Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Przepraszam

Sam jeden

Przez Sam jeden
w Forum dyskusyjne - ogólne

 Udostępnij

Rekomendowane odpowiedzi

Sam jeden

Sam jeden

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano
Jeśliś świat posiadał i utracił,
Nie żałuj tego, to jest nic;
Jeśliś o jakiś świat się znów wzbogacił,
Nie ciesz się z tego, to jest nic.
Przemija ból, niebiańskie szczęście mija,
Ty przechodź mimo tego świata, to jest nic.
Anwari Soheili


Nie potrafię przechodzić mimo, za ułomny jestem, żeby to robić. Gorsza część mnie narobiła już takiego spustoszenia wokół…
Cały ten świąteczny kram na kółkach, nie jest bliski mojemu odbiorowi rzeczywistości, jednak wiem, że jest znaczącą częścią życia przywalającej większości ludzi.
Dlatego, wykorzystując to znamiennie drgające powietrze świąteczne, atmosferę przepełnioną miłością i życzliwością na pokaz, świecące ciepło lampki na choince i gdziekolwiek się nie da, padający leniwie śnieg za oknem i świąteczne melodie - chciałbym przeprosić.
Chciałbym Cię przeprosić.
Przypuszczam, że nic to nie da, że to niczego nie zmieni, jednak setki razy wyobrażałem sobie, jak się czujesz i za każdym razem moja wyobraźnia była zbyt mała, żeby to pojąć. Tego nigdy nie będę wiedział.
Głupek wewnątrz mnie trochę zmądrzał, nie do końca, ale zawsze…
Wiem, że przykrości Twojej, którą wywołałem, niczym nie wytłumaczę, chociaż właśnie na to wygląda, że próbuję to robić.

Najgorsze, co może być, to rozczarowanie drugim człowiekiem.


Dla A.
WiJa

WiJa

Opublikowano
Opublikowano

Jeślibym tylko mógł, to bym się chętnie podpisał pod tym, a przynajmniej czuję się tak, jakbyś to wyrwał z mych ust. Ale cóż, ja tylko tak myślę i czuję, a Ty to (w końcu, czy nie w końcu, ale) powiedziałeś. Brawo. Pozdrawiam

Anna_Myszkin

Anna_Myszkin

Opublikowano
Opublikowano

Jak widać, różne zastosowania mogą mieć święta, i, jak by ich nie opisywać, dopóki służą czemuś dobremu, dopóty niech nikt nie opowiada się za ich zniesieniem. Przecież nieustająco stwarzają szansę pobycia razem, niekoniecznie z ludźmi nam obojętnymi, i dają okazję do przemówienia ludzkim głosem ;)

Nie wiem, S.J., co tam nawywijała Twoja najgorsza część, ale nie myślę wcale, że najgorsze, co może nas spotkać w życiu, to rozczarowanie drugim człowiekiem. Większość ludzi nauczyła się już żyć ze świadomością, że ci, którzy deklarują nieograniczoną potrzebę dawania, znikają, kiedy nie dostają tego, na czym im najbardziej zależało w relacji z drugim człowiekiem. Szukaj drugiej szansy - to dobry czas ;)

Sam jeden

Sam jeden

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Przeżyłem już trochę życia i wiesz, co odkryłem?
Najważniejsza jest szczerość. Jeżeli nie jesteś szczery, odpadasz. Kobieta zawsze wyczuje, czy szczerość, deklarowana przez Ciebie, jest naprawdę szczera, czy na pokaz to jest przedstawienie...
Nie opłaca się udawanie w tej kwestii i błaznowanie :)

Ja napisałem to, co myślę, bez zbędnych ograniczeń...
Pozdrawiam :)
M.
Sam jeden

Sam jeden

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Zatem, A.M., jesteś sceptykiem do granic ( bądź trafiałaś na skurwysynów na swojej drodze).
Dla mnie to człowiek jest najważniejszy, jego zapatrywania, skłonności i predyspozycje :)
W relacji z drugim człowiekiem, najważniejsza jest bliskość i wzajemność.
Deklaracje są dobre dla tych, którzy nie potrafią dotrzymać słowa... I tu muszę przyznać Ci rację :)
Pozdrawiam :)
Mariusz
Anna_Myszkin

