Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Aluna, konkurs


Rekomendowane odpowiedzi

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


Bea, ale tu nie chodzi o bohaterstwo, pamiętaj o tym.
to samo usiłowałam uzmysłowić w poprzednich wątkach, gdzie zostałam zwyzywana i posądzona o różne niemiłe rzeczy. chodzi tylko o to, żebyś zauważyła - jedni zabierają się za pewne sprawy z porywu serca, nie mówię, że to źle; inni wolą podejść do sprawy kompleksowo - np. ja - i pisanie o złych intencjach w przypadku takich osób bardzo zniechęca do dalszego działania. a jeszcze bardziej zniechęca, kiedy ktoś proponuje konkretną pomoc i odpowiada mu cisza.

nieładnie rozmawiałaś poprzednio. o ile pamiętam sugerowałaś, że zbiórka może być na bezdomne psy. oczekujesz serii wyjaśnień, nawet się nie przedstawiając. zastanawiałam się, czy da radę z Tobą porozmawiać w ogóle poważnie.

proponuję kontakt na pw.

Pozdrawiam
że co sugerowałam? ty chyba kpisz. naprawdę, naucz się czytać ze zrozumieniem. z tego, co pamiętam, pisałam, że ktoś kto wpłaca na coś pieniądze, ma prawo wiedzieć, na jaki cel datki idą - na psy, powodzian czy coś innego. to nie była sugestia, że teraz zbieracie na coś innego, tylko PRZYKŁAD. przeczytaj jeszcze raz i nie upowszechniaj klamliwych informacji, ok?

EDYCJA: nie będę porozumiewać się przez pw, bo chcę, żeby wszystkie kroki były jawne. pw skończyło się głuchą ciszą.
będę pisać jawnie, żeby każdy mógł dotrzeć do danego wpisu i porównać, czy to, co ktoś wkłada w moje usta jest prawdą prawdziwą czy naciąganą;)

cytuję swój stary wpis, w którym "sugeruję, że zbiórka może być na bezdomne psy":
nie masz wrażenia, że osoba, która anonimowo wpłaca pieniądze na konto, ma prawo wiedzieć, w jakiej sprawie pomaga? nie róbmy z siebie świętych, nie jesteśmy rockefellerami - nie możemy szastać kasą na prawo i lewo, ale jeśli już pomagamy, miło wiedzieć, czy kasa idzie na dzieci, powodzian czy bezdomne psy

to ja się zastanawiam, czy da się z Tobą porozmawiać poważnie. bo ja rzucam konkretami, a ty przekręcasz słowa.
Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


nie wydaje mi się, żebym Tobie zadała to pytanie.
mogłabyś już przestać być samowolna dyspozytorką informacji?

do załatwiania czegokolwiek nie trzeba być w bardzo dobrej kondycji i nie trzeba biegać (nie stosuj takich zabiegów). kłóciłoby się to z faktem, że to ludzie pokrzywdzeni - nie zdrowi - mogą się ubiegać o zadośćuczynienie, nie? a kilka tysięcy chyba Alunie się przyda? czy może lepiej to olać, bo musiałaby załatwić kilka formalności? sorry, trzeba wykazać aktywność, nic samo się nie zrobi.
ja dokładnie wiem jak to załatwić, a Ty? bo jeśli nie, to może pozwól to załatwić ludziom, którzy się na tym znają.
Opublikowano

jeśli chodzi o rehabilitację po wypadku - trudno o to, długie kolejki, ale znacznie łatwiej, gdy zna się pewne "chwyty". istnieje coś takiego jak "pobyt dzienny" - i znów ważne jest nazewnictwo. niewiele osób zna leczenie w formie "pobytu dziennego", jest mało zgłoszeń - w każdym razie mniej niż na rehabilitację - dlatego uważam, że warto w to uderzyć, po prostu poprosić o skierowanie lekarza prowadzącego. to rehabilitacja trwająca mniej więcej 3-6 tygodni, oczywiście za darmo. przyznawane są różnego rodzaju zabiegi. może nie jest to długi czas, ale ja wychodzę z założenia, że lepszy rydz niż nic.

kolejna sprawa - sanatorium. z tym jest różnie, raz na rok lub raz na dwa lata, bezpłatnie - tam również zabiegi. co więcej, Aluna może jechać i z chorymi oczami, i z cukrzycą, i z problemami ruchowymi - rozdzielnie. przedstawiciele niektórych zawodów mogą jeździć na turnusy częściej niż raz w roku - żeby to sprawdzić, muszę znać zawód. można jechać i z zakładu pracy i na NFZ. tu też są różne kruczki, które w ograniczony sposób jestem w stanie wyjaśnić.

