****

[Lady_Supay]

cienka linio która szkicujesz twarz
struno co drżysz bez dotyku
parabolo nadęta

kreśląc mnie
mnie skreślasz

[dawniejbezet]

kreśląc - skreślasz (co tu ja ja ma do rzeczy?)
personifikacje w pierwszej drażnią - chyba nie ta droga.

[Agata_Lebek]

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

Pierwsze trzy wersy bardzo dobre, a nad pointą jeszcze myślę.

Może coś w tę stronę;

cienka linio która szkicujesz twarz
struno co drżysz bez dotyku
parabolo nadęta

nie skreślaj mnie

[dawniejbezet]

kreśląc - skreślasz

[Lady_Supay]

Hmmm
Tytuł powinien "losie".
To poniekąd o nieuchronności losu, który jest z góry przewidziany - czyli, choćby nie wiem co, to i tak się zdarzy - zatem linia, która mnie kreśli - skreśla mnie z góry ;) i nie mam nic do powiedzenia.
tak ogólnie. ;)
A pierwsza, to: linia życia, linia serca i schemat - tak do losu. Później już tylko żal ;)

No to co zmienić? ;P

Dziękuję pięknie i pozdrawiam.

[Sztacheta]

Niepokoję się trochę użyciem słowa ''nadęta'' w tym wierszu, no bo jaka jest ta parabola? wygięta, zarozumiała, nienaturalna, czy w złym humorze? A sam wiersz mi nie podpowiada, które znaczenie było w zamyśle, no i ta wieloznaczność działa tutaj na niekorzyść.

Sztacheta