Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

chcę nauczyć się od nowa patrzeć
na drzewa i kwiaty
posmakować wiary w zapach
i przyjazny dźwięk słowa

dogadać się z własnym odbiciem
zobaczyć swój pejzaż
o gładkiej fakturze
z uśmiechem na pierwszym planie

wieczorem wyprostować plecy
zmęczone
całodziennym uczeniem się świata

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Kiedy chciałem wniknąć w głąb
to poczułem wiew i ziąb
bo w obrazie tym u góry
mysz wygryzła cztery dziury.

Powstał przeciąg, przeciąg zgubny
a ja jestem ciepłolubny
więc zarzucam na grzbiet derkę
i umykam pod kołderkę.

pozdrawiam serdecznie
HJ
Opublikowano

"głębia obrazu" wewnątrz siebie jest zawsze tajemnicą, mądry jest ten, kto stara się ją "rozgryźć", bo człowiek, który zna siebie, łatwiej i głębiej potrafi wnikać w tajemnice świata (w serce drugiego człowieka)

ładny i mądry wiersz, Grażynko
:)
serdecznie pozdrawiam -
Krysia

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Kiedy chciałem wniknąć w głąb
to poczułem wiew i ziąb
bo w obrazie tym u góry
mysz wygryzła cztery dziury.

Powstał przeciąg, przeciąg zgubny
a ja jestem ciepłolubny
więc zarzucam na grzbiet derkę
i umykam pod kołderkę.

pozdrawiam serdecznie
HJ

lecz autorce zmiennocieplnej
ani śni się o kołderce
cała lśniąca w łuskach gada
za myszkami sobie hasa

chce dogadać się z mikrusem
biegającym z pełnym brzusiem
by z dziurami spokój dała
obraz wnet zacerowała

nie chcesz słuchać łakomczuchu?
to pozostań w moim brzuchu

mniam!
pozdrawiam :)
Grażyna
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Słuszna uwaga, Aniu: bajkowy, marzeniowo- życzeniowy... a najgorsze, że zazwyczaj w tej sferze pozostaje;
ps. nie wiem, Aniu, czy Krzyś dobrze radzi, tam jest "całodziennym", ups... ;)

Pozdrawiam serdecznie,Grażyna.
:)
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Kiedy chciałem wniknąć w głąb
to poczułem wiew i ziąb
bo w obrazie tym u góry
mysz wygryzła cztery dziury.

Powstał przeciąg, przeciąg zgubny
a ja jestem ciepłolubny
więc zarzucam na grzbiet derkę
i umykam pod kołderkę.

pozdrawiam serdecznie
HJ

lecz autorce zmiennocieplnej
ani śni się o kołderce
cała lśniąca w łuskach gada
za myszkami sobie hasa

chce dogadać się z mikrusem
biegającym z pełnym brzusiem
by z dziurami spokój dała
obraz wnet zacerowała

nie chcesz słuchać łakomczuchu?
to pozostań w moim brzuchu

mniam!
pozdrawiam :)
Grażyna


Ja też zmykam spod obrazu,
nie jesteśmy w zażyłości
przez pomyłkę też byś mogła
wciągnąć mnie do swych wnętrzności

a ja jeszcze chcę pohasać
po jesiennej połoninie
ale nim się tam wybiorę
muszę zaszyć się w Szczecinie

i przeczekać to najgorsze
co ostatnio jest w przyrodzie
bo choć woda mi nie straszna
nie chcę w mętnej brodzić wodzie,

ja chcę stąpać suchą stopą
więc wyruszę po przygodę
gdy się wszystko unormuje
bym podziwiać mógł przyrodę

a nie jakieś anomalia
szkody niepowetowane
trzeba czekać to poczekam
bo to w straty mam wpisane.


pozdrawiam serdecznie:)
HJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



lecz autorce zmiennocieplnej
ani śni się o kołderce
cała lśniąca w łuskach gada
za myszkami sobie hasa

chce dogadać się z mikrusem
biegającym z pełnym brzusiem
by z dziurami spokój dała
obraz wnet zacerowała

nie chcesz słuchać łakomczuchu?
to pozostań w moim brzuchu

mniam!
pozdrawiam :)
Grażyna


Ja też zmykam spod obrazu,
nie jesteśmy w zażyłości
przez pomyłkę też byś mogła
wciągnąć mnie do swych wnętrzności

a ja jeszcze chcę pohasać
po jesiennej połoninie
ale nim się tam wybiorę
muszę zaszyć się w Szczecinie

i przeczekać to najgorsze
co ostatnio jest w przyrodzie
bo choć woda mi nie straszna
nie chcę w mętnej brodzić wodzie,

ja chcę stąpać suchą stopą
więc wyruszę po przygodę
gdy się wszystko unormuje
bym podziwiać mógł przyrodę

a nie jakieś anomalia
szkody niepowetowane
trzeba czekać to poczekam
bo to w straty mam wpisane.