PS w domu dziennym można mieć kilka kolejnych turnusów, nie ma ograniczeń jak w przypadku sanatoriów

Opublikowano

Stowarzyszenie "AMOROMNIAVINCIT"
Starogard Gdański
ul. Droga Owidzka 7
058561 0846
e-mail: [email protected]
pomoc rodzinom i osobom w trudnej sytuacji życiowej oraz wyrównywanie szans tych rodzin pomoc psychologicz­na, pedagogiczna, prawna w ramach ośrodka wsparcia dziennego dla dzieci


Stowarzyszenie Wspo­magające Osoby ze Śro­dowisk Dysfunkcyjnych "MOŻNA INACZEJ" Starogard Gdański
Al. Wojska Polskiego 34a
585600459
pomoc psychologiczna, pedagogiczna, prawna w punkcie konsultacyjnym dla osób w trudnej sytuacji
działa Centrum Wolontariatu i Klub Aktywnego Poszukiwania Pracy
grupy wsparcia dla dzieci świadków przemo­cy w rodzinie

Opublikowano

Olesia,
ja naprawdę nie jestem jakąś gówniarą. z kłamstw wyrosłam dawno temu, a nazywanie moich działań bohaterszczyzną chyba jednoznacznie okraśla twój stosunek do pomocy. udzieliłaś mi wskazówek, za które dziękuję i w zamian wystosowałam swoją, ze jeśli chce się komuś pomóc naprawdę, to trzeba przynajmniej przedstawić się tej osobie z imienia i nazwiska, dać zapewnienie o dobrych intencjach i konkretnych możliwościach pomocy, zanim się zada szereg pytań na temat numeru ubezpieczenia, historii lekarskiej itp. przy okazji. sprawdziłam ten Dom Pobytu Dziennego, który wskazałaś. nie ma tam rehabilitacji, jedynie zajęcia dla osób starszych i samotnych, a to kompletnie nie o to tu chodzi. więcej się nie wtrącam, jak to określiłaś.

Dziękuję i Pozdrawiam
/b

Opublikowano

Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.


1. nigdzie nie nazwałam Cię gówniarą, nie używam takich słów. ale skoro wyrosłaś z kłamstw, przeedytuj swój post, żeby nie było w nim niejasności:) "niebycie gówniarą" powinno skutkować odpowiedzialnością za słowa.
2. nigdzie nie użyłam słowa 'bohaterszczyzna', a już na pewno nie w kontekście chęci pomocy:)
3. to jest jakiś przymus, żeby przedstawiać się na forum publicznym z imienia i nazwiska, jeśli chce się pomóc? nie wiedziałam:) myślałam, że wystarczy dobra wola i konkretne propozycje. ja tam chronię swoje dane osobowe. a z imienia i nazwiska zna mnie tu (z reala) więcej osób niż myślisz.
3. jeśli chodzi o intencje i konkretne możliwości pomocy, są wyżej, nie będę się powtarzać.
4. gdzie zadałam pytanie o numer ubezpieczenie? zacytuj, bo znów stwierdzę, że rozmijasz się z prawdą - jak nie raz w tej dyskusji.
5. dzwoniłaś do tego domu? fajnie, bo nigdzie nie mogłam znaleźć informacji, w czym się specjalizują. przy okazji - podałam tylko dom przykładowy, najbliższy dla Aluny, ale zapewniam, że takich domów jest wiele i warto to sprawdzić. ale o to już musi zapytać Aluna swojego lekarza. napisałam tylko, że warto, bo bardzo MAŁO osób wie o takiej możliwości pomocy.
dziwi mnie, że w tym domu są tylko zajęcia (jakie? dowiedziałaś się?), bo są one tworzone w dużej mierze dla celów rehabilitacyjnych.
podałam też inne ośrodki, które warto sprawdzić.
to, że ktoś ma problemy, nie zwalnia go z robienia czegokolwiek. ja nie mówię tu konkretnie o przypadku Aluny, chodzi mi tylko o to, że kiedy komuś załatwia się wszystko - od papieru toaletowego po mieszkanie - osobie takiej jest potem trudno zrobić cokolwiek samemu. nie można odbierać takim osobom prawa do samodzielności, bo jeśli zabraknie kogoś, kto pomaga, osoba poszkodowana ma poważne problemy z radzeniem sobie w życiu. to jest robienie człowiekowi krzywdy. zaraz pewnie posypią się na mnie gromy, ale tak właśnie jest.
bardzo ważna jest organizacja pomocy, otwieranie pewnych dróg - ale nie podstawianie wszystkiego pod nos, bo to może skończyć się tragedią. przykład - można przesłać wszystkie dokumenty potrzebne np. do uzyskania zadośćuczynienia, wytłumaczyć co i jak, ale na komisji lekarskiej stawić się już nie można. taki krok musi podjąć poszkodowany.
6. czy ja kazałam Ci się nie wtrącać w ogóle do sprawy?:)

