Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Rzeczywiście wczoraj jakoś się zaaferowałem, dlatego bardzo mi głupio i jeszcze raz przepraszam.
Dziełem bym tego nie nazwał, raczej zabawą, natomiast czasem stwierdzenia "nie rozumiem i tyle" albo ten fragment jest grafomański i tyle wywołują u mnie reakcję nerwową (bardzo rzadko i muszę mieć zły dzień/wieczór, co oczywiście sprawy nie tłumaczy).
Bo każdy ma prawo do subiektywnej opinii nie tłumacząc dlaczego, to jasne.



Hmm, postaram się przemyśleć niefortunność tych wersów, bo wg mnie one tam pasują. Nie jako wyrwane z kontekstu ale w tej całości zwrotki jakie są, łącznie z dwuznacznością katarakty.
Co więcej, wydaje mi się że właśnie te wersy nawiązują mocno do obrazowego stylu Tarkowskiego.
I właśnie dlatego takie słowa zostały tam zamieszone.

Co do wklejania cudzych wierszy, właśnie nie byłem pewien czy to jest przyjęte tutaj, dlatego odesłałem a nie wkleiłem.

Co do tekstów - luster, jednym z moich założeń jest pisanie na gorące, brak poprawiania, cyzelowania itd. - bo odbicie jest czymś chwilowym i choć można się później "uszminkować" to jednak przelotnie odbijając się odbija się chwila. Mój tekst powstał w ok 20 min. i nie był poprawiany, co oczywiście jest wielkim zarzutem biorąc pod uwagę ugruntowanie rozumienia ars poetica jako znojnej dłubaniny nad doskonałą formą..

Co do tłumaczeń..uważam ten przekład polski za w miarę zgrabny, choć niestety nie wiem kto autorem, a Twoje uwagi o śpiewności, przekładzie itd. oczywiście bardzo celne i nic dodać nic ująć..

pozdrawiam i dziękuję za dużo konkretów!
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nieporozumieniem jest to, jak widzę, że masz bardzo ścisłe pojęcie lustra.
Co do konsekwencji wypowiedzi - różnie to jest z konsekwencją lustra.
Bo można nie tyle widzieć w lustrze, co być po drugiej stronie lustra, a tam jak wiadomo
z ""Alicji" z konsekwencjami naszego prototypowego świata jest bardzo różnie :)
Tak, to byłaby bardzo formalna rzecz wtedy i niewątpliwie jeszcze ciekawsza.
Moje lustra sobie mocno pofolgowały w tym zakresie :)

Być może nie powinienem jednak mówić o lustrze i tekstach lustrzanych bo to prowokuje
takie rozumienie tych prób jak Twoje i to wyrażone powyżej bardzo celnie.


Można by spróbować się zabawić i odbić, dajmy na to, bardzo lustrzano - formalnie -
jakiś tekst. Ty i Ja. Ciekawe jak by to wyszło..
Opublikowano

No dobrze, skoro można tu wklejać cudze wiersze, to dla porównania wkleję lustrzany (krzywe lustro!!) dla Miłosza.
Najpierw oryginał, później mój.


ALKOHOLIK WSTĘPUJE W BRAMĘ NIEBIOS

Jaki będę, Ty wiedziałeś od początku.
I od początku każdego żywego stworzenia.

To musi być okropne, mieć taką świadomość,
w której są równoczesne
jest, będzie i było.

Żyć zaczynałem ufny i szczęśliwy,
pewny, że dla mnie co dzień wschodzi słońce,
i dla mnie otwierają się poranne kwiaty.
Od rana do wieczora biegałem w zaczarowanym ogrodzie.

Nic a nic nie wiedząc, że Ty z Księgi Genów
wybierasz mnie na nowy eksperyment,
jakbyś nie dosyć miał na to dowodów,
że tak zwana wolna wola
nic nie poradzi wbrew przeznaczeniu.