pozdrawiam serdecznie:)
HJ
na zażyłość pomysł mam
niech już nikt nie hasa sam
pójdźmy zatem na kompromis
kołdrę można oddać w komis

ogrzać się futerkiem myszki
potem jadać z jednej miski
po posiłku szukać przygód
pełnych wrażeń no i wygód

anomalia? już mnie ściska
też nie lubię- dawaj pyska

:)))

pozdrawiam, Grażyna
Opublikowano

Był tutaj niedawno opublikowany wiersz pt. ,,Codzienność" opisujący monotonię każdego kolejnego dnia. Ten utwór zaś tchnie optymizmem w przeciwieństwie do tamtego. Chyba można się zgodzić z przesłaniem, że każdy kolejny dzień nawet jeśli jest powtarzalny to nie jest w gruncie rzeczy nigdy taki sam. Inny był utwór Sztachety, inny jest ten podobnie jak inne są doświadczenia każdego przeżytego dnia.

Opublikowano

Doskonały wiersz, Grażko. Czasem trzeba "de novo". Uczyć się spoglądania, smakowania świata z innej perspektywy musimy co jakiś czas. Wymusza to zmiana ról, jakie gramy w cyklu życia, choćbyśmy tego nie chcieli. Cieplutko, Para:)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.




Ja też zmykam spod obrazu,
nie jesteśmy w zażyłości
przez pomyłkę też byś mogła
wciągnąć mnie do swych wnętrzności

a ja jeszcze chcę pohasać
po jesiennej połoninie
ale nim się tam wybiorę
muszę zaszyć się w Szczecinie

i przeczekać to najgorsze
co ostatnio jest w przyrodzie
bo choć woda mi nie straszna
nie chcę w mętnej brodzić wodzie,

ja chcę stąpać suchą stopą
więc wyruszę po przygodę
gdy się wszystko unormuje
bym podziwiać mógł przyrodę

a nie jakieś anomalia
szkody niepowetowane
trzeba czekać to poczekam
bo to w straty mam wpisane.


pozdrawiam serdecznie:)
HJ
na zażyłość pomysł mam
niech już nikt nie hasa sam
pójdźmy zatem na kompromis
kołdrę można oddać w komis

ogrzać się futerkiem myszki
potem jadać z jednej miski
po posiłku szukać przygód
pełnych wrażeń no i wygód

anomalia? już mnie ściska
też nie lubię- dawaj pyska

:)))

pozdrawiam, Grażyna



Ja nie cierpię jadać zdrowo,
ja uwielbiam gulaszową,
schabowego i golonkę
a na mięsie tłuszczyk, błonkę,

chlebkiem także nie pogardzę,
lubię rydze, kurki, smardze
i pierogi, naleśniki,
różne inne smakołyki,

czy dotrzymasz mi w tym kroku,
czy usiądziesz sobie z boku
patrząc jak wiosłuję łyżką
by za chwilę z pustą miską

podejść dziarsko i kobietę
prosić grzecznie o repetę
a gdy skończy się wyżerka
przespać się by potem w berka

ganiać się aż do wieczora
lecz gdy przyjdzie taka pora
nim zasiądę do kolacji
usiąść choćby przy akacji

i otworzyć koszyk mały
by wydobyć wiktuały,
które spożyć będzie trzeba
a więc ze trzy kilo chleba,

jakiś mały baleronik,
kaszaneczkę, salcesonik
i tak dalej, i tak dalej
tylko nie mów mi - nie szalej

z tym jedzeniem, z tą ilością
bo ja jadam z przyjemnością
bo ja kocham jeść i tyć
- no to jak? Chcesz ze mną być?


Pozdrawiam serdecznie:)))
HJ
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


tłustym drukiem bym wyrzucił; po pierwsze dla tego że wiersz toczy się w plenerze; po drugie dlatego, że jeśli będzie bez "lustra" można sobie doszukać tego odbicia, np. w kałuży, w rzece itp i robi się bardziej tajemniczo
wiersz jest dobrze poprowadzony i zgadzam się z nim:)
pozdrawiam
r
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


na zażyłość pomysł mam
niech już nikt nie hasa sam
pójdźmy zatem na kompromis
kołdrę można oddać w komis

ogrzać się futerkiem myszki
potem jadać z jednej miski
po posiłku szukać przygód
pełnych wrażeń no i wygód

anomalia? już mnie ściska
też nie lubię- dawaj pyska

:)))

pozdrawiam, Grażyna



Ja nie cierpię jadać zdrowo,
ja uwielbiam gulaszową,
schabowego i golonkę
a na mięsie tłuszczyk, błonkę,

chlebkiem także nie pogardzę,
lubię rydze, kurki, smardze
i pierogi, naleśniki,
różne inne smakołyki,

czy dotrzymasz mi w tym kroku,
czy usiądziesz sobie z boku
patrząc jak wiosłuję łyżką
by za chwilę z pustą miską

podejść dziarsko i kobietę
prosić grzecznie o repetę
a gdy skończy się wyżerka
przespać się by potem w berka

ganiać się aż do wieczora
lecz gdy przyjdzie taka pora
nim zasiądę do kolacji
usiąść choćby przy akacji

i otworzyć koszyk mały
by wydobyć wiktuały,
które spożyć będzie trzeba
a więc ze trzy kilo chleba,

jakiś mały baleronik,
kaszaneczkę, salcesonik
i tak dalej, i tak dalej
tylko nie mów mi - nie szalej

z tym jedzeniem, z tą ilością
bo ja jadam z przyjemnością
bo ja kocham jeść i tyć
- no to jak? Chcesz ze mną być?


