Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

spotkam cię niedługo koło starego wodnego młyna
gdzie na dziurawej kładce nad rzeką rośnie mech
w koślawej lipie załamuje się południowe światło
dla wygody czarnych szpaków

zamknięci w szklanej kuli powietrza
dotkniemy wreszcie swoich dłoni
z lękiem rozejrzę się czy ściany z ziemi i nieba
nie słuchają i nie widzą jak rośniesz
cały w czekaniu na zapach mojej rozgrzanej wilgoci a usta są pragnieniem

po stu latach czekania na siebie wchłoniemy tę ogromną migotliwą niecierpliwość
aż do omdlenia i niewiary

młyn i szpaki ucichną i tylko my będziemy gotowi
przez naszą jedyną godzinę

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Że tak powiem z rozmachem Elu. Bardzo mi się widzi ten wiersz aczkolwiek bez tego wytłuszczonego. Wiem - podkreśla ale myślę też że powtarza to co jest albo czuć że ho ho :)
Pozdrawiam.
Opublikowano

Sugestie Popsutego jak najbardziej,
dodałbym do nich jeszcze kilka wytłuszczonych np. czarnych
bo jakie one mają być :)
No i wg mnie za dużo powiedziane, choć fajnie się czyta
jednak przyciąłbym co nieco. Tylko nie mam odwagi :(

Aha, i wersyfikację też bym ..
np. tutaj

z lękiem rozejrzę się czy ściany z ziemi i nieba
nie słuchają i nie widzą
jak rośniesz cały w czekaniu
na zapach rozgrzanej wilgoci

Pozdrawiam

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Że tak powiem z rozmachem Elu. Bardzo mi się widzi ten wiersz aczkolwiek bez tego wytłuszczonego. Wiem - podkreśla ale myślę też że powtarza to co jest albo czuć że ho ho :)
Pozdrawiam.


Bywam uparta, ale tutaj - absolutnie nie. Popsuty - wcale nie jesteś taki popsuty, bo rację masz bez dyskusji. Wiedziałam! Wiedziałam, że jak tylko wrzucę, z niejakimi oporami, ten wierszyk, dostanę po łapach za przebarwienie! I wiedziałam od kogo. Dzięki za uważne czytanie i zawsze dobrą radę. Pozdrawiam serdecznie. Elka.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Tutaj też spodziewałam się uwag i doczekałam się. Nie zawiodłeś moich oczekiwań i, jako egzegeta, wytknąłeś to, co było do wyrzucenia. Nie wiem, czy nie przez przekorę zostawiłam te wszystkie zbędne dopowiedzenia... Co do wersyfikacji - to moja pięta A. Tu też pełna zgoda. Lepiej widzi mi się ta zaproponowana. Dzięki zatem, bo takie uwagi uczą. Głaski - nie zawsze. Serdeczności. E.

Aha - i dzięki za odwagę! Jestem chodzącą łagodnością wszakże... ;)
Opublikowano

a ja sobie jeszcze
na prywatny użytek tak parafrazuję:

spotkam cię niedługo koło miłomłyna
gdzie na dziurawej kładce nad rzeką rośnie mech
...

itd.

wiersz pisany w konwencji "małoliterowej"
w tych wersach mógłby tak zaistnieć,
bowiem Miłomłyn to miejscowość.

A w ogóle to fajna ta peelka,
taka gaduła, że już prawie wszystko o niej wiem.:))

pozdr.

Opublikowano

Poprawki poprawkami - dodadzą płynności, ale muszę przyznać, że Elu udało Ci się ukazać tęsknotę bardzo wyraźnie, aż do granicy mistycyzmu. Jedni wyobrażają sobie przeźroczyste kule inni postać na wzgórzu:)
To jeden z takich wierszy, który trafia gdzieś głęboko w środek:)
Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




"Prywatny użytek" narysował obrazek równie dotykalny co optymistyczny. Miłomłyn od dawna zwracał moją uwagę urokliwą nazwą; teraz brzmi jak obietnica.