Pod twoim ubawionym spojrzeniem cierpiałem
jak liszka żywcem wbita na kolec tarniny.
Otwierała się przede mną straszność tego świata.

Czyż mogłem nie uciekać od niej w urojenie?
w trunek, po którym ustaje szczękanie zębami,
topnieje gniotąca pierś rozpalona kula
i można myśleć, że jeszcze będę żyć jak inni?
Aż zrozumiałem, że tylko błądzę od nadziei do nadziei
i zapytałem Ciebie, Wszechwiedzący, czemu
udręczasz mnie. Czy to próba, jak u Hioba,
aż uznam moją wiarę za ułudę
i powiem: nie ma Ciebie ni twoich wyroków,
a rządzi tu na ziemi tylko przypadek?
Jak możesz patrzeć
na równoczesny, miliardokrotny ból?

Myślę, że ludzie, jeżeli z tego powodu nie mogą uwierzyć,
że jesteś, zasługują w Twoich oczach na pochwałę.

Ale może dlatego, że litowałeś się bez miary, zstąpiłeś na ziemię,
żeby doznać tego, co czują śmiertelne istoty.

Znosząc ból ukrzyżowania za grzech, ale czyj?
Oto ja modlę się do Ciebie, ponieważ nie modlić się nie umiem.

Bo moje serce Ciebie pożąda, choć wiem, że nie uleczysz mnie.

I tak ma być, żeby ci, którzy cierpią, dalej cierpieli, wysławiając
Twoje Imię.

----

A TERAZ KRZYWE LUSTRO





Bo w wieczności nie ma żadnego
wczoraj ani jutro, a tylko Teraz.

Mistrz Eckhart




Jaki jestem w okamgnieniu tego co teraz,
zeszłej czy następnej zimy?
Wolność i wola, ta jej część nieodrodna - w Tobie,
we mnie i w każdym stworzeniu rozbite naczynie.

Żyć zaczynałem w strachu,
rankiem skulony pod stołem w bawialni,
pewny, że świat wali się na głowę.
Lecz wszystko dookoła pulsowało życiem:
pęknięta gumowa piłka, drewno, zwłoki owada.

Dorastając eksperymentowałem z sobą,
jak być innym, zabić strach.

Ta tak zwana wolna wola zaprawdę istnieje.
Wybierałem. Moje stopy przekraczały przeznaczenie,
pnąc się mozolnie w poprzek koleiny.
Kilka razy przewróciłem się na grzbiet,
wywijałem odnóżami w powietrzu. Nadchodził Twój podmuch.

Wielokroć zwieść mnie chciało marzenie!
Byłem – lub myślałem, że będę – to grzech przeciw wieczności.

Nie myślę jednak tylko o sobie. Gdy dotyka mnie przypadek:
jak mógłbym zaplanować wtedy własną korzyść?

Wstydzę się tego, że równoczesny miliardokrotny ból tak mało mnie obchodzi.
Co myślę i co piszę, nie cierpiąc głodu, żując słowo, bezkrwawie.

Czy był jakiś pierwszy grzech? I czyj?
Niedługo wieczór, czekam na to, co jak zwykle wybiorę.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.



Nieporozumieniem jest to, jak widzę, że masz bardzo ścisłe pojęcie lustra.
Co do konsekwencji wypowiedzi - różnie to jest z konsekwencją lustra.
Bo można nie tyle widzieć w lustrze, co być po drugiej stronie lustra, a tam jak wiadomo
z ""Alicji" z konsekwencjami naszego prototypowego świata jest bardzo różnie :)
Tak, to byłaby bardzo formalna rzecz wtedy i niewątpliwie jeszcze ciekawsza.
Moje lustra sobie mocno pofolgowały w tym zakresie :)

Być może nie powinienem jednak mówić o lustrze i tekstach lustrzanych bo to prowokuje
takie rozumienie tych prób jak Twoje i to wyrażone powyżej bardzo celnie.


