No cóż, na forum jest wielu zwolenników cięć. Niektórzy tną tak, że nie wiadomo, o co w wierszu chodzi. Wiersz bardzo mi się spodobał, jak i wszystkie Twoje. Pozdrawiam.
J.

Opublikowano

Januszu:

Masz rację. Korzystam z rad lepiej piszących kolegów, mając do nich zaufanie. Jeśli nie zgadzam się z sugestiami - nie ulegam. Cieszę się, że obie wersje uważasz za "dobre" wiersze. Miło mi, cieplutko pozdrawiam,

Para:)

Opublikowano
Podwójnie hmm...w człowieku jest to rozdarcie pomiędzy zmysłami a tym, co ponadzmysłowe, stąd to dociekanie..."wiara jest ciemnością" - roświetla ją nadzieja

tak "misie" podumało, Aniu...
dobry wiersz, zresztą jak wszystkie Twoje...bez kadzenia tak odbieram :)

cieplutko pozdrawiam -
Krysia
Opublikowano

Krysiu Tereso:

Dziękuję, powtórzę mało oryginalnie: Jak Ty wszystko o mnie wiesz. Ups, ... o mojej peelce;)

Wpadasz, jak po ogień, ale za to z serdecznym uśmiechem. Cieplutko pozdrawiam,

Para:)

  • 2 tygodnie później...

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Tylko staruszka, która się garbi albo na laskach mocno się trzyma, wypatrzy ciebie — głodny gołąbku, który przyszłości większej już nie masz. Natrętne stadko rozrzuci kwestę, w garnuszku przecież zabrakło wody... Gdy się podziała gdzieś atencjuszka w ludzkim skupisku, dawnej ślebody.          
    • liryczniejemy pomiędzy sklepowymi alejkami promieniami słońca a kroplami ulewnego deszczu   liryczniejemy przedwiośniem w ogrodach Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej   przed zimą pod kocem w mimozy liryczniejemy   bo nasze dni to wersy do poskładania w poemat epicki jak Mahabharata i bezczelnie czuły         strofami mija nam czas gdy tak sobie liryczniejemy   bo słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiersz)   gdy słowa są wszystkim co mamy (to przecież wiesz)        
    • Interpunkcyjnie także pięknie. Pzdr :-)
    • Noszę koronę niewidzialną, przeźroczystą I własnymi drogami chodzę miłościwie, Odkąd w swym sercu mnie koronowałeś tkliwie Swoją miłością pół płomienną i pół czystą; I jak blisko może przejść przebrana królowa, Przez targowisko między nędzarzy tłumem, Płacząc ze współczucia, lecz skrywając dumę, Ja swoją chwałę wśród lęku zazdrości chowam. Ma korona ukrytą słodyczą zostanie Ranek i wieczór modlitwą chronioną wiernie, A kiedy przyjdziesz, by mi koronę odebrać, Nie będę płakać, prosić słowami ni żebrać, Lecz uklęknę przed tobą, mój królu i panie I na zawsze przebiję moje czoło cierniem.   I Sara: I wear a crown invisible and clear, And go my lifted royal way apart Since you have crowned me softly in your heart With love that is half ardent, half austere; And as a queen disguised might pass anear The bitter crowd that barters in a mart, Veiling her pride while tears of pity start, I hide my glory thru a jealous fear. My crown shall stay a sweet and secret thing Kept pure with prayer at evensong and morn, And when you come to take it from my head, I shall not weep, nor will a word be said, But I shall kneel before you, oh my king, And bind my brow forever with a thorn.
    • @Annna2Muzyka jak balsam, pasuje do wiersza, a wiersz do niej :) Nawet skowronka w trelach słyszę.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...