Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Ciekawe ile wierszy powstałych w ten sposób brzmi całkowicie bezsensownie.
Chyba autor byłby dobrym poetą na orgu, bo tu w ten sposób niektóre utowry powstają.
Dzięki za ciekawostkę. Pozdrawiam.

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Drogi???!!!
Według Google w pewnym miejscu idzie za 47 złotych. Wierszy można ułożyć 10 do potęgi 14 (czyli tytułowe: sto tysięcy miliardów). Weź tę cenę, podziel przez liczbę wierszy. Wyjdzie jakaś milionowa część grosika za jeden wiersz. To jest drogo?
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Drogi???!!!
Według Google w pewnym miejscu idzie za 47 złotych. Wierszy można ułożyć 10 do potęgi 14 (czyli tytułowe: sto tysięcy miliardów). Weź tę cenę, podziel przez liczbę wierszy. Wyjdzie jakaś milionowa część grosika za jeden wiersz. To jest drogo?
niektórzy też mogliby nabić kasę 'od wiersza', jeśli pominąć wartość estetyczną;) nie sądziłam, że tu też płaci się za tekst.

ja ogólnie mówię o wydaniu, nie relacji cena/wiersz. nie wiem, ile książka kosztuje teraz, dwa lata temu nie była tania. zwracam bardzo uwagę na sprawy okołoksiążkowe - zawodowe zboczenie. a wydanie - kiepściutkie, zawiodłam się bardzo, bo wyczekiwałam tej książeczki. układanie i czytanie tych tekstów bardzo niewygodne - gruby, sztywny papier, ma się do wyboru albo lekkie odgięcie paska (kiepsko widać wiersz pod spodem) lub zagięcie go (mało estetycznie potem wygląda).

o samej warstwie artystycznej niewiele mogę powiedzieć, bo to nie to, co lubię:) poza tym przeczytałam tylko kilkanaście/dziesiąt kombinacji, może któraś w końcu by mnie urzekła:)
pomysł ciekawy, ale dla mnie zbyt to wszystko mechaniczne. to tak jak z tym programem, który może generować wiersze - tyle że 50 lat wcześniej:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • wiosenne burze i deszcze  są jak oddech Kaczuchy bzy tak upojne jak wino odległe  słoty i pluchy galaktyka się mieni srebrzystymi gwiazdami a Pankracy woła... w mordę i nożem pasikonika! czuj czuj czuwaj rozlega się dokoła a małpka sobie...fika!
    • wszystko wygląda inaczej kobiety gorzej problemy lepiej tylko dotrwać do rana   jest taki sposób idzie się mostem dotykając coraz zimniejszą dłonią żeliwne latarnie skąpane w poświatach a przy ostatniej zwiniętą pięścią walić należy tępe krawędzie aż poczujesz sympatię do świata   powinno wystarczyć do rana nie skończysz w pętli nie skoczysz  
    • @MIROSŁAW C. Jest takie podejście, że do odbioru obrazów nie potrzeba przygotowania – można na nie spojrzeć jak na krajobraz, a do tego każdy jest zdolny. Przy tym obrazie rozum z przyzwyczajenia coś składa, ale w końcu przechodzi na odbiór.
    • Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

         
    • @Naram-sin Twoja odpowiedź jest jak zgrabnie przystrzyżony żywopłot – elegancka, ale pozbawiona życia. Tak bardzo chcesz sprowadzić wszystko do formy, że zatracasz sens, dla którego ta forma w ogóle istnieje. Twoje podejście przypomina nauczyciela, który zamiast słuchać, co uczeń próbuje wyrazić, skupia się wyłącznie na poprawnym użyciu przecinków.   Piszesz, że nie dyskutujesz z treścią – i jednocześnie poświęcasz cały akapit na jej wyśmianie, próbując przykryć ironią i estetyczną wyższością własny brak zrozumienia. Mówisz, że forma jest słaba – może i nie jest perfekcyjna, ale jej celem nie była akademicka precyzja, tylko przekazanie emocji i myśli, które nie mieszczą się w twoich estetycznych ramach.   Wypominasz mi „trąby jerychońskie”, a sam nie dostrzegasz, że twoje litaniowe ciągi zdań też grzmią – tylko w tonacji mentorsko-nudzącej. Mam pełną świadomość, że używam słów takich jak „przebudzenie”, „katusze”, „kajdany” – i robię to nie dlatego, że chcę bawić się w romantyzm, ale dlatego, że one oddają ten ciężar, który wielu dziś czuje. Jeśli dla Ciebie to tylko „rekwizyty z liceum” – świetnie, ale dla innych to może być język doświadczenia.   Piszesz, że gdybym „wyszedł z tym na ulicę”, uznano by mnie za pijaka lub niespełna rozumu – i tu właśnie pokazujesz swój największy problem: utożsamiasz konwencję z wartością. Prawda jest taka, że wielu ludzi, którzy wyszli na ulicę z „dziwnymi słowami”, zmieniło świat. A wielu, którzy siedzieli w fotelu i poprawiali innych, zostali zapomniani razem z pyłem swojej krytyki.   Dziękuję za opinię – szanuję ją jako odmienny punkt widzenia, choć zupełnie się z nią nie zgadzam. I radzę Ci jedno – czasem warto posłuchać, zanim się oceni. Bo jeśli dla Ciebie każdy głos brzmi jak „trąby jerychońskie”, to może problemem nie jest głośność – tylko Twoje uszy.
  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...