Można by spróbować się zabawić i odbić, dajmy na to, bardzo lustrzano - formalnie -
jakiś tekst. Ty i Ja. Ciekawe jak by to wyszło..


moje zasoby skromne - nie śmiem w szranki stawać.
Opublikowano

W szranki z kim?
Z poetami? Ze mną w ogóle w szranki stanąć nie można, bo nie jestem, na szczęście, poetą.
"wiersze" lustrzane to zabawa, choć jak widać nawet przy zabawia można się zaperzyć (co smutne), ale jak to pisał Witkacy, po pewnej dawce alk i przy nienajlepszym wieczorze, nie ma nasycenia dla takiego pana..wójtowi wsi się zdaje że jest prezydentem kuli ziemskiej a mała świnka biznesowa transaktorem wszechmamony :)

Ma Pani bardzo ciekawy chujowy wiersz, też popełniłem taką poważną - niepoważną zabawę, jak znajdę wkleję..

Opublikowano

MN

Ależ proszę mówić. Byle konkretnie. Ja też bowiem wielu rzeczy nie rozumiem (np Fenomenologii ducha Hegla albo programu PIS-u). Tzn zrozumieć jakoś można ale raczej woli się przemilczeć..

Problem polega czasem na tym, że (naprawdę, ja dobrze to rozumiem psychologicznie) ktoś jest pewnym guru w pewnym gremium, np opublikował kilkadziesiąt tekstów w danym miejscu itd., i wtedy zdaje się, że jak napisze: "nie rozumiem" to już jest cenzurka nie do zdarcia..

To tak jak w Erystyce świetnego swoją drogą literata Schopenhauera.
Gdy Kant wystąpił ze swoją krytyką filozofii większość profesorów szkoły eklektycznej, która się miała za autorytety ogłosiła po prostu: NIE ROZUMIEMY. I byli kontenci, że w ten sposób odparli nową, niezrozumiałą filozofię (na zasadzie: to bzdura, bo my nie rozumiemy, a my wyznaczamy standardy tego co warto rozumieć, a reszta to albo bełkot albo głupota). Dopiero jak się im łopatami do głowy zaczęło kłaść, tłumacząc jak dla dziecka co i jak, to rzeczywiście okazało się ŻE NIE ROZUMIELI. I stracili wtedy trochę humor..

Przepraszam Pana za wczoraj i pozdrawiam, życząc nie tracenia humoru

Opublikowano

ciekawsze od wiersza są komentarze, które usilnie bronią wiersza. A skoro wiersz się nie broni sam to znaczy, że coś niecoś z nim musi być.

w świecie internetu dystans to znaczące słowo( w którym jest spokój i cisza) a tu tak wiele hałasu. I na co to wszystko?
nudziłem się podczas czytania, a jako czytelnik mam do tego pełne prawo i subiektywnie powiem że nie będę się spierał o erudycję ,intelekt, po prostu poczytam coś ciekawszego
pozdr

Opublikowano

Przy całej oprawie teoretycznej, którą zafundował autor, tekst nadal kojarzy się jedynie z zabawą : mamy dwa prawie identyczne obrazki, znajdź siedem różniących je szczegółów...
Satysfakcja z lektury podobna...

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Lecterku powtarzasz się, a to bardzo źle, zniknął "Gdańsk" mam nadzieję, że się cieszysz, szykanujesz wiersze, a żadnego uzasadnienia nie dajesz, żałosne są Twoje komentarze jak i "łzy - kosz cebuli", nigdy nie zrozumiesz moich wierszy, po co więc wsadzasz patyk w mrowisko - psujesz bezbronne i delikatne...
Opublikowano

Ja nie wiem..po prostu nastawiłem się na pewne konkrety i stąd pewne rozczarowanie.