Pozdrawiam serdecznie:)))
HJ

będę po plaży chadzać w bikini
w tym czasie mój luby nakarmi świnie
żeby co było wrzucić do garnka
kiedy z jedzeniem przebierze się miarka

w niedzielę ubiorę sie odświętnie
mój pan chlewik do czysta oprzątnie
by baleronik nie zalatywał
gdy go ze smakiem będzie spożywał

na wiosnę orka i sianie żytka
by chlebek mogła upiec kobitka
a gdy upora się ze żniwami
będzie mógł jeszcze dogodzić pani

mógłby odpocząć sobie w zimie
gdyby nie drewka pod kominek
potem na święta świniobicie
pasuje ci luby takie życie?

:)))
ps. mam nadzieję, że nie przebrałam miarki?

pozdrawiam serdecznie
Grazyna
:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Zawsze razem, a nie "razem", Jak nie "razem" to nie zdrada, Każdym razem pod ołtarzem, Razem z tobą grzech się skrada.   Tym razem jestem okrutny, Wczoraj byłem ideałem, Pytasz mnie czy jestem smutny, Razem z innym cię widziałem.   Nigdy "razem", a jednak "ex", Zawsze blisko, oddalasz się. Zaliczasz mnie do marnych beks, Sama nade mną mażąc się.   Tak wiele widzimy znaczeń, Choć dalej jesteśmy sobą, Dążymy spełnienia marzeń, Nie zawsze z dobrą osobą.
    • Płyną sny i marzenia  (Panta rhei)   A słowa i czyny  Są tylko zabawką   W rękach gorszego Boga     
    • @Naram-sin   Twoja wizja poezji przypomina kartografa, który upiera się, że zna każdy zakamarek oceanu, bo studiował mapy  i z góry zakłada, ze ci, którzy mówią o falach, wietrze i zapachu soli, są naiwnymi turystami. Tyle że poezja, w przeciwieństwie do mapy, nie istnieje bez doświadczenia drogi. Skupienie się wyłącznie na „procesie” łatwo zmienia się w zamknięty układ autokomunikatów, które może i imponują konstrukcją, ale nigdy nie dotkną niczyjego życia poza gabinetem czytelnika-analityka.   Co do walenia po drzewach ? Jeżdżę i nie wale.   Że się nie dogadamy - żałuje ! To co mówimy do siebie jest już zbliżeniem. Nigdy nie powiedziałem, że nie masz racji. Ale obaj mamy okulary przez które każdy z nas widzi coś innego.   Ty jesteś fachowcem. Przyznaję to. Ja jestem amatorem. Ale przeczytałem tysiące wierszy i nad każdym myślałem. Nawet wtedy gdy byłem dzieckiem. Dla mnie poezja to magia. Ma smak i zapach. Dlatego kazdy z nas widzi w poezji coś innego.   Dziękuję za rozmowę. Zawsze to coś pouczającego.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

        Nie daje tym, którzy nie umieją jej znaleźć, albo jej nie szukają.     Gdyby nawalił, przyjemność z jazdy najbardziej wypasionym porschakiem skończyłaby się na pierwszym przydrożnym drzewie.   Dla Ciebie kluczem do oceny tekstu poetyckiego jest zachwyt czytelnika i wiersz ma być już gotowym opakowanym produktem konsumpcyjnym, którego celem jest ten zachwyt wywołać. Ja patrzę na proces powstawania/tworzenia (ukryty w strukturze tekstu), bo daje mi to możliwość zrozumienia, co autor chce mi powiedzieć o świecie innego niż to, o czym 'wszyscy wiedzą'. Tę inność (re)konstruuje się używając języka - a ściślej - odwołując się do jego funkcji poetyckiej. Za tymi granicami otwierają się - opiszę używając trochę górnolotnej retoryki - niesamowite światy, które nie potrzebują żadnych duchów, aby zostać odkryte.   Bardzo możliwe, że się nie dogadamy, ale to nic nie szkodzi.     
    • Ja dziś miałam szczęście  Kilka chwil wcześniej przed nami kobieta nagle zjechała na drugi pas ruchu i spowodowała wypadek  Widziałam jak była reanimowana  Odmówiłam wieczny odpoczynek bo czułam że odchodzi  Popatrzyłam na córki i mówię  Tak bardzo Was kocham jeszcze nie otwierajcie oczu proszę  
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...