wariabilizm

[Michał_Kućmierz]

czarny wiatr owiewa przezroczystą bryłę morza
na nieruchomej z pozoru maszynie
każdy po swojemu goni horyzont
zdążyliśmy już wyminąć wszystkie lądowe światła

w końcu możemy gdzieś wyjść
unurzać się poza ziemią rzeczywistości zastanej
osiągnąć bezmiar dany człowiekowi tylko raz
światła odległe kołyszą na dnie oka

ludzi za plecami błądzą w głowie
głaszczą bezmiar wpuszczając pustką to co chcą okrążyć
nieposłusznie wyjechać na dzień
spać pośrodku morza

[henryk_bukowski]

piękny.."wszechświat" ..Pan..namalował..-pozdrawiam

[Michał_Kućmierz]

Dziękuję bardzo, pozdrawiam M.

[itd_itp]

Dobra decyzja aby nie używać znaków przystankowych - popsułyby płynność zdań i metafor,
która jest, wydaje mi się, dużą zaletą tego wiersza. Podobają się: przeżroczysta bryła morza,
lądowe światła, ściganie horyzontów, głaskanie bezmiarów. Ale razi w tym kontekście słowo:
maszyna - leży niby wrak metalowej łodzi tam, gdzie rządzą tylko żywioły.
Pozdrowienia od miłośnika mórz.
Ps. Hmm... a jednak to słowo "maszyna" zaczyna nabierać sensu...

[dawniejbezet]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Czasem dzwonią w wielu kościołach naraz, mała różnica? a psuje przyjemność
znaki przEstankowe - taki atawizm językowy
pozdrawiam

[itd_itp]

Panie "dawniej" dziękuję za uwagę. Rzeczywiście, lepiej dziadków nie obrażać - skoro chcą,
abyśmy przestawali, to będziemy przestawać ;)

[Michał_Kućmierz]

Panie Bogdanie, itd itp - dzięki za odwiedziny :)

pozdrawiam
M.

[jacekdudek]

końcówka zdecydowanie dobra, wczesniej, no to bym kokroił, bo ciekawe momenty rozciagają sie niepotrzebnie, oczywiscie jak dla mnie, pozdrawiam

[Michał_Kućmierz]

Dziękuję panie Jacku za wizytę i komentarz :)
Pozdrawiam
M.

[Smutek_Jan]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Michale drogi, straszną pustkę wypuściłeś spod pióra... nie mam co tu krążyć. Sama zastana rzeczywistość owiewa mi dno oka. Pozdrawiam nieruchomą z pozoru maszynę... do pisania. :)

[Smutek_Jan]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Michale drogi, straszną pustkę wypuściłeś spod pióra... nie mam co tu krążyć. Sama zastana rzeczywistość owiewa mi dno oka. Pozdrawiam nieruchomą z pozoru maszynę... do pisania. :)

[Smutek_Jan]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Michale drogi, straszną pustkę wypuściłeś spod pióra... nie mam co tu krążyć. Zastana rzeczywistość owiewa mi dno oka. Pozdrawiam nieruchomą z pozoru maszynę... do pisania. :)