Niech nam Hanibal napisze dwa wersy
które podwójnie się rymują, w środku i na końcu.
A jeśli, porównuje do tej gry dziecięcej
kto znajdzie różnice, niech się zmierzy z Arsenijem
wice, moje i nie tylko, śmiechem go zabiją
płaczą oczy cebulą, czy czosnkiem się smieją?


zdrovia :)

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


kuriozalne, jak to niektórzy lubią się dobijać, tkwiąc tutaj uczepieni (zębami, pazurami.... majtkami? ;)
szczególnie kogo masz na myśli, wszyscy wiedzą - dzięki ;D
f.isiu, zazdrość... czego?
że jeszcze nie odeszłam z tego portalu z moimi seksownymi majtkami - nie zamierzam stąd odejść w najbliższym czasie, a majteczki właśnie ściągam i co?
widzisz coś? hi, hi...
pazurki jak zawsze...
ząbki białe, bielusieńkie i ten uśmiech zniewalający.
może bolą moje wiersze, więc nie czytać.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Tyle przecież jej zawdzięczamy, Poprzez liczne burzliwe wieki, Ostoją nam była naszej tożsamości,   W ciężkich chwilach dodawała nam otuchy, Gdy cierpiąc wciąż pod zaborami, Przodkowie nasi zachwyceni jej kartami, Wyszeptywali Bogu ciche swe modlitwy.   Gdy pod okrutną niemiecką okupacją, Czcić ojczystych dziejów zakazano, A pod strasznej śmierci groźbą, Szanse na edukację celowo przetrącono,   To właśnie nasza ojczysta historia, Kryjąc się w starych pożółkłych książkach, Do wyobraźni naszej szeptała, Rozniecając Nadzieję na zwycięstwa czas...   I zachwyceni ojczystymi dziejami, Szli w bój ciężki młodzi partyzanci, By dorównać bohaterom sławnym, Znanym z swych dziadów opowieści.   I nadludzko odważni polscy lotnicy Broniąc Londynu pod niebem Anglii, Przywodzili na myśl znane z obrazów i rycin Rozniecające wyobraźnię szarże husarii.   I na wszystkich frontach światowej wojny, Walczyli niezłomni przodkowie nasi, Przecierając bitewne swe szlaki, Zadawali ciężkie znienawidzonemu wrogowi straty.   A swym męstwem niezłomnym, Podziw całego świata budzili, Wierząc że w blasku zasłużonej chwały, Zapiszą się w naszej wdzięcznej pamięci…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii… Pseudohistoryków piórem niegodnym, Ni ranić Prawdy ostrzem tez kłamliwych, Wichrami pogardy miotanych.   Nie pozwólmy by z ogólnopolskich wystaw, Płynął oczerniający naszą historię przekaz, By w wielowiekowych uniwersytetów murach, Padały szkalujące Polskę słowa.   Nie pozwólmy bohaterom naszym, Przypisywać niesłusznych win, To o naszą wolność przecież walczyli, Nie szczędząc swego trudu i krwi.   Nie pozwólmy ofiar bezbronnych, Piętnem katów naznaczyć, By potomni kiedyś z nich drwili, Nie znając ich cierpień ni losów prawdziwych.   Przymusowo wcielanych do wrogich armii, Znając przeszłość przenigdy nie pozwólmy, Stawiać w jednym szeregu z zbrodniarzami, Którzy niegdyś świat w krwi topili.   Nie pozwólmy katów potomkom, Zajmować miejsca należnego ofiarom, By ulepione kłamstwa gliną Stawiali pomniki dawnym ciemiężycielom.   Bo choć ludzie nienawidzący polskości, W gąszczach kłamstw swych wszelakich, Sami gotowi się pogubić, Byle polskim bohaterom uszczknąć ich chwały,   My z ojczystej historii kart, Czynić nie pozwólmy urągowiska, By gdy oczy zamknie nam czas, I potomnym naszym drogowskazem była.   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…    Pośród rubasznych śmiechów i brzęku mamony, Ni kłamstw o naszej przeszłości szerzyć, W cieniu wielomilionowych transakcji biznesowych.   