Anna_Myszkin

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Zatem, A.M., jesteś sceptykiem do granic ( bądź trafiałaś na skurwysynów na swojej drodze).
Dla mnie to człowiek jest najważniejszy, jego zapatrywania, skłonności i predyspozycje :)
W relacji z drugim człowiekiem, najważniejsza jest bliskość i wzajemność.
Deklaracje są dobre dla tych, którzy nie potrafią dotrzymać słowa... I tu muszę przyznać Ci rację :)
Pozdrawiam :)
Mariusz

Być może nieprecyzyjnie się wyraziłam: rozczarowanie może być zabójcze, o ile strony nie rozpoznają odpowiednio sytuacji i swoich intencji wobec siebie. Oczywiście, gdy dla obojga bliskość i wzajemność znaczą to samo, o rozczarowaniu nie powinno być mowy.
I tak można bez końca, bo temat zdaje się nigdy nie wyczerpywać. W prozie środki mi się tylko wyczerpały i dlatego nie będę już o tym gadać ;)
Pozdrawiam :)

PS
Nie nazwałabym skurwysynem kogoś, kto rozczarował i ma świadomość swojej winy, bo to on jest najbardziej rozczarowany. Sobą.
Pancolek

Pancolek

Opublikowano
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nihilizm to straszna rzecz. Na pokaz Święta to masz w telewizji. W mojej rodzinie (jak również w wielu innych polskich) są Święta z krwi i kości. Jak ktoś chce zrobić z nihilizmu sposób na życie - jego wybór. Na siłę można ujrzeć wszędzie działanie nieszczere. Poza tym co mają wspólnego użytkownicy forum z osobistymi wyznaniami?
Sam jeden

Sam jeden

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Zatem, A.M., jesteś sceptykiem do granic ( bądź trafiałaś na skurwysynów na swojej drodze).
Dla mnie to człowiek jest najważniejszy, jego zapatrywania, skłonności i predyspozycje :)
W relacji z drugim człowiekiem, najważniejsza jest bliskość i wzajemność.
Deklaracje są dobre dla tych, którzy nie potrafią dotrzymać słowa... I tu muszę przyznać Ci rację :)
Pozdrawiam :)
Mariusz

Być może nieprecyzyjnie się wyraziłam: rozczarowanie może być zabójcze, o ile strony nie rozpoznają odpowiednio sytuacji i swoich intencji wobec siebie. Oczywiście, gdy dla obojga bliskość i wzajemność znaczą to samo, o rozczarowaniu nie powinno być mowy.
I tak można bez końca, bo temat zdaje się nigdy nie wyczerpywać. W prozie środki mi się tylko wyczerpały i dlatego nie będę już o tym gadać ;)
Pozdrawiam :)

PS
Nie nazwałabym skurwysynem kogoś, kto rozczarował i ma świadomość swojej winy, bo to on jest najbardziej rozczarowany. Sobą.
Wyraziłaś się aż nadto precyzyjnie.
Ja, niestety, jestem sobą rozczarowany, więc mógłbym nazwać się skurwysynem, bo moje poczynania przeprowadzałem z premedytacją.
I to jest najgorsze. I tutaj, rzeczywiście można bez końca, przecież miłość i nienawiść po tak wątłej stąpają linii...
Jednak, najlepsze jest pogranicze... :)

Pozdrawiam gorąco :)
M.
Sam jeden

Sam jeden

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nihilizm to straszna rzecz. Na pokaz Święta to masz w telewizji. W mojej rodzinie (jak również w wielu innych polskich) są Święta z krwi i kości. Jak ktoś chce zrobić z nihilizmu sposób na życie - jego wybór. Na siłę można ujrzeć wszędzie działanie nieszczere. Poza tym co mają wspólnego użytkownicy forum z osobistymi wyznaniami?
Niestety, jeżeliby święta na pokaz istniały tylko w telewizji... To nic bym już nie pisał...
Na pokaz święta mam za ścianą, jak sąsiadka z mężem, rychtuje się do Kościoła, odziewając się w grube futro zwierzęce, w którym próżno ją zobaczyć w przeciągu roku.
Polskie święta z krwi i kości, to przeszminkowane oblicza sapiących kobiet, to rewia mody w Kościele, to palące spojrzenia, pełne wyczekiwania i pogardy wobec inności, nienormalności, niestosowności...
Ja niczego nie robię na siłę.
Relacjonuję tylko naszą, popierdoloną rzeczywistość...
Użytkownicy forum mają bardzo wiele wspólnego z wyznaniami osobistymi, ponieważ dotyczą ich one w stopniu bardziej, niż namacalnym...
Tak się, akurat złożyło...
Ale!
Oczywiście, życzę Wesołych Świąt, bo zdaję sobie sprawę z tego, że niektóre rodziny mają jeszcze normalne święta, bez krzty pozerstwa, szczere, serdeczne :)
To dopiero są Święta!
Pozdrawiam świątecznie :)
M.
miet dlugolecki