Za mało tajemnicza ta peelka, prawda? Zero enigmy, wszystko na dłoni... W następnym wierszyku spróbuję coś zaszyfrować. Użyję mniej słów. Deszyfrator będzie miał satysfakcję. ;))) Pozdrawiam. E.
Opublikowano

Mnie się też bardzo podoba. Dla mnie wcale nie za mało tajemniczo i nie za bardzo rozgadane. Ja nie jestem zwolenniczką wycinania wszystkiego aż do szkieletu. po co? Lubię, kiedy silne uczucia czy nastroje są w wierszu podkreślone przez epitety czy inne "podkreślniki".
Właśnie silny nastrój tego wiersza mi się bardzo podoba. jest trochę jak w baśni, taka wymarzona, fantastyczna randka, która pewnie nigdy się nie zdarzy naprawdę...

Opublikowano

Ale, Elu, lirycznie, miękko-ciepło w Twoim wierszu! "Atmosferycznie" - znakomicie wypowiedziany, bo tęsknota aż kipi. Będę tylko głaskać - nie umiem technicznie się do niego odnieść.
(Nie dziwi mnie, że Twój młyn tak inny od moich potworów ;)

Opublikowano

Witaj Elu Alu - wiersz jak już powyżej widać w kom . bardzo udany - więc nie będę się powtarzał . A ta randka koło młyna bardzo realistyczna - bo takie stare młyny jeszcze gdzieś są , więc tylko
szukać pozostało - a bajka zamieni się w rzeczywistość .
pozd.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




A może jednak coś się zdarzy...kto wie. Młyn ruszył, woda płynie żwawiej. Co do ozdobników - czasem lubię, a czasem przyznaję, że zbędne, przegadaniem męczące. Pozdrawiam E.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




No to głaskami mnie ugłaskałaś. Tak ciepłej i miłej opinii nie spodziewałam się. Twoje "potwory" bywają enigmatycznie, fascynująco przystojne! Niech żyją choćby w moim Młynie...Ściskam. Elka.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Duszny jak z duszy, czy duszny jak z duchoty? To drugie takie jakieś mało pocieszające się zdaje. Sytuację naprawia małe słówko "ładnie". Za co dziękuję i pozdrawiam. Elka. :)))))))))))))
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Tak naprawdę z Alą to niewiele mam wspólnego...Tyle, że anagram. Idę szukać następnych starych młynów. Może przy każdym czeka....koślawa lipa. Hmmm. :))) Pozdrowienia ślę. E.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




