Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

już tylko puls na skroniach wybija godziny
w ustach smak peta i gryzionego ołówka

za oknem czarna noc jak szlachetny onyks
tutaj żółta lampa wkłada ciernie w oczy

po kolei zdychają zmęczone sensory
już nie słyszę głośnego seksu kotów
papier jest jak satyna to znowu jak ścierny
litery sączą się jak krople z kranu
linią pokręconą niczym brzegi fiordów

znak za znakiem przegrywam walkę z mózgiem
i z wiarą o mój wiersz następny

Opublikowano

"przegrane noce", niemoc rodzenia słowa są przypisane tym, których "uwiodła" wena, raz pod niebiosa unosi, innym razem za nos wodzi, więc niech się Peel nie trwoży i płodzi ...nigdy nie jest aż tak źle, by nie mogło już być lepiej...

serdecznie pozdrawiam, Januszu :-)
Krysia

Opublikowano

Stanisławie, cieszę się, że nowy gość do mnie zajrzał, a jednocześnie jest mi niezmiernie przykro, że po przeczytaniu wiersza rozbolały go zęby. No, ale nie ma tego, co by na dobre nie wyszło. Teraz wiesz, których autorów trzeba unikać. Pozdrawiam. J.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


zwrot "seks kotów" zniechęcił mnie ekstremalnie
o tworzeniu można wciąż i od nowa w noce ciemnie i ciche
uwierz w następny, przyjdzie, tylko pisanie, pisanie i pisanie, bezustanne jak oddychanie może temu zaradzić, aż przyjdzie i już nie puści
i tego życzę
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


zwrot "seks kotów" zniechęcił mnie ekstremalnie

r
podobne mam odczucie, trochę naciąne te sekstesykocie

i zdechnięte sensory...
no cóż trudno... jak mówisz, nie każdy wiersz wpada nam w duszę
pozdrawiam ciepło
Opublikowano

Jagodo, no cóż, każdy z nas ma inny smak, inne poczucie estetyczne. Szkoda, że te kilka wyrażeń zepsuło Ci odbiór. Może znajdziesz coś w następnym wierszu. Dzięki za czytanie i za osobiste refleksje. Pozdrawiam. J.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Berenika97... jestem zauroczona Twoim komentarzem.

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

      Pamięta się, to oczywiste. Powinnam się od Ciebie i od jeszcze kilku osób, uczyć komentowania.! Dziękuję za... balansowanie.. :)     @Jacek_Suchowicz... Jacku... dziękuję za strofkę... :)   wybaczam zawsze jakieś głupotki ...... :) ciut rozwichrzone przez roztargnienie  smutno gdy cisza z rozmysłem kłuje ktoś się ucieszy - cóż - nie pojmuję  ot...  wichrzą się myśli plus wolny wybór     Pozdrawiam wszystkich Gości.          
    • @Marek.zak1Bardzo dziękuję! Zainspirowała mnie historia z życia wzięta. @Annna2Zwłaszcza, że przeżyli razem ponad 30 lat i ...pojawiła się nowa ... miłość? Bardzo dziękuję!  @tatatoBardzo dziękuję za czytanie i serduszko. :)
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       Można wejść przez dziurkę od klucza :)
    • @violetta... :)) MY, z jaja.? Violinko..:) może za czterysta tysiący lat, może...   @andrew... tak, wchodzimy w to nowe.. a potem barwy tak bardzo się zmieniają, ale ale.. mamy zadanie, podtrzymać paletę kolorów..;) Dziękuję.   @Annna2... ano tak, to małe i to wielkie... :)   @lena2_... cieszę się, że właśnie ona.. :)   @Alicja_Wysocka ... Ala, nie chciałam Cię "uszkodzić"... ;)   @Natuskaa...  to, co piszesz... geny, dbanie o skórę, to wszystko prawda i... mógłby to być temat na oddzielny wiersz, ale raczej temat nie dla mnie. Tytuł...  to celowy zabieg, jak i układ niektórych słów, żeby.. nieco.. poszerzyć przestrzeń. Co do mieszania... to mieszają, ci co zawsze... od wielu, wielu lat.  Dziękuję za obecność... :)   Dziękuję Wam za zostawione słowa.   @tatato... @beta_b... @Waldemar_Talar_Talar... dziękuję
    • Kim są ludzie, którzy mają, odpowiedzialność za branie i za popchnięcie skalpela? Rozerwanie, bebeszenie… Komu się życie należy, bardziej niż komuś innemu? Komu śmierć, na czystym stole, niby wyrok za przypadek?   Komu trocina do brzucha, zamiast łóżka na OIOM-ie? Jaki „Bóg” podjął decyzję, o tym ile przesłać chemii, by kiełkowała nadzieja… ta, bez odruchu łazarza, bez łez podobno już trupa, przykrytego tylko z wierzchu?   Nikt nie zapyta o zgodę, bo to przecież śmierć mózgowa, choć serce nadal bije. Tylko czy przestało boleć? Czy kiedyś w końcu przestanie? Czy dopiero kiedy umrą, części które ktoś pożyczył, zwąc dawcę - ludzką plantacją?
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...