miet dlugolecki

Opublikowano
Opublikowano

niektorzy z nas zaslaniaja sie maksyma "to jest nic" aby przetrwac;
jednakze to czym sie "wzbogacilismy" poprzez kontakt z innymi ludzmi
na tej planecie Ziemi jest "wszystkim" dla nas, i dla nich, i pomaga
nam spac spokojnie. Pomimo ze jestem sceptykiem i wierze tylko w Czlowieka
skladam zyczenia radosnego okresu Bozego Narodzenia i poetycznego Nowego Roku,
bo to poezja a nie "to jest nic", pomaga nam przetrwac

Sam jeden

Sam jeden

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


No właśnie, a ja jednak uważam, że nie tyle chodzi o przetrwanie, co o próbę zrozumienia życia :)
Wiele natchnienia na Nowy Rok i -
pozdrawiam :)
M.
wanesa_ciska

wanesa_ciska

Opublikowano
Opublikowano

Powiadają że rany zadane nawet te zabliżnione pozostawiają ślady .
To od drugiej osoby zależy jak sobie z tym poradzi , ty może być tylko tak blisko jak to jest możliwe , by ją wspierać i starać sie nie popełniać blędów.
Siły życzę .Sama świadomość złych zachowań , przemyślenia o tym , rozprawiają nas też samych ze sobą .to taka lekcja pokory na potem .pozdrawiam

Sam jeden

Sam jeden

Opublikowano
  • Autor
Opublikowano

Masz słuszność, na pewno jest to lekcja pokory dla mnie, choć najbardziej się boję tych błędów, które znowu mogę popełnić w przyszłości.
Intensywnie nad tym pracuję :)
Pozdrawiam :)
M.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
 Udostępnij
Tematy


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Benjamin Artur
      Rozdział I. Sprzedawca arlekinów