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się


  • Zarejestruj się. To bardzo proste!

    Dzięki rejestracji zyskasz możliwość komentowania i dodawania własnych utworów.

  • Ostatnio dodane

  • Ostatnie komentarze

    • @Gosława 

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

    • Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby nigdy nie istnieli, Zakłamane europejskie elity, Uznały Ich tragedię za aspekt nieistotny…   Wielki butny europarlament, Zjednoczonej Europy głoszący idee, Gardząc głośnym przeszłości echem, Pamięci o pomordowanych europejczykach się wyrzekł…   Na z dalekiej przeszłości cichy głos Prawdy, Europosłowie pozostając głusi, Zaślepieni frakcyjnymi walkami, Rzucili się w wir pisania nowych dyrektyw.   I nie zrozumiał podły świat, Ogromu tragedii zapomnianego ludobójstwa, Woli ciągle tylko się śmiać, Gdy na europejskich salonach króluje zabawa…   Odmówiono Im minuty ciszy... By nie była lekcją pokory Dla światłych europejskich elit, Zaślepionych ułudą nowoczesności,   A przecież tak do bólu współcześni, Eurodeputowani z krajów zamożnych, Tak wiele mogliby się od Nich nauczyć, Szacunku do ojców swych ziemi.   Na styku kultur na kresach dalekich, Sami będąc ludźmi prostymi, Całe życie pracując na roli, Całym sercem ją pokochali,   Na każdy kęs białego chleba, Pracując wciąż w pocie czoła, Wszelakich wyrzeczeń poznali smak, Niepowodzeń i gorzkich rozczarowań…   Odmówiono Im minuty ciszy... Jak gdyby była ona klejnotem bezcennym, Ważyła więcej niż całego świata skarby, Znaczyła więcej od kamieni szlachetnych.   A przecież krótka chwila milczenia, Nie kosztuje ni złamanego eurocenta, Wobec zakłamania świata zwykle jest szczera, A rodzi się z potrzeby serca.   Przecież milczenie nie ma wagi, Skrzyń po brzegi złotem wypełnionych, Skąpanych w złocie królewskich pierścieni, Zdobiących smukłe szyje diamentowych kolii.   Przecież krótkie zamilknięcie, Tańsze jest niż znicza płomień, Kosztuje tylko jedno śliny przełknięcie, Gdy znicz całe dwa złote…   Odmówiono Im minuty ciszy... Tak jakby jej byli niegodni, By pamięć o Nich odrzucić Obojętnością Ich cieniom nowe zadać rany…   Po ścieżkach Pamięci, Nie chcą wędrować dziś ludzie butni, Zapatrzeni w postęp technologiczny, Zaślepieni ułudą europejskości,   Po co dziś tracić czas na Pamięć, Rozdrapywać rany niezabliźnione, Lepiej śnić swój irracjonalny o Europie sen, Historię traktując jako przeżytek…   Lecz choć unijne elity, Odmówiły czci duszom pomordowanych, My setkami naszych patriotycznych wierszy, W skupieniu oddajemy Im hołd uniżony…      
    • muszę znaleźć przyjemność w oczach ciemniejszych niż porzeczkowa słodycz tak mówiłeś dotykając Lanę której piegi rozlewały się na brzegach powiek krew po utraconych dzieciach zaschła cichym dźwiękiem rwanej pajęczyny płosząc myśli zapraszasz do łóżka miły niebo źle znosi zdrady w płatkach liliowych bzów dusznych majowych porankach nie będzie zadośćuczynienia to już ostatni list ostatnie do widzenia
    • Jakoś tak posmutniałam  Dla mnie to nawet siłaczka  Pozdrawiam serdrcznie 
    • Bez słownika nie rozłożę

      Zaloguj się, aby zobaczyć zawartość.

  • Najczęściej komentowane

×
×
  • Dodaj nową pozycję...