A może jednak coś się zdarzy...kto wie. Młyn ruszył, woda płynie żwawiej. Co do ozdobników - czasem lubię, a czasem przyznaję, że zbędne, przegadaniem męczące. Pozdrawiam E.
Oczywiście. Wszystko musi być zrobione z talentem i odpowiednią do wiersza miarą. :-)
Życzę, żeby się ziściło romantyczne, niezwykłe marzenie.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Dla Krzysia -- przyjaciela, brata krwi. Szliśmy razem przez łąki, bieszczadzkich pustkowi, przez trawy do pasa. Sierpniowe słońce paliło nam karki, a my śmialiśmy się jak dzieci, które zapomniały, co to czas. Krzysztof zerwał dmuchawca. Zdmuchnął go jednym tchem. -- To moje myśli. Teraz latają. Był filozofem. Skończył Uniwersytet Jagielloński z nagrodami.. Czytał Hegla i Nietzschego jak inni czytają poranną gazetę. Myślenie miał w oczach. Szukał sensu wszędzie. Świat czytał jak książkę -- bez tłumaca, bez przypisów. Był moim bratem krwi. Kochaliśmy się jak bracia -- jeden dla drugiego zrobiłby wszystko. A potem przyszło to, co przyszło. Szpital psychiatryczny. Białe ściany, białe piguły, biali ludzie bez twarzy. Dom bez klamek. Korytarze długie jak modlitwy bez odpowiedzi. -- Bóg to schizofrenik z demencją, a rzeczywistość to Jego wyobraźnia -- powiedział Krzysztof. Już wtedy wiedziałem, że w tym zdaniu jest więcej prawdy niż w całym psychiatryku. Spał w świetle jarzeniówek, w oddechu innych -- ciężkim jak metal. Zajmowali się nim ludzie, którym przepisy zastąpiły serce. Bez oczu. Bez imion. Cierpiał nie jak chory, ale jak więzień idei. Jak żywy wyrzut sumienia. Widzieliśmy się coraz rzadziej. Odwiedzałem go. Witał mnie radością w oczach. A ja, wychodząc, płakałem jak dziecko. Raz przyszedł nago na moje osiedle. Do mojego domu. Późną  śnieżną jesienią.  Na boso. -- Nie jestem chory. Ja jestem wolny. Potem znów zniknął. Gdy go znaleźli, leżał w altance jak pies, który zdechł przy drodze. Zwinęli go jak brudny dywan. Widzieliśmy się ostatni raz w prosektorium. Wsunęli mu kartkę na sznurku  do ręki: „Zgon naturalny.” Cokolwiek to znaczy. Nic nie jest naturalne w umieraniu z mózgiem przeżartym chemikaliami i duszą, która biegła do mnie nago po zaśnieżonym osiedlu. Wyszeptał wtedy martwymi oczami: -- Wiesz… te myśli w dmuchawcu? One wróciły. -- Ale nie moje. A ja, wychodząc, nie mogłem powstrzymać łez. Bo widziałem go, ale nie mogłem odzyskać tego, co w nim kochałem -- błysku w oku, ostrości i przenikliwości umysłu. Zostawiałem tam resztki mojego przyjaciela. Brata krwi.    
    • pokazywałeś mi dziś dom który oddycha szczelinami wyszczerbionych sęków piękny oparty na kamiennych fundamentach pachnący żywicznym ulepkiem w oddali szumiał las niezmiennie brzozowym listowiem zachęcając zielonością by wejść głębiej w poszycie jeżynowych kolców pokazałeś mi dziś Annę zagubioną w bezradnej niemocy która jak oćma na trwałe zakryła kawałek świata wodząc po omacku palcami po brodzie tam gdzie zaczyna się ciemność budzą się żądze mówisz zamykam oczy jest mnie coraz trudniej wypędzić z głowy zespolona z nią jak mgła wpełzam w zakamarki wspomnień   ten wiersz już tu był ale go bardzo lubię  Niech zostanie na dłużej 
    • @Maksymilian Bron Myślę,  że boski alfabet rozsypał się w dusze... Pozdrawiam 
    • Bardzo dobry i na czasie felieton. Choć manipulacja medialna to dzisiaj nie nowość. W obecnych czasach mamy internet, który jest potężną bronią rażenia.I choć nie zabija, ogłupia i omamia ludzi. Najbardziej perfidnymi metodami tworzy się memy pełne fejków i innych kłamstw. Kolejny rząd zapowiada walkę z mową nienawiści ale tak naprawdę jest to pragnienie do przywrócenia represyjnej cenzury z czasów PRL.Dziennikarze popularnej stacji bardzo często zadają pytania z tezą i sugerują odpowiedz, jaką chcą uzyskać od polityka w studiu. Na przykład zamiast zapytać: jak pan ocenia obecny rząd? pada pytanie : poprzedni rząd wprowadził chaos i bałagan, z którym walczy obecny bo chce przywrócić rządy prawa- czy pan (i) to popiera? Przecież nikt w odpowiedzi nie zaprzeczy... Dziękuję Tobie bardzo za ciekawy felieton.
    • @Wiesław J.K. to były ciężkie czasy  Babcia mi o nich opowiadała  Przeżyła 94lata i do ostatniej chwili była niezwykle świadoma  @Migrena przepraszam nie chciałam przynieść  Temat wojny i w ogóle martyrologia narodu Polskiego jakoś tak we mnie od dziecka siedzi  Stabilnie  @Berenika97 u mnie raczej tej sielskości niewiele w wierszach

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Dziękuję pięknie za czytanie @Roma dziękuję Romeczko  Miło że donie zerkasz przytulasy @Alicja_Wysocka ktoś mi kiedyś powiedział że mam starą duszę  I chyba miała rację ta osoba  Pozdrawiam @Jacek_Suchowicz nie sądziłam że mogę Kogoś zainspirować  Miłego dnia Jacku 
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...