Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

próba villanelki


Tylko po zbędnych słów oceanie
poezji czółno płynąć może.
Ślad po nim zawsze falą zostanie

na drugi brzeg gdy się dostanie.
Spoglądam na nie z głębin w pokorze,
gdy płynie po zbędnych słów oceanie,

z zazdrością , tak marne moje pisanie,
że balast z powietrza mi nie pomoże.
Ślad po mnie żadną falą zostanie.

Rozłożę ręce w objęciach na dnie
i w mule swój pocałunek złożę,
w ciemnym od zbędnych słów oceanie.

Zostanie jeszcze w nadziei trwanie
-kotwica z czółna zahaczyć może.
To ślad wtedy po mnie falą zostanie.

Płynąć za czółnem moje wyzwanie
jak ptak za pługiem co ziemię orze.
Tylko na zbędnych słów oceanie
ślad po nas zawsze falą zostanie.

Opublikowano

Spoglądam na nie z głębin w pokorze,
gdy płynie po zbędnych słów oceanie,

z zazdrością , tak marne moje pisanie,
że balast z powietrza mi nie pomoże.
Ślad po mnie żadną falą zostanie.

Jak na prawdziwą marność i pokorę przystało (podkreśloną "próbą" w podtytule), wierszyk płynie za czółnem w dziale dla zaawansowanych... ;)
Próżność i mizdrzenie obnoszone ze świętoszkowatą miną.

Opublikowano

tak marne moje pisanie,
że balast z powietrza mi nie pomoże

Należy docenić złożoną przez autora samokrytykę ;)
Brawo ! Soczysty minus się należy.

P.S.
Jeżeli autor się teraz oburzy, to będzie znaczyło, że z marnością to ściema i robienie czytelnika w balona...
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Nata_Kruk Pięknie i melancholijnie o cykliczności i o zawieszeniu między porami roku, kiedy jesień odbiera to, co wiosna ofiarowała. Szczególnie poruszające jest zestawienie kasztanów - "kasztanowe, jak niegdyś moje włosy" - z refleksją o czasie, który "ochoczo je popieli". Wiersz jak impresjonistyczny szkic.
    • @huzarc Świetny! Metafora "światłowodowa sierść" - połączenie czegoś organicznego z technologicznym. I ten kontrast między pozorną "miłością" a "tresowaniem" na końcu. Ta "złota smycz w brokatowej obroży" brzmi bardzo dwuznacznie. No bo właściwie kto kogo tresuje?
    • @LeszczymCałe nasze życie to ciągłe wybory. Dla mnie to są raczej nieprzewidziane skutki naszych wyborów. Tak, jak nieprzewidzimy naszej przyszłości, czy przyszłości kraju, świata. Bo jej się nie da przewidzieć. Czy wybierając np. kierunek studiów, jesteśmy świadomi, że to nasza decyzja? Dla mnie to oczywiste, mogę uzasadnić, dlaczego chcę to studiować. Ale nie mogę przewidzieć, czy po  ich skończeniu będę zadowolona. To też jest dla mnie oczywiste. Determinizm zakłada, że wybierając ten właśnie kierunek, nie robię tego z własnej wolnej woli, bo już jest "zapisany" mój los, i nie jestem tego świadoma. I to mnie przeraża przeraża. Tak, jak w poglądach religijnych Kalwina - jesteś zły i grzeszny, bo do tego zostałeś wybrany i nic nie możesz z tym zrobić. Ale to oczywiście skrajny determinizm - predestynacja. Ale masz rację, nad wszystkim można się pozastanawiać. :)
    • @LeszczymCzyli komfort w jak najszerszym rozumieniu tego słowa. A to już bardzo dużo w sobie mieści, bo można rozszerzać i rozszerzać .... :) A komfortowa piosenka może być komfortem dla naszych uszu, naszej estetyki muzycznej, odpoczynku, jazdy samochodem ... Świetnie, że taka powstanie. Pozdrawiam. 
    • @Alicja_WysockaAlicjo, a może ten deszcz to postać boga z mitologii, który cię uwiódł? Skojarzył mi się z Zeusem, który pod postacią złotego deszczu uwodził Danae. :) Twój wiersz jest uroczy, zmysłowy i bardzo poetycki. Końcowe wyznanie - potrzeba bliskości. Życiową sytuację przekształciłaś w coś magicznego. Piękny! :)
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...