Kondominium
-
Ostatnio w Warsztacie
-
Człowiek od tysięcy lat patrzy w ogień —
mami go ciepło i język płomienia,
którego mowy nie zna.
Człowiek od tysięcy lat grzebie drugiego człowieka,
jakby sadził go w ziemi na nowo.
Pije wodę, która płynie przez jego własne ciało,
i modli się, by go nie zatruła.
Człowiek krzyczy, gdy go boli,
a potrafi milczeć, gdy boli okrutnie.
Od tysięcy lat kocha,
choć czasami miłość sama całą robotę za niego odwala.
Wstaje rano, żeby coś złapać,
dotknąć, polizać, obrócić, schować i uciec,
albo wszystko naraz — żeby nie zwariować.
I jeszcze robi głupie miny.
Człowiek od tysięcy lat pisze wiersze,
więc i ja piszę.
Chociaż wiem, że ten wiersz już kiedyś był
i w „chmurze” nad jaskinią się mienił…
i choć się bardzo starał…
…nikomu, on k…, życia nie zmienił.Krzemo Gorai H+Ai
0
-
-
Najczęściej komentowane w ostatnich 7 dniach
-
- 48 odpowiedzi
- 1 339 wyświetleń
-
- 29 odpowiedzi
- 852 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 546 wyświetleń
-
- 28 odpowiedzi
- 531 wyświetleń
-
- 27 odpowiedzi
- 737 wyświetleń
-
-
Zarejestruj się. To bardzo proste!
Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.
-
Ostatnie komentarze
-
Przez Sylvia · Opublikowano
Balansujemy między bytami, ostatecznie wychodząc na prostą. pozdrawiam -
Przez Sylvia · Opublikowano
policzek wyspy czerwieni łzy w morskim amoku płynących żółwi słońce karmi pustkę gdy wychodzimy z serca wulkanu łapiesz moją dłoń jak pomarańczę a w basenie wieloryb sieje popłoch -
Przez Nata_Kruk · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Nie da się ukryć.. gdziekolwiek pójdziemy, tam się.. jest. Bardzo ładny wiersz... o tęsknocie za normalnością. zacytowane... doceniaj peelu każdy wschodzący ranek... w pokoju, nawet, gdybyś spał na.. strychu. -
Przez Nata_Kruk · Opublikowano
Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.
Panie Ropuchu... nie wywołuj hien z puszczy. Prorocza treść, ale dobrze skrojona. Fragment, jw. .. idźmy bez waśni... :) po błękit w głowie... NA ZAWSZE... :) Tego się trzymajmy. -
Przez Krzemek Gorai · Opublikowano
Człowiek od tysięcy lat patrzy w ogień — mami go ciepło i język płomienia, którego mowy nie zna. Człowiek od tysięcy lat grzebie drugiego człowieka, jakby sadził go w ziemi na nowo. Pije wodę, która płynie przez jego własne ciało, i modli się, by go nie zatruła. Człowiek krzyczy, gdy go boli, a potrafi milczeć, gdy boli okrutnie. Od tysięcy lat kocha, choć czasami miłość sama całą robotę za niego odwala. Wstaje rano, żeby coś złapać, dotknąć, polizać, obrócić, schować i uciec, albo wszystko naraz — żeby nie zwariować. I jeszcze robi głupie miny. Człowiek od tysięcy lat pisze wiersze, więc i ja piszę. Chociaż wiem, że ten wiersz już kiedyś był i w „chmurze” nad jaskinią się mienił… i choć się bardzo starał… …nikomu, on k…, życia nie zmienił. Krzemo Gorai H+Ai
-
-
Najczęściej komentowane
-
-
Wiersze znanych
-
Najpopularniejsze utwory
-
Najpopularniejsze zbiory
-
Inne
Rekomendowane odpowiedzi
Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto
Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.
Zarejestruj nowe konto
Załóż nowe konto. To bardzo proste!
Zarejestruj sięZaloguj się
Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.
Zaloguj się