Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

dzień nigdy nie był moim przyjacielem
nocne czytanie niszczyło oczy
stare teksty czytam kilka razy -
proste słowa zrozumieć jest trudno

i pisać niełatwo o prostych sprawach
normalność dnia nie poddaje się słowom
co innego heroizm patos walka -
szukanie przeżyć w załamaniach życia

jedynym cierpieniu które boimy się stracić
sen o strachu wychylający się z głowy
żłobiący w nas najgłębsze bruzdy

kiedy nie można się obudzić
dobrowolnie wyrzekamy się własnej woli
wtedy winy łatwiej przypisać niebu

Opublikowano
normalność dnia poddaje się słowom, trzeba ją tylko polubić.

heroizm i patetyzm walki są dane nielicznym - wybranym przez niebo
trudniej jest być jednym z wielu i znaleźć w tym radość
dobry wiersz, Januszu
pozdrawiam
Opublikowano

wiersz dobry do zamyśleń, a zamyślać się po prostu trzeba od czasu do czasu.
zakończenie jak najbardziej celne:
dobrowolnie wyrzekamy się własnej woli
wtedy winy łatwiej przypisać niebu

nic o nas bez nas, no chyba że nas nie ma... tak mi się pomyślało.
pozdrawiam.

Opublikowano

Ten wiersz jest dobry - bije zeń refleksja, o której często się nie myśli - strach. Środek ciężkości wpisany jest w przeżycie kogoś, kto "zjadł" dużo słowa pisanego, a za mało żył. Przynajmniej takie mam wrażenie.

Pozdrawiam.

Opublikowano

Wyrzekanie się własnej woli, jest w wierszu dwuetapowe. Nim trafi pod adres nieba, podpina się pod strach wspólny, ogólnoludzki (peel przestaje mówić o sobie, zaczyna "o nas"), jakby podpatrywał, jak sobie ze strachem radzą inni...
I po co było niszczyć oczy na samodzielne lektury... ? ;)

Opublikowano

Jest coś w tym o czym autor pisze - bezsprzecznie.
Bardzo pięknie o tym pisze - niezależnie.
Twoja poezja jest zawsze warta zastanowienia,
mimo że nie każdy daje radę wpadać na taki trop.
;)
pozdrowienia k.m.

Opublikowano

Dobry wiersz, owszem, robi na mnie wrażenie.
Najlepsza puenta:
"dobrowolnie wyrzekamy się własnej woli
wtedy winy łatwiej przypisać niebu"
- to jest święta prawda, po to właśnie ludzie tworzą wiary i religie - żeby mniej się bać i mniej się czuć winnym, żeby dostawać rozgrzeszenie od samego siebie.
Pozdrawiam.

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Robert Witold Gorzkowski   Dokładnie tak, Robert. Dziękuję Ci za ten przykład - z tą sztuką kubistyczną to w punkt. Widz często widzi tylko efekt końcowy, ale nie dostrzega drogi, która do niego prowadziła - lat ćwiczeń, prób, opanowania klasycznych form.   Picasso, zanim namalował Guernikę, potrafił narysować końską głowę jak z anatomicznego podręcznika  - czyli miał i znał podstawy. Był świadomy. I właśnie dzięki tej świadomości mógł tworzyć rzeczy, które burzyły formę z sensem, nie przypadkiem. Tak samo jest z poezją – zanim coś rozbijemy, warto wiedzieć, co dokładnie rozbijamy. To trochę tak, jak z latarnią morską - nie chodzi o to, żeby przesunąć ją z miejsca, (ona musi być), Warto zrozumieć, jak działa i jak pomaga statkom bezpiecznie przepłynąć. Bez tego światło traci sens. A po co latarnie? Niech wszystko co napisane, będzie poezją   Dzięki Ci za ten głos - dodaje odwagi do dalszego dzielenia się, bo widać, że rozmowa nie idzie w próżnię:)  
    • @Alicja_Wysocka dziękuję Alicjo za wspaniałe słowa. Z pełnym szacunkiem dla Ciebie.
    • dwa miliony lat temu  wtedy człowiek wyszedł z Afryki  entropia Europy przez kilka  gatunków istot ludzkich  życie nie jest łatwe    potem mrozy  cmentarzyska fosylia  i skamieniałe żebro    rzucona dzida leci wysoko  najlepiej celować w mamuci bok drony na osiedla i szpital dziecięcy  dobrze zeszklony koniec łatwiej przebija zwierzę    jar północny pali już ognie  praca daje spokój duszom przodków  pierwsza lekcja to wyjazd z hangaru  w pracy zbroi przeciwlotnicze  pociski rakietowe    z tej ciszy pierwszego miliona lat po upadku Asteroidy wyszły ssaki ryjące  życie nie jest łatwe    jadły popiół           
    • @Berenika97  delikatnie bardzo. Pięknie aż żal czasem się obudzić
    • @Jacek_Suchowicz  Inspiracją jest Cyprian Kamil Norwid- dałam w tagu a dokładnie"  Moja piosnka 2" fragm.   Do kraju tego, gdzie kruszynę chleba Podnoszą z ziemi przez uszanowanie Dla darów nieba, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie winą jest dużą Popsować gniazdo na gruszy bocianie, Bo wszystkim służą, Tęskno mi, Panie.    Do kraju tego, gdzie pierwsze ukłony Są jak odwieczne Chrystusa wyznanie: „Bądź pochwalony!” Tęskno mi, Panie.       
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...