      Przez Benjamin Artur · Opublikowano

      W podziemnym przejściu handluje głupek. Z roztartym nosem jak majeranek. Wertykalnie przedstawia swoje dzieła. Wystawia arlekiny jak z rękawa. Nostalgia za wódą wyryła mu bruzdy na czole i policzkach. Czarne jak heban usta, przepalone fajkami, wydmuchują już tylko w dal sadze. Przechodząc obok niego, wymamrotał coś pod nosem: — Kup pan książkę. Spojrzałem. Uśmiech u stóp drabiny — Henry Miller. Nowela za uśmiech i pięć fajek. Do dziś nie mogę jej zapomnieć. Wyryła mi na czole takie same bruzdy. Tyle że ja już tyle nie palę. Nieraz, kiedy czuję fajki, wstrzymuję powietrze i nie oddycham. Po drodze tyle syfu w powietrzu. Butadien w aerozolu, brylantyna we włosach. Boję się, że wybuchnę od zapalonego papierosa. Eksploduję jak brudna bomba w Central Parku. Impreza u hermafrodyty. Tam zawsze odchodziły niezłe akcje. Umówiłem się z kumplem. Furmanek jeździł bordowym polonezem. Kurwa, strach było wsiadać — bagażnik pełen dragów. Ale co tam — imprezą pachnie. Pojechaliśmy do „Kulturalnego” na parę piwek. Tam ekipa już czekała. Z głośników zalatywało Riders on the Storm – The Doors. Zapaliłem papierosa, czekając na browara. Dwóch znajomych z roku zaparkowało pod knajpą i wciągali kolejkę „wściekłego”. Wzięło mnie na kazania: — Po pijaku to średnia jazda, chłopaki. — A poza tym, na Karmelickiej macie samochód na chodniku. Pały zholują. Po pół roku na obronie dowiedziałem się, że pały… to oni. Niezły film. A Furmanek częstował ich marychą, nie wiem ile razy. I ten bagażnik z dragami. Wiem co mówię — nie raz w nim jechałem. Siedząc z Dominikiem, oglądaliśmy laski. Pełno ich tam było — w końcu „Kulturalna” i „Rentgen” to knajpy UJ-tu. Dwie miejscówki, gdzie można było naprawdę zabalować. Siedzimy i oglądamy. W drugiej Sali jakiś performance — laski w białych kitlach mieszają koktajle. Wymalowane na kobiety-wampy. Faceci z ogonami, wymachując rękami, oddają się rytmicznym, fallicznym tańcom. A my tak ukradkiem: raz na zgrabne tyłki studentek, raz na performance. Rozmawiamy o filozofii kartezjańskiej i dualizmie. Skąd ten Kartezjusz — sam nie wiem. Ale jak mawiał Dominik: — Świat na trzeźwo jest nie do przyjęcia. — Wiesz, czemu Konfucjusz jeździł tyłem na osiołku? — Bo chciał zobaczyć świat od tyłu. I tak w kółko. Zaczął się temat piękna. — Stary, wiesz czym jest piękno? — Znasz istotę piękna? Zamyśliłem się. — Piękno… rzecz względna — odpowiedziałem. — A czy brzydkie może być piękne? — No wiesz, stary… — Zrób kolejkę, to ci powiem, jak to jest. Podczas rozmowy nie zauważyliśmy, że zrobiło się ciasno przy stoliku. Wzięliśmy jakieś browary. Po chwili wracamy do rozmowy. Dominik uśmiechnięty, ciągnie swój wywód. — Bo widzisz: ona — piękna, zgrabna, rasowa blondyna. A on — niski, cherlawy, syfy na twarzy. I są razem. I się kochają. Albo odwrotnie: ona niska kulka, a on wysoki, postawny facet. Wszyscy razem, wszyscy się kochają. — No tak… w sumie często tak bywa — przytakuję. — Bo oni zanurzeni byli w tej samej boskiej materii. Dotknęli oboje istoty tego samego piękna. — Dobrze mówisz, stary. — Platon był gościem. Dominik nie zwraca na mnie uwagi, nawija dalej. — Widzisz, na rynku, przy Adasiu, jest kałuża. Brudna. Ktoś w nią splunie, ktoś zakiepuje fajkę, ohyda. Każdy ją omija, żeby nawet kaloszy nie zamoczyć. — Ale… przyświeci słońce. Odbije się w niej wieża Kościoła Mariackiego. I ta sama kałuża staje się dziełem sztuki. Możesz kupić akwarelę i będziesz się nią zachwycał całymi dniami. — Piękno, piękno i jeszcze raz piękno. Pojęcie względne. Można by o nim całymi dniami i nocami rozprawiać. Ciężko by było — gdyby się nie przysiadła Siwa. Ładna blondynka z kamienicy przy Alejach. Ojciec jakiś szych, ponoć w policji. Wiecznie go nie było — więc piliśmy i upalaliśmy się u niej w mieszkaniu. Raz o mało nie spadłem z dywanu. Siwa chodziła z Oliwią — przyjeżdżała ze Śląska. Czarnula, włosy na Kleopatrę. Rasowe kobiety, obie. Na roku było ich sporo. Ja, Dominik, Furman i Piotr — byliśmy trzy razy K. Z kilkoma jeszcze facetami byliśmy mniejszością. Rok należał do kobiet. Była drobna Kaśka — dla odmiany, ojca miała z Indii. Ładna ciemna karnacja. Była Magda z Tarnowskich Gór. Wszystkie łączyło jedno — były ładne i mądre. Ale nie o tym mowa. Siedząc z Dominem w knajpie, rozmawiając o filozofii, oglądając panienki, w pewnej chwili postanowiliśmy: — Wyruszamy. Na zachód. Na koncert do Wrocławia. Prawie wakacje, piękne lato. Wyruszamy stopem przed siebie.                                                                                              
    • violetta
      Brokat jesieni

      Przez violetta · Opublikowano

      Śliczny, taki czuły wierszyk.
    • violetta
      Przed świtem

      Przez violetta · Opublikowano

      Myśl pozytywna nas uratuje:)
    • violetta
      ***

      Przez violetta · Opublikowano

      @Arsis nic tylko jak się umówić na randkę:)
    • Jacek_Suchowicz
      ***

      Przez Jacek_Suchowicz · Opublikowano

      kobiecy erotyk   @Somalijakurcze ale pieczone... :)))

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...