adagio

[były__premier]

opowiem ci echo które jest we mnie, a w drugim planie świat
niewyraźnie nuci zezem pluskanie płoci. ale opowiesz mi zaświat
i półmrok zdejmiesz z szyi? i zaporanek i zaschłość cienia który jest

w tobie, we mnie? opowiadam ci przeszłość; opowiedz mi
bajkę wietrze, ojcze opowiedz mi sto słów których nie znam i sto
kroków, mórz i pól. opowiedz mi kruchy liściu, co w litaniach
przepowiadasz przyszłość lekko osuwając główkę w falę

jesiennego prześwitu. i potem zetknie się mdły smak jabłecznika
z melodią niebieskookiego Fortynbrasa; co dojrzysz w skoku
chrabąszcza i ryby; ojcze? co pominiesz? spojrzymy

przez fotoplastikon: ja w ciebie, ty we mnie
niosący stateczek przez załamane fale odchodzę golfsztromem
w bok. jakbyś mógł mnie złapać, ja ciebie. prawie?

[Tomasz_Piekło]

Nie wiem, czy prawisz;)

[Dorota_Jabłońska]

Straszy bałagan, przesycenie. Nie wyszło.

[były__premier]

co nie wyszło? gdzie bałagan?

czy same prafany?:P

[H.Lecter]

Dobre. Bardzo dobre...

[Marek Konarski]

Jakby wiatr przebiegł po czubkach drzew...

Fajne.

[Piotr_Płoszaj]

Ciekawy tekst. Sporo refleksji. Pytania - którym trudno sprostać. Pomijam fakt, że pobawiłbym się jeszcze formą i pozamieniał kilka figur na bardziej odszukane, w końcu wiesz, że jest dobrze i co dobre dla dobrego tekstu.
Serdeczności,
Piotr

[były__premier]

dzięki za wpisy, ale to moja dykcja, nic nie zmieniam, artefakty zdobyte więc nie wiem czego mam dodatkowo szukać Panie Piotrze:)
pozdry

[Stefan_Rewiński]

Super, gratuluję.