Nie pozwólmy by w niegodnej dłoni pióro, Kartek papieru bezradnie dotykając, O polskiej historii bezsilne kłamało, Nijak sprzeciwić się nie mogąc.   Nie pozwólmy by w polskich gmachach, Rozpleniły się o naszej historii kłamstwa, By przetrwały w wysokonakładowych publikacjach, Polskiej młodzieży latami mącąc w głowach…   Choć najchętniej prawdą by wzgardzili, By wyrzutów sumienia się wyzbyć, Wszyscy perfidnie chcący ją ukryć, Przed wielkimi tego świata umysłami,   Cynicznych pseudohistoryków wykrętami, Wybielaniem okrutnych zbrodniarzy, Nie zafałszują przenigdy prawdy Ci którzy by ją zamilczeć chcieli.   I nieśmiertelna prawda o Wołyniu, Przebije się pośród medialnego zgiełku, Dotrze do ludzi milionów, Mimo zafałszowań, szykan, zakazów.   Gdy haniebnych przemilczeń i półprawd, Istny sypie się grad, A skandaliczne padają wciąż słowa Milczeć nie godzi się nam.   Przeto straszliwą o Wołyniu prawdę, Nie oglądając się na cenę Odważnie wszyscy weźmy w obronę Głosząc ją z czystym sumieniem…   Nie pozwólmy zafałszowywać historii…  Prawdy historycznej ofiarnie brońmy, Czci i szacunku do bohaterów naszych, Przenigdy wydrzeć sobie nie pozwólmy.   Przeto strzeżmy wiernie ich pamięci, Na ich grobach składając kwiaty, Nigdy nikomu nie pozwalając ich oczernić, Na łamach książek, portali czy prasy…   Nie pozwólmy by upojony nowoczesnością świat, Zapomniał o hitlerowskich okrucieństwach i zbrodniach, By bezsprzeczna niemieckiego narodu wina, W wątpliwość była dziś poddawana.   Pamięci o zgładzonych w lesie katyńskim, Mimo wciąż żywej komunistycznej propagandy, Na całym świecie niestrudzenie brońmy, W toku burzliwych dyskusji, polemik.   O bestialsko na Wołyniu pomordowanych, Strzeżmy tej strasznej bolesnej prawdy, O tamtym krzyku ofiar bezbronnych, O niewysłowionym cierpieniu maleńkich dzieci.   Walecznych ułanów porośniętych mchem mogił,  Strzeżmy blaskiem zniczy płomieni, Pamięci o polskich partyzantach niezłomnych, Strzeżmy barwnych wierszy strofami,   Bo czasem prosty tylko wiersz, Bywa jak dzierżony pewnie oręż, Błyszczący sztylet czy obosieczny miecz, Zimny w gorącej dłoni pistolet…   Ten zaś mój skromny wiersz, Dla Historii będąc uniżonym hołdem, Zarazem drobnym sprzeciwu jest aktem, Przeciwko pladze wszelakich jej fałszerstw…                      
    • ładnie   chłodne spojrzenia poranków pochmurne deszczowe dni a przecież nie raz się trafi że słońce kasztan da mi   na krzakach żółci się pigwa pod drzewem niejeden grzyb nad nami czerwień jarzębin wiatr z liśćmi rozpoczął gry ...
    • @Somalija stałaś tam, stojąc w słońcu. a wiatr rozwiewał ci włosy. to było wtedy, kiedy o wieczorze liliowe zapalały si,e obłoki, w którymś lipcowym dniu gorącego lata, w którejś znojnej godzinie podwieczornego skwaru...
    • @Nata_Kruk

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

       A ja Ciebie i Twoje komentarze :)
    • głody ciebie tworzą omamy lśnienia podbite hormonami  puste przebiegi  złe noce alkoholicznej zorzy    poprzez łzy  widzę niewiele  dłońmi mogą sięgnąć jedynie  już wilgotniej małej  i rozlewać zimne orgazmy    noszę smutne ciało  przeniknięte tęsknotą  z pragnienia zatracam     siebie           
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...